چرا جشنواره کودک هیچ‌وقت به ساحل مقصد نمی‌رسد؟

اسماعیل براری در گفت‌وگو با پانا در پاسخ به این سوال که سینمای کودک اکنون در چه وضعیتی قرار دارد، اظهار کرد: «در ابتدا باید جدیت این بحث برای من مشخص شود، چراکه در طول این دو دهه هر سال که جشنواره کودک برپا می‌شود یا به ایام آغاز جشنواره نزدیک می‌شویم این نوع سؤال‌ها مطرح می‌شود و همه هنرمندان و متخصصان این حوزه حتی مسئولان خیلی جدی درباره آن صحبت می‌کنند و خیلی دلسوزانه از دغدغه خود درباره چگونگی برگزاری این رویداد هنری سخن می‌گویند.»

وی افزود: «صد حیف که بلافاصله بعد از برپایی اختتامیه جشنواره کودک، همه این سؤال‌ها جمع می‌شود و همه دغدغه‌ها و مشکلات و درد دل‌های اهالی سینما و مدیران به جشنواره بعدی منتقل می‌شود (البته اگر در جشنواره بعدی این بحث‌ها باز شود) و همه این‌ها به حافظه تاریخی بلندمدت ما سپرده می‌شود، دریغ از اینکه به بخش زیادی از آن حرف‌ها عمل شود زیرا جواب این‌گونه سؤال‌ها در پاسخ به سؤال‌های سال‌های قبل جامانده است.»

براری درباره دلایل برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: «به نظرم مدیران این ماجرا چه ارشاد باشد چه فارابی یا هر جای دیگر باید بگویند از جان جشنواره کودک چه می‌خواهند، یعنی به چه دلیلی این جشنواره را برپا می‌کنند و هدفشان از برگزاری این جشنواره را شرح دهند»

وی افزود: «اینکه جشنواره یک میراث فرهنگی است و باید برای حفظ آن تلاش کرد، در این موضوع هیچ تردیدی نیست چراکه برای اینکه جشنواره کودک به همین درجه از اعتبار برسد، باید میلیاردها خرج کرد و سال‌ها تلاش و دوندگی داشت تا باقدرت جشنواره را ادامه داد اما سؤال اصلی، حرف اصلی، دغدغه اصلی اینجاست که چرا جشنواره کودک هیچ‌وقت به ساحل مقصد نمی‌رسد. چرا این کشتی بزرگ جشنواره کودک راه می‌افتد و وسط راه در اقیانوس غرق می‌شود و حاصلی که باید را ندارد. با دانستن این موضوع هرسال این قصه را تکرار می‌کنیم در صورتی که باید به فکر چاره‌جویی دراین‌باره باشیم، گمان می‌کنم در این ماجرا رازی نهفته است که متأسفانه بیان نمی‌شود یا کسی به آن معترف نیست.»