اوقات فراغت در مدرسه یا خارج از مدرسه؟

در اینکه نوجوان باید اوقات فراغت خود را به‌خوبی سپری کند و وقتش به بطالت گذرانده نشود، شکی نیست، اما مهم‌تر از همه این است که چه برنامه‌هایی برای نوجوان در نظر گرفته شود.

اگر استفاده از کلاس‌های تابستانی مد‌نظر است، بهتر است استعداد و توانمندی نوجوان در نظر گرفته شود؛ زیرا هر فرد در زمینه خاصی استعداد و علاقه دارد. نمی‌توان انتظار داشت همه افراد در هر زمینه ورزشی یا هنری موفق باشند. اگر کلاس‌ها و سرگرمی متناسب با علایق و استعداد باشد، استرس نوجوان کم می‌شود و همچنین مهارتی می‌آموزد که در آینده شغلی او تأثیر بسزایی دارد.

چنانچه کلاس‌های تابستانی در محیط مدرسه و زیر نظر والدین برگزار شود، خیلی بهتر از برگزاری کلاس‌ها در محیطی است که با آن آشنایی نداریم. در این حالت، هم باعث صرفه‌جویی در زمان و هزینه‌ها می‌شود و هم در طول سه ماه تعطیلی تابستان، نوجوان از محیط مدرسه دور نمی‌شود. این موضوع تأثیر بسزایی بر روند یادگیری دانش‌آموز می‌گذارد؛ زیرا در محیطی آموزشی قرار گرفته که با آن آشنایی دارد.

در آخر اینکه، نه‌تنها در طول سه ماه تعطیلات تابستانی، بلکه در هر زمان دیگری به نوجوان خود مسئولیتی را واگذار کرده و مطمئن باشیم از عهده انجام آن کار برمی‌آید و آن را تمام می‌کند. در‌این‌صورت نوجوان عادت می‌کند مسئولیت‌پذیر بار بیاید و هم یاد می‌گیرد تنها انتفاع‌گیرنده نباشد.

مسئولیت‌پذیری رکن اساسی زندگی است. تا‌ زمانی‌ که به فرزندمان مسئولیتی واگذار نشود، یاد نمی‌گیرد مسئولیت‌پذیر باشد. درضمن تمرینی است برای آینده او، زیرا در جامعه باید وظیفه‌ای را برعهده بگیرد و نقشی ایفا کند.

منبع: شرق

*کارشناس ارشد روان‌شناسی