مرور خاطرات برنامه «هنر هفتم» پس از ۳۰ سال

به گزارش ایسنا، «هنر هفتم» که به پخش فیلم‌هایی از تاریخ سینما می‌پرداخت، به نوعی سرآغاز تولید برنامه‌های سینمایی در تلویزیون بود و هرچند شروع خوبی داشت و با برنامه‌هایی همچون «سینما چهار»، «سینما یک»، «سینما ماوراء»، «سینما اقتباس»، «سینما پنج» و ... ادامه پیدا کرد، اما تولید و پخش برنامه های سینمایی به مرور و به‌ویژه در سال‌های اخیر در مسیر سراشیبی قرار گرفت تا با رنگ باختن نگاه تخصصی به سینما، حاشیه نقش پررنگ‌تر و مهمتری در این برنامه‌ها پیدا کند.

زنده‌یاد اکبر عالمی که روز سه‌شنبه (۲۲ مهرماه) بر اثر ابتلا به ویروس کرونا از دنیا رفت، مجری این برنامه خاطره‌انگیز بود که به گفته خودش با خون جگر آن را تولید می‌کردند. او در عین حال با طرح این موضوع که «هنر هفتم» ساعت ۱۱ شب پخش و تا ۲ بامداد ادامه داشت، تاکید می‌کرد که تجربه ساخت این برنامه به خوبی نشان داد اگر برای برنامه‌ای تلاش شود، می‌تواند مخاطب خودش را پیدا کند.

عالمی که خود مدرس سینما و مستندساز بود، نقطه سرآغاز تولید برنامه «هنر هفتم» را اینگونه روایت می کرد که در آغاز دهه هفتاد مدیر وقت شبکه یک سیما از او دعوت کرد و در جلسه‌ای از او خواست اجرا و تولید محتوای برنامه «هنر هفتم» را برعهده بگیرد. گویا مدیر شبکه یک توضیح داده بود که به دلیل مشکلات مالی امکان خرید آثار سینمایی جدید وجود ندارد و به همین خاطر می‌توان در این برنامه فیلم‌هایی که بیش از ۳۰ سال از تاریخ ساخت آنها گذشته است را از آرشیو خارج کرد و با نگاهی تحلیلی به آنها بار دیگر بازپخششان کرد.

او پیشتر در گفت‌وگویی که با ایسنا داشت در این زمینه توضیح داده بود که «زمانی که «هنر هفتم» را کار می‌کردیم، مجبور بودیم فیلم‌های سینمایی ۳۰ سال پیش که حق کپی رایت و حق مولف نداشتند را پخش کنیم و مورد بررسی قرار بدهیم و گاهی پیش می‌آمد، فیلم‌هایی را انتخاب می‌کردیم که هفت بار از تلویزیون پخش شده بودند و برای بار هشتم از برنامه «هنر هفتم» پخش می‌شدند!»

او برنامه «هنر هفتم» را پایه‌گذار سبک ویژه‌ای در زمینه تحلیل فیلم می دانست و در این زمینه می‌گفت که «ما تحلیل فیلم‌ها را نه تنها به دلیل گذراندن زمان، پخش می‌کردیم بلکه برای هر فیلم برگزیده‌، جایگاه بلندی توأم با احترام قائل می‌شدیم؛ بنابراین گاهی از موارد استادان رشته‌های جامعه‌شناسی، دین و معارف و سایر رشته‌ها را به برنامه دعوت می‌کردیم؛ چرا که خودم به عنوان طراح برنامه برای اولین بار در ایران می‌خواستم به گونه‌ای غیر مستقیم بگویم که سینما هم زنگ تفریح هست و هم نیست.»

زنده‌یاد عالمی که یکی از اجراهای ماندگارش را در برنامه «هنر هفتم» از خود به جا گذاشت، بر این باور بود که مجری های برنامه های تلویزیونی باید وقت بیشتری را در اختیار مهمان برنامه قرار بدهند؛ «همیشه معتقدم میزبان حق ندارد بیشتر از مهمان در سفره دستش را دراز کند و همیشه باید بیشترین زمان را به مهمان داد؛ بنابراین ما هم بیشترین زمان را به مهمانان برنامه اختصاص می‌دادیم. شخصا به عنوان مجری برای هر قسمت از برنامه «هنر هفتم» گاه ده‌ها کتاب مطالعه می‌کردم تا بتوانم برنامه را به خوبی هدایت کنم.»

عالمی که معتقد بود برنامه «هنرهفتم» یک وجهی ساخته نشد، در این زمینه نیز گفته بود که همواره تلاش می‌کرده است تا ورای نگاه سطحی به موضوعات سینمایی، به لایه‌های پنهان این فیلم‌های مهم در تاریخ سینمای جهان بپردازد.