مدیر آموزشگاه کوثر ناحیه یک بهارستان:
شعر و ادبیات سبب تلطیف روحیه انسان‌ها می‌شود
بهارستان یک (پانا) - مدیر آموزشگاه کوثر ناحیه یک بهارستان، شعر و ادبیات را سبب تلطیف شدن روحیه انسان‌ها دانست.
فرزانه شاهرودی در گفت‌وگو با پانا در مورد نقش ادبیات و شعر در زندگی انسان‌ها اظهار کرد: «ادبیات و شعر، نشاط‌بخش است و نوعی سرگرمی برای اوقات فراغت است که این شیوه گذراندن اوقات فراغت، ما را در میان دیگران جانداران متمایز می‌کند. ادبیات و شعر، ذوق و استعداد نهفته انسان‌ها را نشان می‌دهد و حسی متفاوت را در خوانندگان و شنوندگان برمی‌انگیزد و همچنین با استفاده از جنبه‌های بدیع، چشم‌اندازی زیبا در برابر چشمان ما می‌گشاید.»
شاهرودی درباره تمایز ادبیات و شعر از سایر اَشکال هنری بیان کرد: «چیزی که باعث تمایز ادبیات و شعر با دیگر هنرها می‌شود آوا، موزون و جنبه استعدادیابی بودن آن است به‌طوری که هر فردی حتی بدون داشتن دانش آکادمیک می‌تواند ذوق و قریحه خود را در قالب شعر بیان کند. در بسیاری از مواقع شاهد دوبیتی‌ها و لالایی‌های پُرمضمونی هستیم که شاید توسط افراد کم‌سواد یا بی‌سواد سروده می‌شود و بسیار موزون است و نسبت به سایر هنرها محدودیت خاصی ندارد و جنبه‌های زیادی برای عرضه دارد.»
وی درمورد نقش شعر و ادبیات در آموزش گفت: «شعر و ادبیات در یادگیری، اثر موثر دارد و به نوعی از وسایل کمک‌آموزشی به شمار میرود و واضح است که یادگیری با شعر و سخن موزون در عمیق‌ترین لایه‌های یادگیری ذهن انسان، جا می‌گیرد و به تثبیت یادگیری، کمک به‌سزایی می‌کند و هیچ‌کدام از ما منکر یادگیری عمیق و پایدار‌تر به روش شعر و سخن موزون نیستیم و می‌توان گفت شعر، یکی از بهترین روش‌های یادگیری به شمار میرود.»
شاهرودی با اشاره به نقش شعر و ادبیات در سرگرمی افزود:« شعر و ادبیات یکی از راه‌های غنای روح آدمی است و شکی نیست که یکی از بهترین راه‌های پر کردن اوقات فراغت به شمار میرود. شب‌های شعر و کنسرت‌های موسیقی، یکی از بهترین روش‌های تفریحی به شمار میرود؛ خواندن کتاب و شعر، یکی از موثرترین راه‌های سرگرمی سالم همراه با بالا بردن سطح دانش و بینش انسان به شمار میرود و نماد پیشرفت فرهنگی یک جامعه است.»
مدیر آموزشگاه کوثر ناحیه یک بهارستان با اشاره به آینده شعر و ادبیات عنوان کرد: «آینده شعر و ادبیات همانگونه که از ابتدای خلقت انسان با او زاده شده، روشن و نورانی است. شعر ،غذای روح است و هیچ جامعه‌ای بدون غذا زنده نمی‌ماند و چیزی که تغییر می‌کند تنها ذائقه و سلیقه مردم است و همینطور مقتضیات زمان که متناسب با آن شاعر نیز سبک خود را عامه‌پسند و در مواردی خاص‌پسند می‌نماید؛ اما شکی نیست که چراغ شعر و ادب در همه دوره‌های نسل بشر روی زمین بوده و خواهد بود و نابود شدنی نیست.»
ارسال دیدگاه