بازیگر نمایش «بی‌چرا زندگان» در گفت‌گو با پانا:
دانش‌آموزان از محیط مدرسه برای شناسایی استعدادهای هنری خویش استفاده کنند
آموزش‌وپرورش در شناسایی و آموزش استعدادهای فرهنگی و هنری نقشی مهم و مؤثر دارد
تهران (پانا) - بازیگر نمایش «بی‌چرا زندگان» می‌گوید دانش‌آموزان از محیط مدرسه برای شناسایی استعدادهای هنری خویش استفاده کنند.
توماج دانش‌بهزادی، بازیگر نمایش «بی‌چرا زندگان» که این روزها، به نویسندگی «لیلی عاج» و کارگردانی «الهام شعبانی» در سالن قشقائی مجموعۀ تئاتر شهر تهران روی صحنه است، در گفت‌وگو با پانا با بیان این نکته که آموزش‌وپرورش در شناسایی و آموزش استعدادهای فرهنگی و هنری نقشی مهم و مؤثر دارد، گفت: «الأن به جای این که نقش شناسایی استعدادها در اختیار آموزش‌وپرورش باشد، بیشتر به عهدۀ دانش‌آموزان است که چگونه بتوانند از این محیط استفاده کنند و بتوانند خودشان را در حوزۀ استعداد پرورش دهند و اگر بخواهند آن را به آموزش‌وپرورش و دانشگاه بسپارند که بخواهد استعدادهای هنری آنان را کشف و شکوفا کنند، سرابی بیش نخواهد بود.»
وی خاطرنشان کرد: «باید وضعیت هنر بگونه‌ای باشد که آموزش‌وپرورش بتواند در حوزۀ شناسایی استعدادهای هنری به خوبی عمل کند، مسئولان هنری و پرورشی در مدارس باید به دانش‌آموزان کتاب‌های مناسب را معرفی کنند، برخی تا به امروز یک کتاب هنری درست نخوانده‌اند، یک رمان نخوانده‌اند و یا به دیدن یک نمایش ننشسته‌اند و این امر، به نظر من آفتی است که در سالیان اخیر به جان فرهنگ و هنر این مملکت افتاد است و به همین شکل در حال پیش‌روی است.»
این بازیگر شناخته شده تئاتر کشور در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این مطلب که پیش از ورود به این نمایش، شناختی از خانم «لیلی عاج» در جایگاه نویسنده داشته، در بسیاری از آثار مشاور وی بوده است و با نوع نگارش متون ایشان آشنا بوده است، گفت: «من همواره می‌دانستم «لیلی عاج»، همیشه دغدغه‌ای اجتماعی در نگارش متن‌های نمایشی خویش دارند و متن‌های ایشان، دست روی آدم‌هایی می‌گذارد که شناسنامه‌هایی قوی دارند، انتزاعی نیستند و خیلی خیلی از عمق و جان جامعۀ فعلی ما زائیده می‌شوند و همین امر، موجب می‌شود تا شخصیت‌پردازی بسیار قوی ایشان، به یکی از ویژگی‌هایی مبدل شود که من، متن‌های ایشان را دوست داشته باشم.»
شخصیت‌پردازی «لیلی عاج»، یک شروع خوب، یک دامنۀ خوب و یک پایان‌بندی خوب دارد
وی در ادامه، با بیان این که در متون «لیلی عاج»، این امکان برای بازیگر وجود دارد که دست به مهندسی ویژه بزند، تا فرم کاراکترها را به بهترین شکل ممکن روی صحنه بیاورد، افزود: «شخصیت‌پردازی «لیلی عاج»، یک شروع خوب، یک دامنۀ خوب و یک پایان‌بندی خوب دارد و من، نسبت به این کار حس خوبی دارم، چرا که بعد از گذشت دو یا سه سال که با بیماری کرونا مواجه بوده‌ایم، این اثر به روی صحنه آمده است و الهام شعبانی، دوست صمیمی من بود و با بازیگران و گروه حرفه‌ای که در این اثر دور هم جمع کرده بود، نسبت به افقی که در ذهن داشتم، اثری بهتر روی صحنه رفت و اتفاقات بهتری رخ داد.»
این بازیگر با اشاره به این که تلاش کرده است تا در پردازش این نقش، اندکی رگه‌های طنز را نیز با آن درآمیزد تا شیرین باشد و بتواند از همین طریق، قلب و روح تماشاچی را تسخیر کند، اضافه کرد: «تلاش کردم تا بیشتر با قلب تماشاچیان «بی‌چرا زندگان» ارتباط برقرار کنم و امیدوارم که در رقم زدن این اتفاق، موفق عمل کرده باشم.»
برای ایفای نقشی دعوت شده بودم که آن را بسیار دوست داشتم
وی که تحصیلات خویش را در رشته بازیگری از دانشگاه آزاد تنکابن و در رشتۀ کارگردانی از دانشگاه هنر معماری تهران به پایان رسانده است، متن خوب و وجود یک دوست خوب به نام «الهام شعبانی»، را از جملۀ عوامل بسیار زیادی برشمرده که او به حضور در این اثر نمایشی در جایگاه بازیگر ترغیب شده است، اظهار داشت: «تجربۀ این همه سال کار کردن مشترک من و «الهام شعبانی»، این اطمینان را به من می‌داد که می‌توانیم در کنار یکدیگر، اتفاقاتی بسیار خوب را رقم بزنیم و از سوی دیگر، وجود بازیگران خوب در این اثر، طراحی صحنۀ خوب، نور، موسیقی و سالن خوب و دیگر عواملی از این دست، موجب می‌شد که این اثر برای من دوست‌داشتنی باشد و این عوامل، از جملۀ عواملی هستند که کمتر پیش می‌آید که در کنار هم در یک اثر نمایشی وجود داشته باشند، حال آن که در کنار وجود این عوامل در این اثر، برای ایفای نقشی دعوت شده بودم که آن را بسیار دوست داشتم.»
این بازیگر با سابقۀ تئاتر، با اذعان به این امر که دوست داشته است که به این شخصیت در نمایش جان بدهد و همین امر موجب شده است تا بازی در این اثر را بپذیرد، تصریح کرد: «به نظر من، شخصیت‌های جاری در اثر، ویژگی‌های آنان و اتفاقاتی که در این اثر نمایشی می‌افتد، بسیار واقعی است و چه از منظر روانشناسی و چه از منظر جامعه‌شناسی، با تماشاگر ارتباطی عمیق و دقیق برقرار می‌کند، بازی‌های بسیار خوبی را می‌بینیم که حاصل تلاش بسیار خوب بازیگران است، متنی خوب داریم، کارگردانی خوب است و کلیت این اجزا، در کنار هم نشسته‌اند و اثری را خلق کرده‌اند و تماشاچی، با نمایشی روبرو است که کار خویش را به خوبی انجام می‌دهند.»
دانش‌بهزادی، با اذعان به این امر که تمامی عناصر موجود در نمایش «بی‌چرا زندگان»، در کنار هم کار خود را به خوبی پیش می‌برند و در ذهن مخاطب می‌مانند، خاطر نشان کرد: «در این اثر، بازیگران بسیار زحمت می‌کشند و به همین دلیل، این اثر به خوبی در ذهن مخاطب می‌ماند، چرا که از یک نوع از تنهایی سخن می‌گوید که در جامعۀ ما بیش از هر زمان دیگری فراگیر شده است و هنوز، رنج‌دهنده است.»
ارسال دیدگاه