تمام قد به احترام «خانه دوست کجاست» می.ایستم

به گزارش روابط عمومی، برنامه اکران به میزبانی روزبه رحیمی نژاد و به حضور بابک خواجه پاشا کارگردان فیلم در آغوش درخت، فرید حاجی فیلمساز گوشت تلخ و احسان طهماسبی منتقد سینما از اکران میدیا پخش شد.

بابک خواجه پاشا اظهار کرد: زمانی گه وارد فیلمسازی می شوی ایده های صادق تر، به فیلمنامه شریف منجر می شود و در آغوش درخت از این جنس است. این فیلمنامه یک وظیفه بود و دغدغه ام این بود.

برخی فیلمنامه می نویسند که ساخته شود برای همین اینقدر فیلمنامه دروغ داریم.

وی ادامه داد: مشکل از فیلمسازان نیست شاید صداقتی نسبت به محتوی نیست و ماسک روی برخی فیلم ها وجود دارد.

این کارگردان سینما با بیان اینکه در همه ژانرها این شرایط وجود دارد یادآور: فیلمنامه نویس باید نسبت به مضمون صادق باشد. 

مهمانی برای ما آمده بود پسر بچه آنها گفت کاری کن پدر و مادرم از هم جدا نشوند و احساس کردم او یک وظیفه بر دوش من گذاشت.

خواجه پاشا توضیح داد: هرکسی دغدغه داشته باشد فیلمش به اصطلاح فیلم می شود. سریال های دهه ۸۰ چرا خوب بود؟ زیرا دغدغه مند و شفاف و زلال بود. آثار عطاران و مدیری در این سال‌ها از این جنس هستند.

این جنس نگرش در آثار تلویزیونی و سینمایی به مرور کمرنگ شد و دلیل این مهم نگرانی سرمایه گذاران است. 

وی تصریح کرد: فیلم به حوزه هنری فروخته شد و از ابتدا سرمایه گذار نبودند. در تولید فیلم دنبال چهره نبودم و دوست داشتم فیلم دیده شود. 

کارگردان در آغوش درخت تاکید کرد: انتظار فروش عجیب از چنین آثاری نباید داشته باشیم. اولویت سینماداران کسب درآمد است و قطعا ما اندازه تگزاس نمی فروشیم و زورمان نمی رسد و دولت باید به فکر این اتفاق باشد.

خواجه پاشا اظهار کرد: من نگران سرانجام سینما هستم و باید بدانیم مضمون را چگونه کنار گیشه بگذاریم.

احسان طهماسبی منتقد سینما نیز اظهار کرد: درآغوش درخت به اصطلاح فیلم حال خوب کنی است و به واسطه رویکرد و تاثیرگذاری بچه ها فیلم خوبی است و به مخاطبان این فیلم را توصیه می کنم.

وی ادامه داد: تصور می کنم فروش این فیلم حدود ۱۰ میلیارد تومان برسد. 

خواجه پاشا نیز با بیان اینکه سینما در زمان جریان دارد توضیح داد: خیلی آثار مجید مجیدی را در ادامه در تلویزیون یا جاهای دیگر دیدیم. 

وی ادامه داد: فیلم باید اجتماع را نقد کند اما حق نداریم حال مخاطب را بد کنیم. مخاطب اتمسفر تاریکی از آدم های بد را می بیند و هیچ اتفاقی نمی افتد و برخی فیلم های سینمایی ترسناک است؛ چرا یک آدم خوب در خیلی از فیلم ها وجود ندارد و این بین فیلمسازان اپیدمی می شود. فیلم های کوتاهی که می بینم جز ناامیدی و فلاکت و یاس هیچ نیست. در دوره ای اولویت فیلمسازان حضور در جشنواره ها بود و امروز در نگاهمان همه چیزمان مثل خفاش شب است.

طهماسبی نیز اظهار کرد: نگاه فیلمساز به سینما شخصی است و مخاطب مختار است فیلمساز را انتخاب کند. نمایش ندادن تلخی ها حاوی تفکر سانتیمانتالیسم نسبت به رخداد است. اگر بخواهیم ابد و یک روز بسازیم نمی توانیم نقطه روشن بسازیم و قصه تلخ و زننده است و برای همین برخورد متفاوتی از سوی مخاطبان با این فیلم در سینمای بالا و پایین شهر شد. 

خواجه پاشا در ادامه توضیح داد: همه بی شرف نیستند و خانواده ایرانی همه گانگستر خرید و فروش مواد مخدر نیستند. من با جریان فکری که می خواهد بگوید ما بدبختیم مخالفم.

طهماسبی با اشاره به واژه سیاه نمایی گفت: نمی توانیم به سینمای اجتماعی به واسطه نشان دادن فلاکت روبرو شویم به بهانه اینکه سینما را فانتزی ببینیم. جشنواره ها و مراسم های خارجی مطالبه فیلم با مضمون های خاص دارند و اسکار نمونه بارز آن است. جشنواره های داخلی ما هم از خواجه پاشا می خواهند آبی روشن بسازد که فیلم بدی است و رد پای سفارش در آن دیده می شود.

فیلمساز درآغوش درخت هم به سمتی می رود که آبی روشن می سازد.

خواجه پاشا نیز افزود: آبی روشن سفارش نبود و طرح من را اغنا کرد اما دد روند پرداخت فیلمنامه به دغدغه های من نرسید.

وی گفت: تمام قد به احترام خانه دوست کجاست می ایستم زیرا این سینما ایرانی و انسانی است. باید شاخص سینمای ملی داشته باشیم و آنرا بهتر کنیم و سینمای بالنده داشته باشیم‌. سینمای ما تکراری است.

فرید حاجی نیز درباره فیلم گوشت تلخ اظهار کرد: جنون دزدی یک اختلال روانی است که نمک سینمایی هم دارد. از طرفی من موقعیت های پلیسی را نیز دوست داشتم و خواستم یک فیلم پلیسی بامزه بسازم.

وی ادامه داد: این فیلم اکران هنر و تجربه بود و استقبال خوبی داشتیم. این فیلم را ۹۸ ساختیم و اثر را با ۱۸ میلیون ساختم. معتقدم مرام تولید فیلم کوتاه دد تولید سینمای بلند به فیلم طراوت می دهد.