رشد ۴۸.۵ درصدی گردشگری با وجود تبلیغات منفی ایران‌هراسی

عزت‌الله ضرغامی؛ وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در حاشیه جلسه هیات دولت در جمع خبرنگاران در رابطه با افزایش آمار گردشگری در سال ۱۴۰۲ با وجود تبلیغات منفی علیه ایران گفت: آمار گردشگری در ۸ ماهه اول سال ۱۴۰۲ ۴ میلیون ۴۰۰ هزار نفر است که نسبت به سال گذشته ۴۸.۵ درصد افزایش داشته است. این در حالی است که بعد از حوادث و ناآرامی‌های سال ۱۴۰۱ بسیاری پیش‌بینی می‌کردند که با توجه به تبلیغات ایران هراسی از آمار گردشگران کاسته شود.

وی با تاکید بر رشد ۴۸ درصدی گردشگری افزود: رشد ۴۸.۵ درصد گردشگری نشان می‌دهد که این روند بر خلاف باور بسیاری معکوس است. هرچند که یکی از ارقام کلان ما که یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر بوده مربوط به کشور آذربایجان است که متاسفانه هنوز مرزهای زمینی را باز نکرده است. البته اقدامات لازم درحال صورت گرفتن است.

وی از افزایش این رقم با توجه به پیش‌بینی‌ها در حوزه گردشگری خبرداد و اظهار کرد: پیش‌بینی می‌شود با مصوبه‌ای که ما در رابطه با لغو یک طرفه روادید داشتیم، ورود گردشگران خارجی به ایران سرعت بگیرد. همزمان با این امر بعضی از مشکلات اولیه که گردشگران درگیر آن هستند فرصتی فراهم شده تا دستگاه‌های مختلف را توجیح کنیم تا همکاری لازم را داشته باشند. با امید به خدا بتوانیم آن طور که شایسته است کشورمان است گردشگری را افزایش دهیم.

ضرغامی با اشاره بر دیگر مصوبه دولت در زمینه گردشگری بیان کرد: یکی دیگر ازمصوبات دولت اجازه خروج ۲۱۱ شیء ارزشمند و تاریخی از قبل از دوره اسلام و پس از ورود اسلام به ایران است. این ااشیاء بسیار ارزشمند هستند و پیرو تفاهم‌نامه‌ای که با کشور چین داشتیم در نمایشگاه بزرگ آنان با عنوان نمایشگاه «شکوه پارس» که در دی‌ماه به مدت ۶ ماه در پکن برگزار می‌شود به نمایش گذاشته می‌شود.

وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی از نقش این رویداد در اشاعه فرهنگ ایرن خبرداد و اذعان کرد: اشیاء تاریخی ما و کارشناسان ما و توضیحاتی که ارائه می‌کنند، می‌تواند نقش مهمی در اشاعه فرهنگ ایران و نشان دادن تمدن و میراث فرهنگی کشورمان داشته باشد. متقابلا در نمایشگاهی که بعدتر در ایران خواهیم داشت، آثار تاریخی کشور چین نمایش داده می‌شود.

وی ضمن اشاره به نیاز سواد میراث فرهنگی در داخل و خارج از کشور گفت: یکی از اهداف ما در حوزه میراث فرهنگی، معرفی میراث در سطح جهانی است. هرچد در داخل نیز سواد میراث فرهنگی بخصوص در مسئولین بسیار پایین است.