مردم حق پخش فوتبال را پرداخت می‌کنند

حق پخش در بازی‌های لیگ برتر فوتبال ایران معنی ندارد، در حالی که در لیگ‌های حرفه‌ای یکی از منابع مهم درآمدی باشگاه‌ها حق پخش است. در ابتدای فصل یک شرکت تلویزیونی حق پخش را خریداری می‌کند و در ادامه فدراسیون فوتبال بر اساس جایگاه تیم‌ها در جدول رده بندی حق پخش را بین آنها تقسیم می‌کند و در اکثر باشگاه‌ها به طور میانگین بین ۴۰ تا ۵۰ درصد هزینه تیم‌ها را تامین می‌کند.

در برهه‌ای از سوی سازمان صدا و سیما مبلغی به عنوان حق پخش در اختیار سازمان لیگ قرار می‌گرفت؛ در عوض تبلیغات محیطی در اختیار سازمان صدا و سیما بود و از جایی به دلیل اختلاف میان سازمان صدا و سیما و فدراسیون فوتبال حق پخش منتفی شد تا جایی که مجلس شورای اسلامی مصوبه‌ای را امضاء کرد که بر این اساس سازمان صدا و سیما مکلف شد ۳۰ درصد از درآمدهای تبلیغات به هنگام پخش بازی‌های فوتبال را به وزارت ورزش و جوانان اعطاء کند و این پول هم از سوی وزارت ورزش و جوانان بعد از کسورات بین چند فدراسیون تقسیم می‌شود و در نهایت پولی به باشگاه‌ها می‌رسد ناچیز است. علاوه بر این درآمدی که از تبلیغات محیطی به تیم‌ها می‌رسد، بسیار ناچیز است.

در صورتی که حق پخش بازی‌های لیگ برتر به یکی از شبکه‌های اینترنتی واگذار شود، درآمد جالب توجهی نصیب باشگاه‌ها می‌شود، چون آنوقت برای تماشای بازی تیم محبوب خود مجبور به هزینه می‌شوند. این درآمد کلانی را نصیب شبکه اینترنتی که حق پخش را می‌خرد و در نهایت باشگاه‌ها می‌شود. این برنامه در صورتی که اجرایی شود، سازمان صدا و سیما از پخش بازی‌های لیگ برتر محروم می‌شود.

این در حالی است که پیش از این نامه مهدی تاج در نامه‌ای به رئیس مجلس خواستار پیش بینی حق پخش در بودجه کشور شده بود و اشاره داشت این موضوع یکی از الزامات مورد تاکید کنفدراسیون فوتبال آسیا به فدراسیون فوتبال ایران است.