شرکت‌کنندگان در جشنواره پلک، روایت های خود را در قالب داستان، آن هم با موضوع پوشش اجتماعی ارائه می‌کنند

نشست خبری و آیین رونمایی از پوستر نخستین جایزه ملی ناداستان پلک صبح روز سه‌شنبه ۲۹ آبان‌ماه ۱۴۰۳ در حوزه هنری برگزار شد.

در ابتدای این مراسم بهزاد دانشگر مدیر دفتر ادبیات داستانی حوزه هنری بیان داشت: توجه و تمرکز امروز ما بر روی نا داستان است که سرعت انتشار و تولید آن بیشتر از هر قالب ادبی دیگری است و حتی جذابیت‌های ناداستان با داستان برابری می‌کند. 

وی با اشاره به دو اثر ناداستان منتشر شده با موضوع ایثار و مقاومت اظهار داشت: چگونگی پوشش اجتماعی کشور امروز بحث روز ماست و لازم دیدیم در این خصوص کار ویژه انجام دهیم و پس از مدتی به رویداد پلک رسیدیم.

دانشگر ادامه داد: این رویداد با همکاری اداره کل ارشاد تهران و البته با مشارکت هسته‌های ادبی فعال در کشور که در در راس آنها هسته ادبی روایت خانه است این رویداد را برگزار خواهیم کرد. 

در ادامه این نشست خبری معصومه امیرزاده دبیر علمی جایزه پلک سخن آغاز کرد و گفت: پلک در مقام نگاه کردن است. ما همه تجارب مردم را در منزلگاه نظاره می‌نشینیم و ارج می‌نهیم. این رویداد در دو سطح برگزار می‌شود. سطح اول تجربه‌ نگاری و بعدی روایت نگاری است.

وی با بیان اینکه اسامی داوران به زودی اعلام خواهد شد از اهالی رسانه خواست تا همراه این رویداد باشند.

همچنین در ادامه نوبت به زینب تاج الدین، دبیر اجرایی جایزه پلک رسید وی اظهار داشت: مهلت ارسال آثار دوماه است و تا اخر دیماه علاقمندان فرصت دارند تا آثار خود را ارسال کنند. 

وی افزود: ظاهر جشنواره یک جشنواره ادبی لست، اما ما سعی داریم همه کسانی که تجربه‌ای در این خصوص و در راستای رویکرد جشنواره است از آن استقبال خواهد شد. تمام تلاش ما مشارکت حداکثری جامعه در این رویداد است و سعی داریم تا جامعه را برای این رویداد آماده کنیم. 

شایان ذکر است که ناداستان نوع تازه رواج یافته‌ای از تجربه‌نگاری است. ناداستان یا ادبیات غیرداستانی به نوشته‌های واقعیت‌محور گفته می‌شود که عناصر تشکیل‌دهنده آنها پیرامون ما وجود دارد. نمونه این عناصر انسان‌ها، اماکن، تاریخ‌ها، آمار، و اطلاعات مستند هستند. این درحالی است که در افسانه یا نوشته غیر‌واقعیت‌محور، همه یا بخشی از اطلاعات صورت‌بندی واقعی ندارند و زاده‌ی طرح و تخیل نویسنده هستند. نوشته واقعیت‌محور، محتوایی است که گاه به شکل روایت و گاهی به شکلی غیر‌روایی نوشته می‌شود. در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعه حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص، یا ارائه اطلاعات، مسئولیت می‌پذیرد. در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سربازمی‌زند و اینگونه به عنوان ادبیات داستانی غیرواقعیت‌محور طبقه‌بندی می‌شود.

هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم عامه مردم از طریق تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب، یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ مبتنی بر واقعیت است. البته به معنی آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصیِ عاری از ملاحظات زیباشناختی نیست. ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های متنوعی دارد. برخی از انواع ادبی غیر داستانی را می‌توان در بخش نثر تعلیمی که خود زیرمجموعه‌ی ادبیات تعلیمی است طبقه‌بندی کرد.