حسن رسولی*
برخورد قانونی با اهانت‌کنندگان به رئیس‌جمهور
اخیرا کتابی تحت عنوان «حسن روحانی در یک نگاه» علیه رئیس‌جمهور در فضای مجازی منتشر شده که در این ارتباط باید اذعان داشت؛ طبق اصل صد و سیزدهم قانون اساسی رئیس‌جمهور پس از مقام معظم رهبری دومین شخصیت ارشد کشور است، لذا حفظ حرمت و جایگاه وی امری واجب و پذیرفتنی است.
قانونگذار نیز بنابر همین ضرورت برای اهانت‌کنندگان به رئیس‌جمهور مجازات در نظر گرفته است. از این جهت به‌لحاظ حقوقی اگر نوشته یاد شده که در فضای مجازی منتشر شده فراتر از نقد بوده و جنبه توهین و افترا داشته باشد، براساس قانون اساسی و سایر قوانین موضوعه ظرفیت پیگرد قضایی دارد. طبیعتا در چنین شرایطی دادستان حوزه قضایی محل نشر نوشتار در مقام مدعی‌العموم و در راستای ایفای وظایف ذاتی خویش موظف است با تدوین‌کنندگان، منتشرکنندگان و توزیع‌کنندگان چنین نوشتاری به شرط آنکه متضمن مضامین توهین‌آمیز باشد، صرف نظر از اعلام شکایت رئیس‌جمهور یا دفتر حقوقی ریاست‌جمهوری، اقدام کند.
از منظر سیاسی به‌نظر می‌رسد آقای روحانی پذیرفته که تا پایان دوره ۸ساله ریاست‌جمهوری از نوع این برخوردها و حملات مصون نخواهد بود و در ۲ جهت ستاد سیاسی و تبلیغاتی او باید برای خنثی‌سازی این تخریب‌ها فعال‌تر شود. مسیر نخست ایجابی است؛ بدین معنا که این ستاد سیاسی نوع این نوشته‌ها را از منظر کارشناسی مبتنی بر اطلاعات موثق، مورد تحلیل محتوا قرار دهد و در جهت روشنگری، رفع ابهام و تنویر افکار عمومی به‌صورت ایجابی پاسخگویی کند و بدین وسیله از نقش و جایگاه دومین مقام رسمی کشور در عرصه افکار عمومی صیانت کند.
از جهت سلبی نیز با توجه به وظایفی که نهادهای اطلاعاتی و مشخصا وزارت اطلاعات در مورد شناسایی ستادهای پشت پرده چنین تدارکاتی دارد، نسبت به معرفی آنان به دستگاه قضایی و افشای پشت پرده اقدام کند. از سوی دیگر زمانی که در مراسم رسمی عید سعید فطر که یکی از مقدس‌ترین اعیاد مسلمانان است در حضور مقامات ارشد نظام و در شرایطی که برنامه از تلویزیون پخش می‌شود، تعرضاتی در قالب مضامین شعری علیه مسئولان نظام تحت عنوان در صف اول نشستگان بیان می‌شود و کوچک‌ترین اعتراضی در آن جلسه و پس از آن از سوی هیچ‌یک از مقامات مشاهده نمی‌شود، به‌نظر می‌رسد نوع این برخوردها مشوق و تداوم‌دهنده باشد.
چنانچه آقای رئیس‌جمهور با ملاحظه مداحی که در قالب صنایع شعری تعرضات ضمنی به مقامات ارشد نظام از جمله به آقای رئیس‌جمهور و روسای دو قوه دیگر داشت، جلسه را ترک می‌کرد و تمام افکار عمومی این ترک جلسه اعتراضی را مشاهده می‌کردند، آثار بازدارنده بهتری می‌داشت. این درست که رئیس‌جمهور به‌لحاظ جایگاه مهمی که دارد باید سعه‌صدر و تحمل داشته و شنوای انتقادات و اعتراضات همه شهروندان باشد، اما اگر روالی را که طی سال‌های اخیر باب شده مشاهده کنیم، نه‌تنها رئیس‌جمهور بلکه یادگار امام(ره) نیز به کرات مورد اهانت قرار گرفته و در قم به رئیس قوه مقننه مهر و دمپایی پرت کرده و مستقیما علیه وی شعار دادند که تداوم این وضعیت سبک شدن ارکان نظام را در افکار عمومی به‌دنبال خواهد داشت. به‌نظر می‌رسد در کنار داشتن تحمل و سعه‌صدر صیانت و پاسداری از حرمت کلیت نظام؛ حفظ حریم و شأن و منزلت سران قوا و مسئولان ارشد، لازم و ضروری است. چنانچه نوع این برخوردهای پیشگیرانه به‌صورت توامان باشد می‌توان انتظار داشت که در آینده شاهد برچیده شدن این بساط و یا حداقل کاهش تکرار و تنوع این اهانت‌ها باشیم و اگر با همین برخوردهای باری به هرجهت و انفعالی مسئولان ذیربط در مواجهه با این نوع حرکات رو‌به‌رو باشیم هر چه به فصول انتخاباتی و رویدادهای مهم حوزه سیاست داخلی بیشتر نزدیک شویم بر کمیت و زهرآلودگی این اهانت‌ها و تحقیرها اضافه خواهد شد.
منبع: آرمان
* فعال سیاسی اصلاح‌طلب
ارسال دیدگاه