«برم دلک» اثری بازمانده از ساسانیان با قدمتی ۱۸۰۰ ساله در شیراز است

مصیب امیری ادامه داد: این مجموعه که شامل ۵۰۵ گل‌مهر است تا پیش از کاوش‌های اخیر در محوطۀ تخت‌سلیمان بزرگترین مجموعۀ گل‌مهرهای به دست‌آمده از کاوش‌های باستان‌شناختی بوده‌است. از این مجموعه ۲۲۴ گل‌مهره به موزۀ ایران‌باستان و ۲۸۱ گل‌مهره به موزۀ متروپولیتن منتقل شد.

وی اضافه کرد: قصر ابونصر امروز بستری مهم برای ایجاد رونق گردشگری است و قابلیت این را دارد که به محل توریستی تبدیل شود و کسب درآمد کند.

محوطۀ قصر ابونصر شیراز در پای رشته‌کوهی با جهت شمال‌غربی به جنوب‌شرقی در کنار دشت شیراز و بر روی یک صخرۀ طبیعی بنا شده است. نام این محدوده در سفرنامه‌های شاردن و کارستن نیبور و رابرت کرپورتر قلعه یا برج «مادر سلیمان» است و در گزارش‌های متأخر همچون نوشته‌های فرصت‌الدولۀ شیرازی و ناصری فسایی از آن با عنوان «قصر ابونصر» یاد می‌شود.

این محوطه که سابقا در شش کیلومتری جنوب‌شرق شیراز قرار داشت اکنون بخشی از شیراز است که در انتهای بلواری با همین نام در منطقۀ دست‌خضر قرار گرفته است. در سه کیلومتری شرقِ قصرابونصر، حجاری‌های ساسانی «برم‌دلک» قرار دارند و در جوار برمِ‌ دلک آتشدانی یافت شده است که بر آن خبر پیروزی ساسانیان بر رومیان آمده است. این آتشدان که به‌صورت اتفاقی کشف شد اکنون در خانۀ زینت‌الملوک شیراز نگهداری می‌شود. قصر ابونصر در تاریخ ۲۴ شهریورماه ۱۳۱۰، با شمارۀ ۱۳ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

امیری به بیان اقداماتی که میراث فرهنگی استان برای در نظر گرفتن امنیت اثر از سال گذشته در پیش گرفته است، پرداخت و افزود: بودجه‌ای برای حصار کشی این منطقه تاریخی سال گذشته در نظر گرفته شد و زیر سازی نصب ستون های انجام شده است، ستون ها نیز آماده و به زودی جای گذاری می شوند.

این مقام مسئول از طرحی که شهرداری منطقه ۷ شیراز با هماهنگی شورای اسلامی شهر شیراز برای احیاء و باز زنده سازی این منطقه به میراث فرهنگی فارس ارائه کرده است خبر داد و گفت: بر اساس این طرح که به تایید میراث فرهنگی استان رسید، مقرر شد تا شهرداری منطقه مجموعه پارک، موزه، کافی شاپ و زمینه معرفی ای اثر را به عنوان یکی از پتانسیل های ارزشمند شهر شیراز فراهم کند.

امیری تصریح کرد: هنوز بسیاری از مردم شیراز هستند که این قصر را ندیده اند و باید با فضا سازی مناسب و ایجاد راه دسترسی مشکل عمده این قصر را برطرف کرد تا امکان بازدید فراهم شود.

مدیرکل میراث فرهنگی فارس با اشاره به اهمیت نقش برجسته برم دلک عنوان کرد: نقوش ساسانی به ۲ بخش مذهبی و غیرمذهبی تقسیم می شود که در سنگ نگاره برم دلک هر دو بخش دیده می شود و این موضوع ارزشمندی اثر را دوچندان می کند.

وی ادامه داد: براساس آخرین تحقیقات صورت گرفته در این اثر تاریخی مشخص شده که نقوش برم دلک متعلق به بهرام دوم پادشاه ساسانیان است، هرچند که در برخی از اسناد تاریخی به اشتباه این نقوش را به زرتشت نسبت می دهند.

این مقام مسئول «بَرم دلک» را یکی از محوطه های تاریخی و فرهنگی شیراز دانست که قدمتش به دوره ساسانی و حدود ۱۸۰۰ سال قبل بازمی گردد و اظهار کرد: در این نقش برجسته نگاره های سه پادشاه ساسانی در دل کوه تراشیده شده است و چشمه ای جوشان نیز که همان برم نامیده می‌شود وجود داشته است که این نام را برای محوطه تاریخی شکل داده است.