تئاترشهر یک سانتیمتر جا به جا می شود

به گزارش مجموعه تئاترشهر، « جا به جایی تئاتر شهر، یک سانتی متر نزدیک تر » عنوان تازه ترین پروژه اجرایی نصیرملکی جو نویسنده و کارگردان تئاتر است که روزهای پنجشنبه نهم ، جمعه دهم و یکشنبه یازدهم مرداد ماه در محوطه تئاتر شهر پیش روی مخاطبان قرار می گیرد. این کارگردان طی روزهای اخیر نمایش «کوکاکولا» با بازی سیاوش چراغی پور و پگاه کاظمی را در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه برده است.

درباره پروژه « جا به جایی تئاتر شهر، یک سانتی متر نزدیک تر » آمده است: «ایده پوچِ جابجا کردنِ یک ساختمان که از اساس غیرِ ممکن می نماید، چنان پوچ و غیر ممکن است که همین غیرِ ممکن بودن اش می تواند بیننده یا شنونده را به فکر فرو ببرد. اینکه بشنوید یا ببینید که کسی قصد دارد با دستانِ ناتوان اش دیوارهای ضخیمِ یک ساختمان را جابجا کند می تواند به شکل کنایه آمیزی اشاره ای باشد به ناتوانی ما در جابجایی هر آنچه که ما از جابجا کردن اش ناتوانیم. در این چارچوب مفاهیم زیادی وجود دارند که می توانند با این ایده اجرایی مطابقت نمایند. اجرا گران با هم یا تک تک به هل دادنِ دیوارها مشغول می شوند و با خط کش ها و متر های بزرگنمایی شده به شکل اغراق شده و وسواس گونه ای به اندازه گیری زمین مشغول می شوند.

در مرور خاطراتمان یک فاصله بدونِ برگشت وجود دارد که با هیچ نیروی ماورایی و غیر ماورایی قابلِ جبران نیست. بیشتر شبیه شنیدنِ شعر یا ایجاز و استعاره است تا یک عملِ مطابق با معیارهای مرسوم. یک اعتراض است به فاصله ها و ابعادی که از دسترسِ زندگی و آرمان های ما خارج شده اند.

این نه یک تئاترِ خیابانی و نه یک پرفورمنسِ صرف است که در یک گالری یا فضایی مشابه گالری اجرا شود بلکه بیشتر شبیه به یک رفتارِهنجارشکنانه نمادین است که می بایست در قابِ تصاویر و عکس ها به ضرورتِ اجرای آن فکر کرد. به این معنا که عکس ها و بردِ آرشیوی آن از خود پرفورمنس مهم تر است و می تواند زمینه فکری را در قالبِ یک رویکردِ تازه به هنرِ مدرنِ اجرا به وجود بیاورد.

اجراگران با همان رفتارهای غیرِ آشنا که ممکن است در رفتارشناسی بازیگرانِ نمایش های پیشینِ من سُراغ داشته باشید بدونِ استفاده از هیچ کلامی با لباس ها و صورت های کاملا قرمز رنگ برای مدتِ بیست دقیقه دیوارهای تئاترِ شهر را از سمتِ شرقی مجاور ورودی سالنِ چهارسو هُل می دهند تا بتوانند فاصله میانِ ساختمان و مجسمه پرویز تناولی را یک سانتیمتر کم تر کنند. همین. و بعد پرفورمنس تمام می شود. نه حرفی زده می شود و نه اکت یا رفتارِ خارج از هُل دادنِ دیوار روی می دهد. آنچه روی می دهد اما، به فکر بردنِ بیننده است از انجامِ یک (سوژه ذهنی) از عملِ محال [ناممکن]. حتما قصه آن دختر بچه که با قاشقِ کوچک خود آبِ دریا را هم می زند تا آبِ شورِ دریا شیرین بشود شنیده اید. فکر می کنم این پرفورمنس نیز، چنین معنای نهفته ای را در درونِ خود دارد.

در پرفورمنس « جا به جایی تئاتر شهر، یک سانتی متر نزدیک تر » تولید «کارخانه هنر مدرن»، نصیرملکی جو طراح و کارگردان، یاسمن رضا زاده، محمد حسن سلمانی، مهسا شیخی، بهنام شاملو، حسین مهدوی، مسیح کمالی، کوروس افشار، زینب گرما رودی، محمد مفاخری ، امید تیموری، مینا رمضانی (اجرا گران)، امیر قالیچی و زهرا سلیمیان مجریان طرح، بهنام شاملو و حسین مهدوی دستیاران کارگردان، نصیر ملکی جو طراح لباس و آکسسوار، شقایق برهمتی طراح گریم، مهسا شیخی طراح گرافیک، امیر قالیچی مدیر روابط عمومی، زهرا سلیمیان برنامه ریز دیگر عوامل اجرایی این پروژه را تشکیل می دهند.

این پروژه با همکاری دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی و مجموعه تئاتر شهر روزهای پنجشنبه نهم و جمعه دهم مرداد ماه ساعت ۱۵ و ۱۶:۳۰ در محوطه مجموعه تئاتر شهر میزبان مخاطبان خواهد بود.