مرگ چنین خواجه نه کاری است خرد

دکتر قانعی‌راد دانشمند ممتازی بود. او روحی بلند و چشمی گشوده به اوضاع زمان و مسائل جامعه و کشور داشت و فارغ از تعلق‌ها و مصلحت‌اندیشی‌های کوته‌بینانه می‌خواست این مسائل را دریابد.

استعداد این را هم داشت که با احتیاط دانشمندانه قدم در راه اندیشه اصلاح اجتماعی بگذارد.

فیلسوف و شاعر تماشاگرند اما کار دانشمند به خصوص دانشمند علوم انسانی و اجتماعی صرفا تماشاگری نیست. آنچه کارل مارکس در باب پراکسیس گفت اگر از زوائد ماتریالیسم تاریخی پاک شود شاید تعبیر مناسبی برای علم جامعه باشد یعنی علمی که در آن نظر نمی‌تواند بی‌تعلق به عمل باشد.

دکتر قانعی‌راد می‌خواست مسائل جامعه کنونی را به قول ماکس وبر با تفهم و نه صرفا با تبیین دریابد. شایسته است که کارنامه علمی او را دوستان و شاگردانش تدوین کنند. آنچه اکنون مسلم می‌نماید این است که او با تعلق خاطر به علم و پژوهش زندگی کرد.

اقتضای تعلق به علم و معرفت، سادگی و فراغ از تکلفات و کوته‌بینی‌ها و مصلحت‌اندیشی‌های شخصی و گروهی است و انصافا دانشمند فقید واجد این اوصاف بود.

این ضایعه را به خانواده گرامی و همکاران و دوستان و شاگردانش و به همه دانشگاهیان و اهل دانش تسلیت می‌گویم و شادی روان او را در پناه رحمت و غفران الهی مسالت دارم.

منبع: اعتماد

*فیلسوف و متفکر ایرانی