ادبیات فارسی گنجینه‌ای از عشق، حکمت و زیبایی‌های انسانی است

ثریا خدابنده در گفت‌وگو با پانا با اشاره به جایگاه ادبیات فارسی در جهان اظهار کرد: «ادبیات فارسی به‌عنوان یکی از غنی‌ترین و پیشرفته‌ترین ادبیات‌های جهان با توسعه خود از قرون گذشته تا امروز، توانسته جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ ایران و جهان به دست آورد. ادبیات فارسی، گنجینه‌ای ارزشمند از عشق، حکمت و زیبایی‌های انسانی است که با استفاده از زبان زیبا و محتوای عمیق به موضوعاتی مانند عشق، فلسفه و عرفان پرداخته و توجه بسیاری از علاقه‌مندان را به خود جلب کرده است.»

وی افزود: «ادبیات فارسی با آثار کهنی همچون شاهنامه فردوسی که داستان‌های اسطوره‌ای را به تصویر کشیده، آغاز می‌شود. فردوسی با کمک به حفظ تاریخ و فرهنگ ایرانی توانست در قالب شعرها و داستان‌هایش، زیبایی و هویت ملی را به ارمغان آورد. شاعران دیگر نیز با آثار خود به غنای این ادبیات افزوده و آن را معنادارتر کرده‌اند. شاعران معاصر نیز با زبان نوآور و محتوای تازه، تجربیات انسانی را به شکلی خلاقانه بیان کرده‌اند. این تغییرات نه‌تنها به زنده نگه داشتن ادبیات فارسی کمک کرده، بلکه موجب ارتباط بیشتر آن با زندگی معاصر نیز شده است.»

خدابنده با اشاره به تأثیر ادبیات فارسی بر فرهنگ جامعه خاطرنشان کرد: «ادبیات فارسی به عنوان یک ابزار فرهنگی، تأثیر عمیقی بر روحیه فکری و اجتماعی مردم ایران داشته است. این ادبیات نه‌تنها به تعلیم و تربیت نسل‌های جوان کمک کرده، بلکه مردم را در فهم عمیق‌تر از روابط انسانی و اجتماعی یاری رسانده است. از این رو مباحث فلسفی و اجتماعی در آثار ادبی می‌توانند نقش مؤثری در ارتقای فکر و فرهنگ جامعه داشته باشند.»

وی تأکید کرد: «دبیران ادبیات فارسی در مسیر موفقیت دانش‌آموزان، نقش مهمی ایفا می‌کنند. آن‌ها می‌توانند با ایجاد محیطی مشوق و امن، دانش‌آموزان را در تحلیل عمیق‌تر و نوشتن خلاقانه راهنمایی کنند. برگزاری بحث‌های گروهی در کلاس به دانش‌آموزان این امکان را می‌دهد که نظرات و احساسات خود را بیان کنند و از این طریق افق‌های فکری خود را گسترش دهند. ایده‌های مختلف می‌تواند به ارتقای تفکر انتقادی دانش‌آموزان کمک کند و علاقه‌مندی بیشتری نسبت به ادبیات در آنان ایجاد کند.»

خدابنده گفت: «ادبیات فارسی به دلیل تنوع، پیوندی عمیق با زندگی ایرانیان دارد. از این رو مطالعه این ادبیات می‌تواند به ما چشم‌اندازی تازه درباره جهان و روابط انسانی ارائه دهد و ما را بهتر با اخلاقیات و مسائل اجتماعی آشنا سازد. بنابراین جایگاه ادبیات فارسی به عنوان یک منبع غنی فرهنگی و اجتماعی باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد تا نسل جوان به خواندن و درک این گنجینه‌های ارزشمند ترغیب شوند.»