جعفرزاده ایمن‌آبادی*
در مسیر ترمیم شکاف‌ها
باید پذیرفت که ایران ما در شرایطی قرار دارد که وفاق یکی از الزامات پیشبرد اهداف محسوب می‌شود. شکاف‌هایی در بدنه سیاسی و اجتماعی کشور در نتیجه اتفاقات تلخ سال ۸۸ ایجاد شده بود که ترامپ نادان با اقدامات خود به صورت مداوم در حال کم کردن این شکاف‌ها در کشورمان است و نشانه آن نیز همراهی همه جناح‌های سیاسی داخل کشور برای حفظ موجودیت نظام است.
این موضوع را در ماجرای تروریستی خوانده شدن سپاه پاسداران هم دیدیم. در راهپیمایی حمایت از سپاه نیز این مساله مشهود بود. همه آمدند و سبز پوشیدند چون می‌دانند که حفظ نظام و انقلاب به پاسداشت وجودیت سپاه است ولی هیچ کدام از این موارد نافی نقدهایی که پیش از این وجود داشته، نیست. در شرایط فعلی کشورمان وظیفه ما این است که جامعه را به فضای نقد منصفانه عادت دهیم و به صورت مداوم برای گسترش این نوع از انتقاد در کشور تلاش کنیم. اگر می‌خواهیم جامعه ما جامعه‌ای در مسیر صحیح و روبه پیشرفت باشد، باید به نقادی منصفانه بپردازیم ولی لزوم شکل‌گیری این ارتباط چندسویه، بیان انتقادات بدون هرگونه غرض‌ورزی است.
استنباط ما از نقد و وفاق استنباط غلطی است. در کشورما تصور می‌شود که نقد به معنای با خاک یکسان کردن و وفاق به معنای سرپوش گذاشتن بر مشکلات است و این یعنی برداشت ما از واژه‌هایی پراهمیت نظیر اتحاد و انتقاد برداشت‌هایی غلط است. ما دچار افراط و تفریط که امری مذموم است، شده‌ایم؛ بنابراین برای پیشرفت هر چه بیشتر باید با نگاهی چندجانبه‌گرایانه همه ابعاد یک موضوع را در نظر بگیریم و از هرگونه تندروی و کندروی بپرهیزیم.نقد نیاز جامعه و از ملزومات پیشرفت است. ما باید در جامعه هم نقد منصفانه داشته باشیم و هم نظارت صحیح بر عملکرد همه دستگاه‌ها. با شکل‌گیری این نقد منصفانه است که می‌توانیم به پیشرفت دست یابیم ولی اگر در اظهارات خود تقوای سیاسی و انصاف را رعایت نکنیم، انتقاد جای خود را به انتقام خواهد داد و آن زمان جامعه به سمت زد و خورد کشیده خواهد شد که در نتیجه آن شکاف بین اقشار مختلف سیاسی افزایش پیدا یافته و در نهایت دشمن می‌تواند با نفوذ به همین شکاف‌ها به اهداف خود دست پیدا کند.
در چهل سالگی انقلاب اسلامی باید بپذیریم که رفتار سیاسی ما منطبق بر یک رفتار حرفه‌ای و صحیح نیست عمده اقدامات ما، اقداماتی عامه‌پسند است که نشانه آن نیز شخصی‌سازی بسیاری از مسائل است. برای پیشرفت باید یک گام از شخصی‌نگری‌ها فراتر رفته و به رفتار صحیح سیاسی نزدیک شویم و در این راه بهتر است با حل و فصل مسائل به جا مانده از گذشته هزار گام به جلو برداریم. در نتیجه اتفاقات سال ۸۸ بسیاری از نیروهایی که دل در گروی انقلاب داشته و اصل ولایت فقیه و قانون اساسی مورد قبول‌شان بود از قطار انقلاب جا ماندند.
برای پیشرفت باید با تمام توان و قوا حرکت کنیم و نیروهایی که در جبهه‌های جنگ حضور داشتند و عمده آنان از خانواده شهدا و جانبازان هستند می‌توانند کمک حال موثری برای کشور و مردم باشند.تهمت‌زنی‌ها را کاهش دهیم و حساب و کتاب براندازان را با جریان‌های داخل کشور جدا کنیم. هیچ نیرویی در داخل کشور هیچ نسبتی با براندازان ندارد ولی اگر جریان‌هایی خیال براندازی دارند باید بدانند که در زمین صهیونیست‌ها مشغول بازی هستند ولی آنچه اصل است، اتحاد و همدلی رو به افزایش جناح‌های سیاسی است.
*نایب‌رییس نخست فراکسیون مستقلین ولایی مجلس
ارسال دیدگاه