کارگردان فیلم های پاور در گفتوگو با پانا
استعداد دانشآموزان ایرانی در زمینه فیلمسازی در جهان بینظیر است
تهران (پانا) - کارگردان فیلم سینمایی های پاور میگوید امروز دانش آموزان با تکنولوژیهای روز دنیا آشنا هستند و میتوانند با استفاده از موبایلهای خود مشق فیلمسازی و عکاسی کنند تا استعدادهای آنها شناسایی و در آینده شکوفا شود.
هادی محمدپور، کارگردان فیلم سینمایی«های پاور» در گفتوگو با پانا با اشاره به این مطلب که استعدادهای بسیار خوبی در زمینه فیلمسازی در بین کودکان و نوجوانان امروز دیده میشوند گفت: «بچههای امروز سطح هوش و سواد تکنولوژی بسیار بالاتری نسبت به گذشته دارند آنها باید با استفاده از وسایلی مانند موبایل و نرمافزارهایی که به خوبی با آنها آشنایی دارند مشق فیلم سازی کنند.»
وی اضافه کرد: «من در جشنواره فیلم مقاومت به عنوان داور حضور داشتم و فیلم هایی را از کودکان و نوجوانان ایران دیدم که با موبایل ساخته شده بود این فیلمها خصوصیات بینظیری داشتند در تمام این فیلمها دیدم دانش آموزان با توان، انرژی و سواد خوبی به ساخت فیلمهای کوتاه روی آورده بودند.»
این کارگردان خاطرنشان کرد: «در جشنوارههای چون جشنوارههای فیلم رشد و مسابقات فرهنگی و هنری مدارس ایران نیز استعدادهای خوبی را میبینیم که باید روی این استعدادها سرمایهگذاری شود.»
محمدپور در بخش دیگری از سخنان خود به فیلم سینمایی های پاور اشاره کرد و گفت:«این فیلم به هیچ عنوان نتوانست نظر خود من را نیز جلب کند که دلایل مختلفی داشت.»
وی تصریح کرد: «امروز سینمای دفاع مقدس به سمت فیلمهایی با هزینههای بسیار بالا که آنها را «بیگ پروداکشن» نامیده مینامند رفته است که این امر مضرات و فوایدی دارد ، به عنوان مثال اگر فیلم به خوبی هدایت نشود تمام مشکلات آن بر سر کارگردان آوار میشود و میگویند کارگردان فیلم خوبی نساخته است.»
وی به اکران های پاور در جشنواره فیلم فجر اشاره کرد و افزود: «این فیلم با هزینه کمی ساخته شده است.البته از این فیلم به لحاظ قصهای انتقادهایی شده بود که من نیز تا حدودی آن را قبول دارم, زیرا فیلم اصلی ۱۱۰ دقیقه بود که نزدیک به ۳۰ دقیقه آن کوتاهتر شده بود.»
این کارگردان یادآور شد: «بسیاری از منتقدان معتقد هستند قصه در این فیلم به خوبی گفته و بیان نمیشود و سر و ته داستان مشکل دارد.»
وی در پایان سخنان خود تصریح کرد: «اگر یک فیلم بخواهد ماندگار شود باید رسانهها به صورت سینه به سینه یعنی تمام رسانهها یک به یک آن را نقد و تحلیل کنند و درباره آن حرف بزنند. من به نقش مثبت رسانهها درباره یک فیلم واقف هستم و تصور من بر این است آنها میتوانند با نقد یک اثر باعث شکوفایی یک کارگردان و فیلمساز در زمینه فیلمسازی شوند.»
ارسال دیدگاه