نتانیاهو در سراشیب

اصرار نتانیاهو بر تقابل با موازین بین‌المللی و قطعنامه‌های سازمان ملل متحد با ادامه شهرک‌سازی در مجاورت مناطق فلسطینی‌نشین،هتک حرمت و بی‌احترامی مکرر به مسجد الاقصی، موجب شد تا مجمع عمومی سازمان ملل با اکثریت آرا، نظر مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری لاهه را درباره ماهیت اشغالگری اسرائیل در سرزمین فلسطین، مطالبه کند.

ورود بن گویر، وزیر امنیت داخلی رژیم اشغالگر به مسجدالاقصی و هتک حرمت آن، همزمان با مسابقات جام جهانی فوتبال در قطر، اعلام همبستگی با ملت فلسطین و مخالفت با رژیم صهیونستی بخصوص از سوی تماشاگران کشورهای مسلمان را در پی داشت. تهاجم وحشیانه به اردوگاه آوارگان جنین و حملات متناوب جنایتکارانه به مردم غزه و کرانه باختری نیز زمینه ساز پاسخ کوبنده گروه های مقاومت از جمله حماس به رژیم صهیونیستی و آغاز دفاع بازدارنده فلسطینیان شد.

اغلب کارشناسان اسرائیلی و حتی برخی از اعضای کنست، دلیل اصلی اقدامات افراطی نتانیاهو برای ورود به جنگ با حماس و اعمال فشار بر مردم فلسطین را برای پوشش مشکلات داخلیِ و بخصوص پرونده فساد مالی او می‌دانند.

تلویزیون اسرائیل، هفته جاری اعلام کرد که نخست‌وزیر می‌خواهد یک کمیته تحقیق دولتی برای بررسی نتایج حمله حماس و جنگ غزه تشکیل دهد.رسانه های اسرائیل از این پیشنهاد نتانیاهو انتقاد کرده و گفتند: نتانیاهو خواهان تشکیل یک کمیته‌ تحقیق دولتی است که اختیارات آن در دست نخست وزیر باشد چرا که از بررسی نتایج تحقیق هراس دارد. افکار عمومی و بسیاری از سیاستمداران صهیونیست نیز نتانیاهو را مسئول تمام عواقب حمله و شکست ارتش می‌دانند و بر این باورند که او می‌خواهد از زیر بار مسئولیت نتایج جنگ فعلی شانه خالی کند.

نتانیاهو در تاریخ ۶ آبان ۱۴۰۲ نیز اعلام کرد:«شکست بزرگی را شاهد بودیم و در مورد آن تحقیق خواهد شد و این تحقیقات همه را شامل خواهد شد، اما اکنون نه.» این موضع نخست وزیر رژیم اشغالگر،بار دیگر خشم عمومی را برانگیخت و احزاب مختلف، او را نسبت به گستردگی حادثه و آسیب به اعتماد عمومی بی‌اطلاع دانستند. عایده توما، نماینده کنست اسرائیل در این رابطه گفت: «خشم علیه نخست‌وزیر در حال افزایش است، چرا که او رئیس دولت است و مسئولیت عملکرد مؤسسات و نهادهای دولتی را از جمله ناکارمدی ارتش در هفتم اکتبر بر عهده دارد.» عبدالله ابومعروف، عضو کنست نیز با ابراز نارضایتی از عملکرد دولت تاکید کرد که نتانیاهو به عنوان نخست‌وزیر در درجه اول مسئول شکست‌هایی است که در سطوح سیاسی، امنیتی و یا حتی نظامی رخ داده و در حال رخ دادن است.

بی‌اعتمادی اسرائیلی‌ها به نتانیاهو پس از انتشار تصاویری از پسر عیاش او در سواحل میامی آمریکا افزایش یافت و به دنبال افشای مجری کانال سیزده شبکه تلویزیونی اسرائیل مبنی بر اقامت نخست وزیر و همسرش در خانه یک میلیاردر آمریکایی برای فرار از تبعات موشک باران تل آویو، خشم مردم به اوج خود رسید. سمیر غطاس، تحلیلگر سیاسی مصری، درباره بی‌اعتمادی به نتانیاهو می گوید: «نتانیاهو حدود پنجاه درصد از آرای اسرائیلی‌هایی را که قبل از این جنگ از او حمایت می‌کردند، از دست داده است».

اهالی اراضی اشغالی و حتی برخی از اعضای حزب لیکود معتقدند تلاش نخست‌وزیر اکنون تنها بر حمله زمینی متمرکز است و وی با تداوم حملات به غیرنظامیان می‌‌خواهد مصائب داخلی از جمله مسئولیت شکست در جنگ، ناکامی در عادی‌سازی روابط با اعراب،انزوا در مجامع بین‌المللی، فشارهای حقوق بشری، کشتن کودکان و زنان،انتصاب‌ فرماندهان نظامی و مدیران ناکارآمد و همچنین عدم توجه به نیازهای معیشتی شهروندان، وجود تورم فزاینده، قیمت‌های گزاف مسکن و مواد غذایی و وجود فساد اداری را لاپوشانی کند. رسانه‌های اسرائیل پیش‌بینی کرده‌اند که در صورت توقف جنگ و برقراری آتش بس،عمر سیاسی نتانیاهو خاتمه خواهد یافت و رژیم صهیونیستی انحلال کابینه و جایگزینی دولت دیگری را تجربه خواهد کرد.

اینک برای کارشناسان بین المللی این سوال مطرح است که آیا آمریکا و تروئیکای اروپا با حمایت آشکار و پُرهزینه از جنایات رژیم صهیونیستی دچار خطای محاسبه شده اند یا آگاهانه، نتانیاهو و ارتش اسرائیل را همچون یک طُعمه در مقابل رزمندگان فلسطینی قرار داده اند تا با شکست و خروج وی از صحنه، طراحی جدیدی را برای تامین منافع خود در غرب آسیا رقم زنند.

*کارشناس بین‌الملل و سفیر اسبق ایران در جمهوری آذربایجان