پرستویی: وقتی دیدم مسئولان اقدامی نمی‌کنند، تصمیم گرفتم در حد توانم در جامعه کمک کنم

در این نشست، محسن قرایی (کارگردان)، جواد نوروزبیگی (تهیه‌کننده)، مرتضی هدایی (مدیر فیلمبرداری)، پرویز پرستویی (بازیگر) و باران کوثری (بازیگر) حضور داشتند.
در ابتدای این نشست، قرایی درباره اقتباس از نمایشنامه «ملاقات با بانوی سال‌خورده» گفت: من حتی پیش از ساخت فیلم اولم، دوست داشتم این اثر را بسازم، اما به دلیل شرایط پیچیده، پرهزینه و پربازیگری که داشت شرایطش را نداشتم.
او ادامه داد: این متن را در دوران دانشجوییم خوانده بودم و دوستش داشتم و دلم می‌خواست آن را کار کنم.
در ادامه پرویز پرستویی درباره شخصیت امیر که در این فیلم ایفا کرد، گفت: اولین چیزی که برای من در انتخاب نقش مهم است، دوست داشتن متن و نقش است. محسن قرایی را هم از پیش می‌شناختم و وقتی متن را به من دادند فکر کردم شرح وظیفه من این است که در این فیلم حضور داشته باشم.
باران کوثری نیز درباره حضور در فیلم «بی‌همه چیز» گفت: بدون حضور عوامل پشت صحنه من نمی‌توانستم از پس اجرای این نقش بربیایم و اکنون خیلی خوشحالم برای اثری که دوستش دارم در جشنواره فیلم فجر حضور دارم.
نوروزبیگی، تهیه‌کننده فیلم درباره ساخت فیلم توضیح داد: در گیر و دار جشنواره پارسال مقدمات ساخت «بی‌همه‌چیز» را فراهم می‌کردیم و از بابت ساخت این اثر خوشحالم.
قرایی درباره نگارش فیلمنامه این فیلم گفت: دوست دارم از محمد داوودی یاد کنم که انسانی درجه یک و فیلمنامه‌نویسی با اخلاق است و در همه کارهای فیلمنامه‌نویسی من، کنارم بوده است.
او ادامه داد: من اصراری ندارم که متن فیلم‌هایم را خودم بنویسم و خودم را بیشتر کارگردان می‌دانم.
نوروزبیگی، تهیه‌کننده فیلم «بی همه چیز» درباره ساخت این فیلم توضیح داد: در گیر و دار جشنواره پارسال مقدمات ساخت «بی‌همه‌چیز» را فراهم می‌کردیم و از بابت ساخت این اثر خوشحالم.
قرایی درباره نگارش فیلمنامه گفت: دوست دارم از محمد داوودی یاد کنم که انسانی درجه یک و فیلمنامه‌نویسی با اخلاق است و در همه کارهای فیلمنامه‌نویسی من کنارم بوده است. او ادامه داد: من اصراری ندارم که متن فیلم‌هایم را خودم بنویسم و خودم را بیشتر کارگردان می‌دانم.
کارگردان «بی‌همه چیز» تصریح کرد: اعتقادی به این ندارم فیلمساز باید خودش را ملزم بداند که در یک روند فکری، تصویری یا سلسله مراتبی کار کند و اعتقادی به این ندارم که چون کار قبلی‌ام در محیط شهری بوده دوباره سراغ همان کار بروم.
او به کارکتر نوری در فیلم اشاره کرد و گفت: در نمایشنامه اصلی این کارکتر به عنوان زن وجود نداشت. ایده من این بود که تمام تصمیم‌گیرنده‌ها مردها هستند و باید یک زن میان آن‌ها برای به تعادل رساندن این ترکیب وجود داشته باشد. من فکر کردم این کاراکتر با علقه‌ای که به حیوانش دارد باید زن باشد که عواطف را بهتر می‌تواند ترسیم کند.
پرستویی در پاسخ به این سئوال که آیا کاراکتر امیر مقصر است؟ پاسخ داد: نقش من در موقعیت‌هایی مقصر است و در جاهایی هم تقصیری ندارد. به طور کلی می‌توان گفت که بیگناه نیست؛ اما باید ببینیم که او از دل چه التهابی آمده است.
در ادامه کوثری نیز در پاسخ به این سئوال که آیا فکر می‌کند با این نقش موفق به گرفتن سیمرغ می‌شود، گفت: من به جایزه فکر نمی‌کنم. این به معنی آن نیست که جایزه خوشحالم نمی‌کند. بلکه خوشحال هم می‌شوم اما به این روند سلیقه‌ای فکر نمی‌کنم.

او افزود: گرفتن این نقش برایم جایزه محسوب می‌شود و چه بهتر که از معتبر‌ترین جشنواره فیلم ایران جایزه هم بگیرم یا بابت بازی در این فیلم نامزد شوم.
قرایی در توضیح ساخت فیلم «بی‌همه چیز» به تأثیر از جامعه اشاره کرد و گفت: فیلمساز نمی‌تواند مدعی شود که فیلمش نسبتی با جامعه‌اش ندارد. من چیزی را که در اطرافم می‌بینیم و از آن تاثیر می‌گیرم، می‌نویسم. هر نگاه هم نگاه دیگری را نقض نمی‌کند و من به سلایق همه احترام می‌گذارم. اما فکر می‌کنم فیلم من بیانگر نظراتم است و نمی‌خواهم چیزی را اضافه کنم.
پرستویی با بیان اینکه کمک‌های من از دل التهابات اجتماعی آمده است، افزود: وقتی دیدم مسئولان اقدامی نمی‌کنند، تصمیم گرفتم در حد توانم در جامعه کمک کنم. اما کم‌کاری من ربطی به فعالیت‌های اجتماعی‌ام ندارد. باید از بازی خانم مرزبان هم بگویم که فکر می‌کنم بسیار عالی و خوب بازی کرد. در فیلم‌های ما بسیاری از مواقع فیلم‌ها به دلیل هنرور آسیب می‌بینند. من لازم می‌بینم در این‌جا از همه هنروران «بی‌همه‌چیز» تشکر کنم و دست یکایک آن‌ها را می‌بوسم.
در بخشی دیگر از این نشست، قرایی کار کردن با این تیم را برای خود موهبت دانست و گفت: هیچ‌چیزی برای یک کارگردان از این جذاب‌تر نیست که اگر درخواست به ظاهر غیرممکنی دارد، عوامل پشتش باشند.
در ادامه «مرتضی هدایی» مدیر فیلمبرداری «بی‌همه چیز» توضیح داد: یک پروسه خیلی سختی در این فیلم داشتیم و آن انتخاب لوکیشن بود. با تحقیق فراوان تیم تولید درنهایت لوکیشن را پیدا کردیم. بسیاری از مناظر را هم جواد مطوری با استفاده از vfx ایجاد کرد. فکر می‌کردیم فیلم ما باید پر از مناظر بدیع باشد.
پرستویی در ادامه این نشست به هنجارهای جامعه اشاره کرد و گفت: به عنوان فخر و غرور نمی‌گویم اما گاهی فکر می‌کنم زندگی ام همانند «امیر» شده، مجبورم سکوت کنم و از دردها و ناهنجاری‌ها نگویم. خودم را هم از دنیای مجازی جدا کرده‌ام.
او ادامه داد: شاید به من بگویند ریاکار هستی اما من این ریاکاری را بسیار دوست دارم. در نهایت شخصیت امیر فکر می‌کند که دیگر چیزی برای گفتن ندارد و برای همین تعادلش به هم می‌خورد و دست به آن تصمیم می‌زند.
قرایی درباره انتخابی موسیقی فیلم توضیح داد: موسیقی این فیلم پروسه سختی بود و نمی‌خواستم خیلی مستقیم، موسیقی فیلم در ارتباط با فضا باشد. انتخاب من موسیقی کلاسیک بود و حامد ثابت به بهترین شکل از پس این کار برآمد. او آهنگسازی است که می‌خواهم برای همه فیلم‌هایم با او کار کنم.
او در پایان از عمادخدابخش و مارال جیرانی، هدیه تهرانی، هادی حجازی‌فر، محمود دهقانی، امین میرشکاری برای حضور و همکاری در این فیلم تشکر کرد.