بیژن ذوالفقارنسب*
سخت است اما محال نیست
فوتبال در دنیا پیشرفت قابل توجهی داشته و مربیان هم به همه ابزار لازم برای رشد دست پیدا کردهاند. در این میان سرعت رشد تیمهای ضعیفتر بمراتب بیشتر از تیمهای بزرگ بود و این مورد در این جام نمود داشته است.
تیمهای بزرگ، سعی میکنند با حرکت به سوی برنامههای تیمی و تاکتیکهای متنوع و شناور، تکیه خود به ستارگان را کم کنند. البته این تلاش آنها ثمر نداشته و باز هم ستارهها، کشتی تیمهای بزرگ را از گل خارج کرده است. این یعنی برنامه تیمهای بزرگ نتیجه نداده و آنها به دلیل ناکامی در رسیدن به برنامههای گروهی، دوباره چشم امید به فوقستارهها دوختهاند. در مقابل، تیمهای ضعیف و متوسط سعی کردهاند از بازی با محوریت ستارهها به سمت کارهای تیمی و گروهی بروند.
استرالیایی که در سال ۹۸ با آن بازی کردیم چهار فوقستاره داشت و هفت بازیکن معمولی اما استرالیای این جام جهانی، تیمی هماهنگ با ساختار مناسب است. تیم ایران بسیار بابرنامه بازی میکند، ایسلند با اقتدار در برابر بزرگان فوتبال دنیا میایستد و مکزیک و سوییس بدون ترس بازی تیمی خود را مقابل بزرگانی مانند آلمان و برزیل ارائه میکنند. در این میان البته تیمهایی هستند که تغییر سبک را به سختی میپذیرند و برای همین مجازات میشوند. مانند عربستان که نمیخواهد از شیوه سنتی خود دست بردارد. حالا قاعده کلی فوتبال به این شکل درآمده: به هیچ عنوان تیمهای بزرگ از پیش برنده نیستند. این شامل تیمهای بزرگ آمریکای لاتین و اروپا میشود و بزرگترین دلیل آن هم شاید تکامل ظرفیتهای فعلی فوتبال باشد.
آلمان هیچ رشدی نسبت به ۲۰۱۴ نداشته و برزیل همه امید خود را به ساقهای برزیل دوخته و پرتغال هم همه توان خود را در هنر رونالدو جمع کرده است. تیمهای ضعیف و متوسط برای این مشکل، برنامهریزی کردهاند و ترفندهای تاکتیکی خاصی برای مهار حریفان بزرگ دارند و مهمترین فاکتور در این برنامه تاکتیکی، قابلیت بالای جسمانی بازیکنان است. ما در دور اول بازیها در میان چهار تیم ضعیف از نظر دوندگی و آمادگی جسمانی بودیم و آمار ۱۰۰ کیلومتر برای بازی اول نشان میدهد که بازیکنان ما به طور میانگین کمتر از ۱۰ کیلومتر دویدهاند. اگر قرار است در برابر اسپانیا حرفی برای گفتن داشته باشیم، ضرورت دارد بازیکنان ما بیشتر از بازیکنان اسپانیا بدوند و در همه نقاط زمین حضور داشته باشند. برای مقابله با تیمی مانند اسپانیا باید همه خلاًها را بپوشانیم و هیچ نقطهای را در زمین نادیده نگیریم. باید آنقدر نفس و توان داشته باشیم که در زمان مالکیت حریف بر توپ، به حریف اجازه بازیسازی، هنرنمایی، حرکت، تصمیمگیری و موقعیتسازی ندهیم. این را بدانیم که آزار دادن تیمی پرستاره مانند اسپانیا سخت است اما محال نیست.
منبع: جام جم
*مشاور وزیر ورزشوجوانان
ارسال دیدگاه