الناز نعمتی*
روزهای بهاری سینمای مستند با اکران سه فیلم
تهران (پانا) - این روزها با نمایش مستندهای «فرار از قصر»، «ایساتیس» و «علی مسیو»، دوستداران سینمای مستند با فضایی تازه مواجه شدهاند.
با نزدیک شدن به برگزاری چهل و دومین جشنواره فیلم فجر و در حالی که تمرکز و توجه دوستداران سینمای ایران، بر برگزاری این رویداد و نمایش فیلمهاست، اکران آثار جذاب مستند ادامه دارد. «فرار از قصر» به کارگردانی احسان عمادی تولید مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی یک فیلم تاریخی جذاب درباره روند فعالیت حزب توده در ایران و فروپاشی آن است. «فرار از قصر» نمونه یک مستند خوش ساخت، پرتعلیق و پرشخصیت است که بخشهایی ناگفته از تاریخ معاصر را پیش روی مخاطب قرار میدهد.
مرکز گسترش که در سالهای اخیر، علاوه بر ساخت مستندهای اجتماعی و آثار محیط زیست، در زمینه تولید مستند با موضوع تاریخ معاصر هم، پیشگام بوده مستند «علی مسیو» را از امروز در پلتفرم هاشور اکران میکند. «علی مسیو» را مسعود میر کارگردانی کرده که روزنامه نگار است و این نخستین تجربه فیلمسازی او در حوزه سینمای مستند است. «علی مسیو» روایتی از تاریخ معاصر است و زندگی و مبارزه شخصیتی را روایت میکند که در دل تاریخ معاصر گم شده است. «علی مسیو» و «فرار از قصر» از این منظر آثاری ویژه اند که با توجه بر تاریخ معاصر ایران، میخواهند به مخاطب اطلاعاتی تازه و فراتر از قرائتهای پیشین ارائه کنند.
دیگر مستند جذاب این روزها، «ایساتیس» (علیرضا دهقان) است، فیلمی که نقد و نظر درباره آن تا امروز فراوان بوده و دوستداران مستند تلاش کردهاند، با حمایت از آن مخاطبان سینما را برای دیدن این فیلم تشویق کنند. «ایساتیس» بر خلاف دو مستند قبلی موضوع سیاسی ندارد و یک نگاه دوباره به تاریخ باشکوه و دیدنی «یزد» به عنوان یکی از کانونهای هویتی و فرهنگی ایران است. دهقان که زاده یزد است در این مستند شاعرانه، کوشیده به سرزمین مادری و در نگاه کلان به ایران ادای دین کند. فیلم او که برخلاف موجهای رایج مستندسازی نه پرتره و نه یک مستند اجتماعی یا سیاسی است، برای دوستداران تصاویر زیبا و گفتار متن دلنشین، جذاب خواهد بود. «ایساتیس» مانند «فرار از قصر» در سینماهای هنر و تجربه اکران شده است.
در یک سال اخیر، اکران آثار مستند رونق گرفته است، به نظر می رسد با توجه به نمایش آثار مستند در سینماهای «هنر و تجربه» یا پلتفرمها، بتوان کمبود ویترین و عرضه این آثار را جبران کرد و در نگاهی وسیع تر به مخاطب دوستدار هنر، این پیام را داد که سینمای مستند ایران آثاری متفاوت فراوان دارد، حتی اگر جشنواره فیلم فجر و انبوهی فیلم داستانی در راه باشد، تماشای این سه مستند دوست داشتنی را از دست ندهید.
کارشناس سینما
ارسال دیدگاه