تحریم‌های آمریکا مانع‌ ‌مشارکت کشورها برای کاهش تغییرات اقلیم

‌امیر سعید ایروانی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل در نشست شورای امنیت در مورد تغییرات اقلیم و صلح و امنیت بین‌المللی‌ افزود: مقابله با تغییرات اقلیم نیازمند همکاری جهانی، همبستگی و اقدام جمعی است. پرداختن به تغییرات اقلیمی به معنای تمرکز بر علل ریشه‌ای آن و یافتن راه‌حل‌های موثر برای کاهش اثرات آن است.

دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل اضافه کرد: توافق‌نامه‌های بین‌المللی مانند کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییر اقلیم (UNFCCC) و موافقت‌نامه پاریس چارچوب‌هایی را برای رسیدگی به این موضوع فوری فراهم می‌کنند.

وی ادامه داد: ایران مانند سایر کشورها با چالش‌های زیست‌محیطی و اثرات تغییرات اقلیم مانند آلودگی، کمبود آب، طوفان‌های شن و گرد و غبار، بیابان‌زایی و تخریب تنوع زیستی مواجه است.

سفیر ایران در سازمان ملل تصریح کرد: این چالش‌ها به دلیل اعمال قهری یکجانبه آمریکا (تحریم‌های یکجانبه) تشدید شده است. اقدامات آمریکا مانع تأمین مالی بین‌المللی و سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر و دسترسی به فناوری‌های سازگار با محیط زیست می‌شود و فرصت‌های تحقیقاتی و آموزشی مشترک زیست‌محیطی را محدود می‌کند. در نتیجه، تخریب محیط زیست در ایران بر حقوق مردم برای داشتن محیط زیست سالم و استاندارد زندگی مناسب تأثیر منفی می‌گذارد.

ایروانی در عین حال گفت: به رغم چنین چالش های مبرمی، جمهوری اسلامی ایران بر تعهدات خود ثابت قدم است.‌

دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران افزود: ‌ما بر اهمیت همکاری جهانی و تعهد واقعی همه کشورها برای مقابله موثر با تغییرات آب و هوا و مسائل زیست محیطی تاکید می‌کنیم.

ایروانی سپس اظهار داشت: با هم و با تعهد به مسئولیت مشترک اما متمایز، می‌توانیم فعالانه در ایجاد آینده‌ای پایدارتر و انعطاف‌پذیرتر که به نفع همه باشد، مشارکت کنیم. برای دستیابی به این هدف، ما از اقدامات اساسی زیر حمایت می‌کنیم:

- کشورهای توسعه‌یافته باید به تعهدات خود بر اساس کنوانسیون و موافقت‌نامه پاریس و همچنین شفافیت در اجرای تعهدات خود عمل کنند. آن‌ها همچنین باید حمایت‌های لازم، از جمله کمک مالی و انتقال فناوری را برای کمک به کشورهای در حال توسعه برای اجرای موثر تعهدات خود ارائه دهند.

- کشورهای در حال توسعه با توجه به توانمندی‌ها و شرایط ملی خود، باید از جامعه بین‌المللی برای غلبه بر موانعی که مانع اجرای تعهداتشان می‌شود کمک دریافت کنند.

- اقدامات قهری یکجانبه (تحریم‌ها) باید فوراً پایان یابد، زیرا مانعی برای مشارکت کشورها در تلاش‌های کاهش تغییرات اقلیم ایجاد می‌کند.

- کمک‌های اقتصادی، مالی و فناوری باید به کشورهای نیازمند ارائه شود و پلتفرم‌های مربوطه مانند مجمع عمومی، شورای اقتصادی و اجتماعی و UNFCCC باید به طور مناسب به این مسائل رسیدگی کنند.

- شورای امنیت باید نقض و تعرض به وظایف و ماموریت سایر ارکان سازمان ملل خودداری کند، زیرا فاقد تخصص و ابزار لازم برای پاسخگویی موثر به خطرات امنیتی مرتبط با تغییرات اقلیم است. این رویکرد انطباق با اصول مندرج در منشور سازمان ملل را تضمین می‌کند.

- جمهوری اسلامی ایران قاطعانه با ایده برقراری ارتباط بین تغییرات اقلیم و صلح و امنیت بین‌المللی مخالف است و هر‌گونه تلاش برای سیاسی کردن موضوعات فنی مانند تغییرات اقلیم را به شدت رد می‌کند. تغییرات اقلیم اساساً یک موضوع مرتبط با توسعه پایدار است و نه صلح و امنیت بین‌المللی. لذا ضروری است که این موضوع در داخل ارگان‌های ذی‌صلاح سازمان ملل، مطابق با وظایف مربوطه آن‌ها مورد رسیدگی و پیگیری قرار گیرد.

- با تمرکز بر علل ریشه‌ای تغییرات اقلیم و یافتن راه‌حل‌های موثر از طریق همکاری‌های بین‌المللی و چارچوب‌های زیست محیطی، می‌توانیم به چالش‌های زیست محیطی رسیدگی کرده و آینده‌ای پایدار را تضمین کنیم.