اختصاصی /
مداخلات آمریکا در ایران و راههای مقابله با آن
تهران (پانا) - نماینده سابق مجلس با اشاره به دشمنیهای آمریکا علیه کشورمان، تاکید کرد اتفاق پیش آمده بین نمایندگان و دکتر ظریف، چیزی جز شادمانی برای آمریکا و فاصله گرفتن از مسیر خدمت به مردم نبود.
حجتالاسلام والمسلمین علی عسکری، نماینده دوره هفتم مجلس شورای اسلامی و مشاور وزیر آموزش و پرورش در یادداشتی که در اختیار پانا قرار داده است، نوشت: «از نظر تاریخی مداخلات آمریکا بر علیه ایران را میتوان به دو بخش قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تقسیم کرد. در این نوشتار ضمن بیان سیر تاریخی و مصادیق مداخلات و جنایتهای دولت آمریکا علیه کشور و مردم ایران؛ راهکارهای مقابله با آنها و نقش مردم و مسولان در این زمینه بیان میگردد:
الف- مداخلات آمریکا در دوران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی:
دولت آمریکا در اولین اقدام؛ پس از جنگ جهانی دوم با کمک دولت انگلستان از طریق تضعیف دولت مرکزی ایران و برکناری رضاشاه برای خود ردپا ایجاد کرد. سپس نفوذش را در دوران دولت شاه جوان و نفوذی خودش (محمدرضا) به اوج رساند و در نهایت با سرنگونی دولت قانونی دکتر مصدق از طریق کودتای ۲۸ مرداد سال ۳۲ به سلطه همهجانبه در ایران دست پیدا کرد.
از آن زمان تا پیروزی انقلاب، وابستگی کشورمان به آمریکا از نظر اقتصادی؛ سیاسی؛ فرهنگی و امنیتی و قضایی بسیار محرز و آشکار بود. دولت آمریکا با اعمال نفوذ در تصویب لوایح اصلاحات ارضی؛ انقلاب سفید شاه؛ کاپیتولاسیون و مصونیت کنسولی اتباع خود در ایران؛ مداخلاتش را گسترش داد تا جایی که شاه و دولت ایران را به مزدور و سرسپرده نظام آمریکا تبدیل کرد.
سلطه و جنایات صورت گرفته از سوی آمریکا و مزدورانش بر علیه ایران و ملت مسلمان آن، باعث پیدایش جرقه انقلاب در میان مردم به رهبری امام خمینی شد. در چنین شرایطی آمریکا که در اوج مداخلات خود در ایران قرار داشت برای ماندگاری شاه در قدرت با کمک عناصر خود و عوامل رژیم شاه و ساواک وارد عمل شد؛ اما در برابر اراده ملت ایران ناچار به تغییر تاکتیک و خارج ساختن شاه از ایران گردید. علی رغم میل باطنی شاه و آمریکا، انقلاب مردم ایران در سال ۵۷ به پیروزی رسید.
ب- مداخلات آمریکا در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی:
در دوران پس از پیروزی انقلاب نیز با توجه به روحیه زیادهخواهی و دژخیم صفتی سران آمریکا مداخله و اقدامهایی توسط آنها بر علیه ایران صورت گرفت که در ادامه برخی از مصادیق غیر قابل انکار مداخلات و جنایات آمریکا بر علیه مردم ایران به صورت اجمال ذکر می شود.
۱- ایجاد بحرانهای مختلف در قالب مسائل قومیتی با هدف تجزیه کشور؛ از قبیل خلق عرب در خوزستان؛ خلق بلوچ در بلوچستان؛ خلق کرد در کردستان و خلق مسلمان در آذربایجان
۲- طراحی و اجرای برنامههای مختلف جهت براندازی سخت؛ از قبیل حمله مستقیم نظامی؛ کودتای نوژه و کودتای قطبزاده
۳- حمایت از اقدامهای تروریستی بر علیه مسولان و حتی مردم عادی با هدف ایجاد بیثباتی در ایران با کمک نفوذیها و عوامل داخلی
۴- دخالت در جنگ هشت ساله تحمیلی و کمک همهجانبه به صدام
۵- اخلال در روابط جمهوری اسلامی ایران با دیگر کشورها به ویژه کشورهای اسلامی
۶- تعیین و تصویب بودجه رسمی برای براندازی جمهوری اسلامی
۷- سقوط هواپیمای مسافری ایران و کشتار مردم بیگناه
۸- اقدام به جنگ روانی علیه ایران و ایراد اتهام در نهادهای بینالمللی از قبیل نقض حقوق بشر و دستیابی به سلاحهای کشتار جمعی
۹- ترور دانشمندان هستهای با کمک اسرائیل و عوامل نفوذی
۱۰- ترور سردار دلها سردار سلیمانی و همراهانش
۱۱- دخالت در امور داخلی و سیاسی کشور از طریق برخی گروههای وابسته
۱۲- خروج از برجام و تشدید تحریمهای ظالمانه
۱۳- تلاش گسترده برای براندازی نرم با ابزار قرار دادن فضای مجازی و استفاده از شبکههای وابسته از قبیل آمدنیوز
۱۴- تلاش گسترده برای ایجاد شکاف بین حاکمیت و مردم با بهرهگیری از فضای حاصل شده از تشدید تحریمها و آسیبهای اقتصادی و اجتماعی
ج- راههای مقابله با مداخلات آمریکا:
نظر به تجربه چهار دهه گذشته برای جلوگیری از مداخلات ظالمانه آمریکا، راهبردهای عملی و هوشمندانهای وجود دارد که به بعضی از آنها اشاره میشود:
۱- تقویت بنیه دفاعی و نظامی کشور که بر مبنای استراتژی نظامی در مسیر جهانی و آرمانی خود قرار دارد
۲- حفظ وحدت و انسجام درونی به ویژه وحدت قوای سه گانه حول محور ولایت و رهبری
۳- تقویت روحیه مقاومت و سازشناپذیری
۴- مقابله با فساد اداری و قانونشکنیها به ویژه مقابله با فساد اقتصادی بصورت قاطع و امیدبخش
۵- انجام خدمت مطلوب به مردم و پاسخگویی به مطالبات ملت به ویژه اقشار آسیبپذیر
واضح و روشن است که در وضع فعلی بسیاری از مردم در محرومیت اقتصادی و رنجهای کاهنده و طاقت فرسایی قرار دارند و به همین خاطر شعار نمایندگان ملت در مجلس جدید نجات اقتصاد ایران و حل مشکلات مردم دانسته شد.
این شعار چنین ایجاب میکند که تعامل سازنده بین دولت و مجلس از طریق نگاه فراجناحی و تقویت نقاط قوت و از بین بردن ضعفها حاصل شود.
از این رو نگاه واقعبینانه و غیر شعاری به مسأله و کوشش و مجاهدت شبانهروزی نمایندگان و مسولان دولتی در این رابطه مورد انتظار است.
این اقدام به روش معقول و آیندهنگرانه میتواند باعث مرتفع شدن مشکلات مردم شود. هرچند در مواجهه بعضی از نمایندگان با وزیر محترم امور خارجه جناب آقای دکتر ظریف این مطلب مورد غفلت قرار گرفت و اتفاق پیش آمده چیزی جز ایجاد شادمانی برای آمریکا و فاصله گرفتن از مسیر خدمت به مردم نبود و حاشیهها را پررنگتر از متن ساخت.»
ارسال دیدگاه