بیانیه شورای فرهنگ عمومی کشور درباره تعاون و احسان در ماه های محرم و صفر

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، این بیانیه به شرح زیر است:

«در آستانه محرم و صفر، ماه­ های سوگواری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله­ الحسین(ع) و یاران پاکباز آن حضرت قرار گرفته­ ایم. ملت بزرگ ایران که عشق و ارادت خاصی به خاندان وحی داشته و شیفته و دلداده مکتب حسینی است در طول قرون و اعصار متمادی در چنین موسمی، پاکترین احساسات و عواطف دینی و انسانی خویش را با برگزاری مراسم عزاداری به گونه­ ای با شکوه نشان داده و با طلایه­ داران خط خونرنگ عاشورا تجدید پیمان می­ کند.

وقتی چنین ایامی فرا می­رسد زن و مرد، پیر و جوان، شهری و روستایی، از اقوام و اصناف و اقشار گوناگون همه و همه از عمق جان به آن سردار سرافراز تاریخ بشریت تجدید ارادت می­ نمایند. دل ها به تپش در می­ آید و بغض­ ها سر وا می­ کند و اشک­ ها جاری می­ شود.

عاشورا از یک­سو اوج حماسه و غیرت و مردانگی و رشادت و فداکاری و قله ایثار و عطوفت و عشق به دادار هستی است و از سوی دیگر صفحه­ ای بس تاریک و ظلمانی را در جبهه مقابل نشان می­دهد که جز دنائت و پستی و پلشتی و ظلم و جور در آن یافت نمی­ شود. آری عاشورا خلاصه و چکیده تمام عیار تاریخ بشریت است و داستان مکرر تاریخ بشریت در هر عصری و هر نسلی.

ناگفته پیداست که عشق و ارادت به امام حسین(ع) و عزاداری بر او و خاندان والاتبار و اصحاب گرانقدرش یکی از مؤلفه ­های پر رنگ فرهنگ عمومی ایرانیان است، بر این ویژگی بیفزاییم سنت­ های گرانسنگی را که در جهت دستگیری از اقشاری که از حیث معیشتی دچار مشکل و نقصان گردیده­ اند نهادینه شده­ است.

امسال با شیوع بیماری مهلک و همه ­گیر کرونا شرایط خاصی بر جهان و از جمله در کشور ما حاکم گردیده است بشر هیچگاه تصور نمی­ کرد که چنین اتفاقی در این حجم و گستردگی رخ دهد و این میزان تلفات و آسیب­ های جسمانی و روحی و روانی و تبعات اقتصادی و معیشتی و اجتماعی پیامدهای سنگین این بیماری باشد.

در کشور ما از ابتدای شیوع این بیماری ناشناخته ملت و دولت و قوا و دستگاه­ های مختلف کشوری و لشگری کوشیدند تا به رسالت خطیر خویش در این کارزار سخت و نفس­گیر عمل نمایند.

تعداد پر شماری از آحاد جامعه در این میدان داوطلبانه حضور یافتند تا به یاری هم میهنان آسیب­زده خویش بشتابند. صحنه­ های فراوانی از ایثار و همدلی و تعاون و مددکاری در جامعه شکل گرفت. گویی دوران دفاع مقدس که فصل اوج­گیری احساسات پاک و عمیق انسانی و تجلی انگیزه ­های مقدس دینی و و شکل­گیری حماسه و ایثار و فداکاری در شکوهمندترین شکل ممکن بود، بار دیگر رخ نمود و نسیم الهی و آرامبخش کمک به هموطن با مال و جان خویش، وزیدن گرفت. در این عرصه مدافعان سلامت خوش درخشیدند و جمعی تا پای جان از سلامت هموطنان خویش حراست نمودند و آسمانی شدند. درود و رحمت بی­پایان خداوند متعال بر آن پیش قراولان کاروان ایثار و رشادت و نوع دوستی و شرف و انسانیت باد و جایگاه رفیع بهشت الهی منزل و ماوای آنان.

مساجد و بسیاری از مراکز دیگر محل جذب و تقسیم کمک ­های مردمی شدند کارگاه ­های فراوانی به صورت خودجوش برای ساخت اقلام بهداشتی در کشور برپا گردید. جوانان رشیدمان در کنار پیشکسوتان گروه­های جهادی را تشکیل داده و به یاری هموطنان عزیز شتافتند.

جمعی از روحانیون داوطلبانه مسئولیت غسل و کفن و دفن درگذشتگان را بر عهده گرفتند. جمعی از موجران با مشاهده مشکلات مالی پدید آمده برای مستأجران با مدارای خداپسندانه با آنان درک عمیق خود از شرایط سخت موجود را نشان دادند. از زنان خانه­دار که در منازل با امکانات محدود خویش بسته­ های کوچک غذا و اقلام بهداشتی را فراهم نمودند گرفته تا دستگاه­ های مختلف امدادی تا مجموعه­ های دانش­ بنیان که شبانه ­روز در کار تولید دارو هستند تا پژوهش­گران خبره­ای که در تلاشند تا واکسن این ویروس کشنده را کشف و تولید نمایند تا... همه و همه زنجیره­ای انسانی به وسعت ایران بزرگ ساختند تا از آلام آسیب ­دیدگان به سهم و توان خویش بکاهند. سعی همه کسانی که در این میدان حضور یافتند و به رسالت دینی، ملی و انسانی خویش عمل نمودند مشکور باد. (هرچند در این میان بودند کسانی که از این فرصت یاری­ رسانی و جلب اجر و پاداش فراوان اخروی و عزت و سربلندی دنیوی بی نصیب ماندند و با سوء استفاده از شرایط پدیدآمده به احتکار اقلام مورد نیاز مردم و انجام اقداماتی سودجویانه پرداختند و در این آزمون شکست خوردند غلبه روح فردگرایی و منفعت­ طلبی بر جمع­ گرایی و نوع دوستی آن هم در چنین شرایطی بی ­شک محکوم و مذموم و ناپسند است)

ربط وثیقی میان دو گزاره فوق­الذکر وجود دارد؛ میان مکتب عاشورا و موسم محرم و صفر از یک­سو و روح همدلی و مواسات و تعاون و احسان از سوی دیگر، تار و پود جامعه ایرانی با هر دو مفهوم فوق تنیده شده است ایرانیان در بزنگاه­ ها به یاری یکدیگر می­ شتابند و در موقعیت­ های ویژه­ ای همچون ماه­ های محرم و صفر این خصیصه پربها بیشتر رخ می ­نماید.

شورای فرهنگ عمومی کشور تاکنون جلسات متعددی را پیرامون مباحث مرتبط با شرایط کنونی جامعه که متأثر از شیوع بیماری کرونا می­ باشد تشکیل داده است. شورا پس از برگزاری جلسات متعدد با دستگاه­ های مختلف سند مسئولیت فردی و اجتماعی در دوران شیوع بیماری کرونا را تدوین و تصویب نمود تا ان­شاء­الله با فرهنگ ­سازی و تقسیم کار ملی و همکاری بین­ بخشی بتوان بیش از پیش به این مهم پرداخت.

شورا همچنین با دعوت از دستگاه­های مرتبط با امر کمک­رسانی در زمینه­های معیشتی و اقدامات حمایتی، سند «ارتقای فرهنگ تعاون و احسان» (از جمله با بهره­گیری از ظرفیت معنوی و اجتماعی ماه­های محرم و صفر) را تدوین و تصویب نموده و در تلاش است تا با همکاری دستگا­های ذیربط با استفاده از ظرفیت خود در گستره کشور در جهت تقویت هر چه بیشتر این ویژگی ارزشمند ایرانیان که در جامعه ما پیشینه­ای دراز دامن دارد گام­های مؤثری بردارد.

ماه ­های محرم و صفر فرصت مناسبی برای ارتقای فرهنگ تعاون و احسان در جامعه ماست. ابعاد فرازمند معنوی، معرفتی، انسانی، حماسی و شورانگیز این موسم، سرمایه اجتماعی ما را به گونه ­ای چشمگیر افزایش می­­ دهد و بروز و ظهور رفتارهای اجتماعی که صبغه خداپسندانه همیاری و کمک مؤمنانه در آن وجه غالب دارد فزونی می­یابد.

مقام معظم رهبری(مدظله ­العالی) از ابتدای شیوع بیماری کرونا ضمن تقدیر و تشکر مکرر از همه کسانی که در این کارزار خوش درخشیده ­اند، بارها بر ضرورت استمرار همدلی و مواسات و ارائه کمک­های مؤمنانه و تعاون و احسان در جامعه اسلامی تأکید فرموده ­اند در برخی از زمان­ ها و مناسب ت­ها به طور طبیعی شرایط ویژه ­ای برای کمک به هم میهنان عزیز در میان مردم فراهم می­ گردد که از میان آنها بایستی به مناسبت­ های سپری شده از جمله ماه مبارک رمضان، اعیاد ماه ذی حجه (قربان و غدیر خم) اشاره نمود که بحمدالله با همت مردم عزیز و دستگاه ­های مختلف اتفاقات مبارکی در جهت کمک به هم میهنان آسیب دیده ناشی از بیماری کرونا رقم خورد.

اکنون که در آستانه ماه­ های محرم و صفر هستیم، ان­شاء­الله با توکل به خدای سبحان و مددجویی از روح قدسی سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله ­الحسین(ع) و به تأسی از مکتب عاشورا که مکتب ایثار و فداکاری است همت والای خویش را در جهت ارائه هرچه بیشتر کمک­ ها به مردم عزیز آسیب­ دیده از این بیماری منحوس به کار بندیم و با بهر ه­گیری از همه ظرفیت های فرهنگی، تبلیغی و رسانه ­ای به منظور ایجاد بسترهای مناسب در این عرصه بکوشیم. این بیماری به حول و قوه الهی و با تلاش­ های همه جانب ه­ای که صورت می­ گیرد از صفحه گیتی رخت برمی­ بندد. بی ­شک رفتارهای متین و خیرخواهانه ایرانیان در این دوران سخت و خطیر در تاریخ ماندگار خواهد شد. ان­شاء­الله»