امام حسن(ع) به دلیل رفتار کریمانه و بخشنده‌ با مردم به کریم اهل بیت معروف هستند

صادق رضایی، امام جماعت مسجد موسی‌بن‌جعفر(ع) با اشاره به سالروز ولادت امام حسن مجتبی(ع) در گفت‌وگو با پانا گفت: «پانزدهم ماه مبارک رمضان، روز میلاد با سعادت امام حسن مجتبی (ع)، اکبر رسول خدا (ص) و سرور جوانان اهل بهشت است. امام حسن (ع)، امام دوم شیعیان و نخستین فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س)، بنا بر نقل مشهور، در پانزدهم رمضان سال سوم هجری در شهر مدینه منوره چشم به جهان گشود.»

وی افزود: «پس از تولد امام حسن مجتبی(ع)، امیرالمؤمنین(ع) او را نزد رسول خدا (ص) برد. پیامبر (ص) به دستور خداوند، ایشان را حسن نام نهاد. هفت سال از عمر شریف این امام همام، هم‌زمان با حیات پربار خاتم‌الانبیا (ص) بود.»

رضایی تصریح کرد: «به گواه شیعه و سنی، امام حسن(ع) یکی از پنج نفری است که آیه شریفه تطهیر در شأن آنان نازل شد. همچنین روایت شده است که خداوند، به‌وسیله امام مجتبی (ع) و برادرشان امام حسین (ع)، بهشت را زینت بخشیده است.»

امام جماعت مسجد موسی‌بن‌جعفر در ادامه اظهار کرد: «امام حسن مجتبی (ع) شباهت بسیاری به رسول خدا (ص) داشت. شاید در همان روزهای آغازین حیات مبارکشان بود که پیامبر خاتم (ص) با نظاره جمال و کمال او فرمود: "تو از لحاظ آفرینش و خوی، در صورت و سیرت مانند من هستی." روایات فراوانی از محبت بی‌حد رسول خدا (ص) به نوه عزیزشان، حسن‌بن‌علی (ع)، وجود دارد. نقل شده است که پیامبر (ص) در حالی که امام حسن (ع) را بر دوش خود حمل می‌کرد، فرمود: "خدایا، من او را دوست دارم، پس تو نیز او را دوست بدار."»

وی در ادامه افزود: «گاه پیامبر (ص) در نماز جماعت به سجده می‌رفت و امام حسن (ع) بر پشت ایشان سوار می‌شد. پیامبر سر از سجده برنمی‌داشت تا او به‌دلخواه خود پایین آید. هنگامی که اصحاب علت طولانی شدن سجده را می‌پرسیدند، پیامبر (ص) پاسخ می‌داد: "می‌خواستم او به میل خود از پشت من پایین بیاید." همچنین ایشان درباره امام حسن (ع) فرمودند: "او سرور جوانان بهشت و حجت خدا بر امت است. هر که او را پیروی کند، از من است و هر که از او سرپیچی کند، از من نیست."»

رضایی در ادامه بیان کرد: «امام حسن مجتبی (ع) در هنگام عبادت، از قفس تنگ دنیا رهایی می‌یافت و تا شاخساران ملکوت پر می‌کشید. از اینجا می‌توان به اهمیت نماز پی برد و دریافت که این عبادت چقدر ارزشمند است، چنان‌که امام حسن (ع) خود در این باره روایت فرموده‌اند.»

وی تصریح کرد: «امام حسن مجتبی (ع) به دلیل رفتار کریمانه و سخاوتمندانه‌ای که با مردم داشت، به کریم اهل‌بیت معروف شد. حتی در روایتی آمده است که روزی فردی از چادرنشینان نزد امام حسن مجتبی (ع) آمد. پیش از آنکه چیزی بگوید، امام (ع) که از نیاز او آگاه شده بود، فرمودند: "بیست و سه هزار درهم که مبلغ خزانه بود را به او بدهید."»

امام جماعت مسجد موسی‌بن‌جعفر در ادامه خاطرنشان کرد: «امام حسن مجتبی (ع) در طول عمر خود، دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا انفاق کرد و سه بار نیز ثروت خود را به دو نیم تقسیم کرد؛ نیمی را برای خود نگه داشت و نیم دیگر را در راه خداوند متعال بخشید. ان‌شاءالله که ما نیز سیره این امام بزرگوار را سرمشق زندگی خود قرار دهیم و از بهترین داشته‌های خود به نیازمندان ببخشیم.»