مقام سابق نیروی دریایی آمریکا:
نیروهای امریکایی احتمالاً در حادثه نفتکش ها دست داشتند
تهران (پانا) - «مارک اسلبودا» تحلیلگر امنیتی و مسئول پیشین راکتور هسته ای در نیروی دریایی آمریکا اعلام کرد که احتمالاً نیروهای نظامی آمریکا در حمله به نفتکش ها در خلیج فارس دست داشتند.
به گزارش روز یکشنبه خبرگزاری اسپوتنیک، دو نفتکش متعلق به ژاپن و نروژ ۱۳ ژوئن (۲۳ خرداد) هنگام عبور از دریای عمان هدف حمله قرار گرفتند.
اسپوتنیک نوشت، اسلبودا که تحلیل گر امنیتی و روابط بین الملل است، احتمال حمله ایران به یک کشتی ژاپنی همزمان با مذاکرات «آبه شینزو» نخست وزیر ژاپن با آیت الله «علی خامنه ای» رهبر معظم ایران را بسیار بعید دانست و در توضیح این مساله که کدام کشور از این حمله نفع واقعی می برد؟ گفت: آمریکا همین حالا هم از تجهیزات نظامی قابل توجهی در صحنه عملیاتی خلیج فارس برخوردار است.
اسلبودا افزود: ۲ ناوشکن امریکا با موشک هدایت شونده در حال حاضر در دریای عمان و در نزدیکی آب های ساحلی ایران مستقر است. هر دو ناوشکن متعلق به ناو هواپیمابر «یو اس اس آبراهام لینکلن» است که به تازگی عازم خلیج فارس شده است.
وی یادآور شد که هواپیماهای جاسوسی و پهپادهای رزمی آمریکا به طور مستقیم بر فراز این منطقه در حال پرواز هستند.
وی گفت: واشنگتن همچنین بمب افکن های ب - ۵۲ با قابلیت هسته ای و یکهزار و ۵۰۰ نظامی آمریکایی را در خلیج فارس مستقر کرده، ضمن اینکه ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا در نزدیکی بحرین استقرار دارد و فرماندهی مرکزی ایالات متحده نیز از یک پایگاه عملیاتی بزرگ در قطر برخوردار است.
وی افزود: روشن است که نیروهای نظامی آمریکا در این منطقه حضور دارند و احتمالاً در این حادثه حداقل تا درجاتی دست داشته اند. البته، حد و اندازه این دخالت، پرسش اصلی است.
اسلبودا در مورد حادثه مشابهی که ۱۲ ماه می (۲۲ اردیبهشت) در دریای عمان روی داد، گفت: حادثه آن زمان نیز چهار نفتکش تجاری را در منطقه متحمل خسارات اسرارآمیزی کرد و آمریکا بلافاصله ایران را متهم کرد، بدون آنکه مدرکی در مورد این اتهامات ارائه دهد.
وی گفت: البته جنگ اقتصادی که آمریکا علیه ایران به راه می اندازد تا همه کشورها را از داد و ستد با تهران بازدارد، ابزار تحریک آمیزی است تا دقیقاً چنین واکنشی را برانگیزد. اما بعید است که ایران در چنین برهه پرماجرایی اقدام کند، زیرا طناب فشار هنوز بر گردن اقتصادی ایران به سختی گره نخورده است. ایران هنوز با برخی کشورها و شرکت هایی که تحریم های آمریکا را زیر پا می گذارند، تعاملات تجاری همچون فروش نفت، گاز و پتروشیمی دارد.
وی اظهار کرد: ایران همچنان در حال مذاکره با اتحادیه اروپاست، طرفی که تلاش می کند راهکاری برای دوری از تحریم های آمریکا بیابد و به برجام متعهد است. چنین حملاتی در بخش کشتیرانی خلیج فارس به طور قطع اتحادیه اروپا را برآن خواهد داشت تا ایران را رها کند و به موضع آمریکا نزدیکتر شود.
«بعلاوه، آبه در نشست تاریخی با آیت الله خامنه ای و همزمان با وقوع حملات، احتمال تداوم تجارت نفت را به رغم تحریم های آمریکا به بحث گذاشت و در تلاش بود تا از شدت تنش بکاهد.»
وی افزود: «بسیار بعید می دانم که ایران به دو نفتکش عازم ژاپن حمله کرده باشد در حالی که نخست وزیر ژاپن در تهران به سر می برد. حتی اگر ایران تصمیم داشت «گزینه هسته ای» اش را برای بستن تنگه هرمز و ایجاد ترافیک جهانی در خلیج فارس به کار اندازد، بسیار بعید می دانم که در این زمان خاص به این کار مبادرت ورزد و با این اهداف کارش را آغاز کند.»
اسلبودا در ادامه گفت: به نظر می رسد که برخی دولت های مشتاق جنگ با ایران، از این احتمال که دیپلماسی موفق ایران - ژاپن، رگ حیات اقتصادی برای ایران به وجود آورد و حتی باعث صلح شود، تهدید شده اند. زمان بندی خاص (این حملات) و اهداف مورد نظر، حکایت از انگیزه برای جلوگیری از این مساله دارد.
مسئول سابق راکتور هسته ای در نیروی دریایی آمریکا در مورد هدف نهایی دولت ترامپ تصریح کرد: معتقدم که هدف نهایی دولت وی یا دستکم افرادی همچون جان بولتون و مایک پمپئو که سیاست نظامی و خارجی را اعمال می کنند، تحریک کردن و راه انداختن درگیری مسلحانه با ایران با هدف تغییر حکومت است.
وی افزود: درگیری نظامی مستقیم، متحدان ایران و آمریکا را به میدان می کشد و در نتیجه به یک درگیری گسترده در سراسر خاورمیانه بدل می شود و به طور بالقوه فلسطین، لبنان و عراق را برانگیخته و درگیری های سوریه و یمن را احیا می کند. به طور قطع، عربستان، (رژیم) اسرائیل و امارات متحده عربی که از روابط خصمانه ای با ایران برخوردارند، به طور فعالانه با رژیم ترامپ لابی می کنند تا به اقدامات تجاوزگرانه تری رو آورد.
وی گفت: حال پرسش این است که آیا این درگیری، واقعاً به نفع مردم آمریکاست یا نفع عربستان و (رژیم) اسرائیل را در جایگاه نخست قرار می دهد؟
ارسال دیدگاه