زندگی و ویژگی‌های اخلاقی شهید آوینی نماد عشق و تعهد به انقلاب است

رضا عزت‌زمانی، معاون فرهنگی و تبلیغی سازمان تبلیغات اسلامی در گفت‌وگو با خبرگزاری پانا به مناسبت سالروز شهادت سیدمرتضی آوینی به شرح زندگینامه و چگونگی شهادت این شهید والامقام پرداخت.

عزت‌زمانی بیان کرد: «شهید سید مرتضی آوینی در ۲۱ شهریور سال ۱۳۲۶ در شهر ری متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در شهرهای زنجان، کرمان و تهران به پایان رساند و سپس به عنوان دانشجوی معماری وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. او از کودکی با هنر انس داشت؛ شعر می‌سرود، داستان و مقاله می‌نوشت و نقاشی می‌کرد. تحصیلات دانشگاهی‌اش را نیز در رشته‌ای به انجام رساند که به طبع هنری او سازگار بود. اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، معماری را کنار گذاشت و به اقتضای ضرورت‌های انقلاب به فیلم‌سازی پرداخت.»

وی به خدمات هنری این شهید به سینمای ایران اشاره کرد و افزود: «شهید مرتضی آوینی فیلم‌سازی را در اوایل پیروزی انقلاب با ساختن چند مجموعه درباره غائله گنبد (مجموعه شش روز در ترکمن صحرا)، سیل خوزستان و ظلم خوانین (مجموعه مستند خان گزیده‌ها) آغاز کرد. شهید آوینی و گروه فیلم‌برداران روایت فتح، سفر به مناطق جنگی را از سر گرفتند و طی مدت کمتر از یک سال، کار تهیه شش برنامه از مجموعه ده‌قسمتی “شهری در آسمان” را به پایان رساندند و مقدمات تهیه مجموعه‌های دیگری را درباره آبادان، سوسنگرد، هویزه و فکه تدارک دیدند.»

عزت زمانی به مهمترین خصوصیات اخلاقی شهید آوینی پرداخت و گفت: «شهید مرتضی آوینی هنگامی که در خانه بود، جز عشق و مهربانی نسبت به همه اعضای خانواده، چیزی از ایشان دیده نمی‌شد. اصولاً رفتار ایشان همیشه توأم با مهربانی بسیار زیاد بود. به نماز اول وقت بسیار اهمیت می‌داد. همیشه ۱۵ تا ۱۰ دقیقه قبل از اذان، وضو می‌گرفت و آماده نماز و منتظر اقامه آن می‌شد. او به نماز اول وقت اهمیت ویژه‌ای قائل بود و در این زمینه بسیار منظم و متعهد بود.»

وی در ادامه به نحوه شهادت شهید آوینی اشاره کرد و افزود: «شهید مرتضی آوینی روز بیستم فروردین ۱۳۷۲ در منطقه فکه، در حال بررسی لوکیشن فیلم مستند «شهری در آسمان» به همراه محمدسعید یزدان‌پرست با مین برخورد کرد و بر اثر اصابت ترکش مین باقی‌مانده از جنگ ایران و عراق، به شهادت رسید.»