در گفت‌وگو با پانا:
وقتی تکرار و ملال زندگی روزمره سوژه عکاسی می‌شود
تهران (پانا) - یاسمین سرابی هنرمند عکاس می‌گوید سعی کرده است در قالب عکس‌های تکراری ملال زندگی روزمره را نشان بدهد.
یاسمین سرابی هنرمند عکاس که نمایشگاه عکس او با عنوان «در آستانه» در گالری زمستان خانه هنرمندان ایران برپاست، در گفت‌وگو با پانا درباره این عکس‌ها گفت: «آثارم در این نمایشگاه، ابتدا حالت یک سرگرمی برایم داشت که در قالب آن از دوستم که ارتباط نزدیکی هم با هم داشتیم، عکاسی می‌کردم. هرچه جلوتر رفتیم احساس کردم کارهای روزمره‌ای که انجام می‌دهد یک سیکل است که به‌صورت دائم در حال تکرار است و گویی هیچ تغییری در آن اتفاق نمی‌افتد. او خودش دوست داشت تغییر کند اما گویی به تکرار عادت کرده بود و من تصمیم گرفتم این تکرار را به تصویر بکشم.»
این هنرمند ۲۳ ساله ادامه داد: «فکر می‌کنم هم‌نسلان من و حتی خود من، خیلی وقت‌ها دل‌مان «تغییر» می‌خواهد اما گاهی اراده و جرأت لازم را برای تغییر نداریم و مدام ترجیح می‌دهیم در منطقه امن خود باقی بمانیم.»
سرابی درباره ویژگی برخی عکس‌هایی که در این نمایشگاه تکرار شده‌اند هم توضیح داد: «تلاش کردم در این آثار محیطی را که دوستم به‌عنوان سوژه کار به آن عادت کرده و فعالیت‌هایی که به‌صورت دائم در حال تکرار آن‌هاست، به‌تصویر درآورم.»
وی ادامه داد: «این عکس‌ها همان چیزهایی است که چشم ما در زندگی روزمره می‌بیند. حاصل مواجهه معمولی همه آدم‌ها با صحنه‌ها و موقعیت‌های روزمره است. برای همین وقتی با آنها مواجه می‌شویم احساس می‌کنیم عین زندگی خودمان است و بهتر است ما هم طور دیگری به آن نگاه کنیم. باید ببینیم زندگی ما چقدر روی دور تکرار افتاده است؟»
سرابی در ادامه بیان کرد: «این «تکرار» گاهی در زندگی دلچسب است چراکه ماندن در منطقه امن محسوب می‌شود، اما فکر می‌کنم تغییر این وضعیت، به خود آدم‌ها بستگی دارد. اگر جرأت این تغییر وجود نداشته باشد، مشکل ایجاد می‌شود.»
این هنرمند در واکنش به اینکه ممکن است برخی آثار او را عکس‌هایی معمولی و اینستاگرامی بدانند هم گفت: «در برابر این افراد واکنش من این است که می‌گویم این‌ها تصاویری است که اتفاقا زیاد آنها را دیده‌ایم اما آیا تاکنون شده است که به آنها فکر کنیم؟ شاید در این تکراری و معمولی بودن، خیلی از آدم‌ها زندگی خودشان را ببینند و این قاب‌ها را به زندگی خودشان تعمیم دهند.»
وی درباره بی‌تکلف بودن این آثار هم مطرح کرد: «در این حالت، عکس‌ها واقعی‌تر هستند و آدم‌ها راحت‌تر می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. فکر می‌کنم عکس‌ها در این حالت، به «خود» آدم‌ها نزدیک‌تر است و شاید هر کسی بتواند با آن ارتباط برقرار کند.»
سرابی در پایان درباره واکنش مخاطبان نسبت به آثار این مجموعه هم گفت:«آنها به سادگی آثار اشاره می‌کردند اما در عین حال می‌گفتند تا به امروز زندگی را اینگونه ندیده بودند. مدل عکس‌های من معمولا همین‌طور است که صحنه‌های بسیار معمولی در یک خانه را ثبت می‌کنم و وقتی آدم‌ها با آن مواجه می‌شوند، می‌گویند به خودمان فکر کردیم. گویی مخاطبان می‌توانند این آثار را به زندگی شخصی خودشان تعمیم دهند. گاهی عادت کرده‌ایم که عکس‌ها باید خیلی پرزرق و برق باشند اما فکر می‌کنم سادگی می‌تواند بیشتر کار کند و تأثیرگذار باشد.»
ارسال دیدگاه