تصاویر منحصربهفرد از کار در آتشفشان فعال!
تهران (پانا) - قرنهاست که کوه "ایجن" واقع در اندونزی به دلیل مناظر طبیعی شگفتانگیز مسافران را به خود جذب کرده است. اما در سالهای اخیر معدن سولفورش به جاذبه گردشگری بحثبرانگیزی تبدیلشده است.
به گزارش فرادید، ده سال است که "هادیس" سیوششساله بهعنوان معدنچی در این کوه کار میکند. او اخیراً بهعنوان آشپز در یک رستوران توریستی مجاور آغاز به کار کرد، اما هنوز هم برای درآمد اضافی به معدن میرود.
پوشش ضخیمی از دود اطراف کوه ایجن را فراگرفته و بوی تند کبریت سوخته هوا را اشباع کرده است. مواد مضری که از درون آتشفشان فعالِ استان "ایست جاوا" در اندونزی خارج میشوند، با سلامت وزندگی انسانها ناسازگار است. چشمها و ریهها را میسوزاند و پوست را قرمز میکند. اما از سال ۱۹۶۸، معدنچیان سولفور به هزارتوی غیرقابلپیشبینی از گاز و دودخانهای فوقالعاده داغ پای گذاشتند تا "طلای شیطان" را استخراج کرده و آن را به دامنه کوه منتقل کنند.
هوای دهانه آتشفشان بسیار سمی است و اغلب معدنچیان از تجهیزات حفاظتی مناسب استفاده نمی کنند
کوه ایجن یکی از آخرین معادن فعال سولفور در جهان است و بااینکه مناظر رؤیایی این منطقه بیش از دو قرن توجه مسافران و دانشمندان را به خود جلب کرده، اما در دهههای اخیر این خود معدنچیان هستند که به جاذبه توریستی تبدیلشدهاند.
طلای شیطان
هر روز معدنچیان شیب صعبالعبور و ۹ هزار فوتیِ کوه ایجن را به بالا طی میکنند و سپس ۳ هزار فوت دیگر به سمت دهانه آتشفشان پایین میروند. در آنجا شبکهای از لولههای سرامیکی ساخته شده که گازهای لازم برای تسریع فرآیند ایجاد رسوب ابتدایی گوگرد را فراهم میکنند.
این معدنچیان که در مجاورت گرما و بخارهای سمی قرار دارند، بلوکهای سفت شده گوگرد را جدا کرده و روزی دو مرتبه نزدیک به ۱۵۰ تا ۲۰۰ پوند سنگ را به سمت دهانه آتشفشان حمل میکنند. میانگین دستمزدشان برای هر سفر به دهانه آتشفشان تقریباً پنج دلار است.
معندچیان با ۱۵۰ تا ۲۰۰ پوند سولفور مسیر دشواری طی می کنند
حدود ساعت دو صبح که اولین گروه از معدنچیان صعود خود را آغاز میکنند، صدها مسافر در اطراف کوه ایجن جمع میشوند تا شعلههای آبی معروف که تنها در شب دیده میشوند را نظاره کنند. دهانه فیروزهای آتشفشان در تاریکی شب درخشش وهمآور و درعینحال بینظیری دارد. اما این زیبایی فریبنده PH کمتری از اسید باطری دارد- بزرگترین دریاچه اسید روی زمین که حتی آهن را بهراحتی حل میکند.
گردشگری یا تماشاگری
بازدید از آتشفشانها نوعی گردشگری میراث فرهنگی است که در سراسر جهان از آفریقا گرفته تا استرالیا رایج است. اما برخلاف کوه ایجن، تعداد کمی از این آتشفشانها هنوز فعال هستند و بسیاری به موزه تبدیلشدهاند.
معدنچیان در حال شکستن بلوک های گوگرد
برخی محققان دلیل جاذبه گردشگران به این مکانها را حس لذت از دیدن چیزی خطرناک اما هیجانانگیز میدانند.
توریستهای مجهز به ماسک در دهانه آتشفشان
حلقه آتش
در فصلهای توریستی، روزانه بیش از هزار گردشگر از این کوه دیدن میکنند. اما آینده کوه ایجن بهعنوان مکانی توریستی و معدنی هنوز مشخص نیست. اندونزی در حلقه آتش واقعشده است: کمربندی به طول ۲۵ هزار مایل از آتشفشانها و صفحات تکتونیکی فعال. برآورد شده که ۷۵ درصد از تمام آتشفشانهای فعال جهان و ۹۰ درصد از زمینلرزههای سراسر جهان در این منطقه رخ میدهند.
نزدیک به پنج میلیون نفر از اهالی اندونزی در مجاورت این آتشفشانهای فعال زندگی میکنند که خاک برای کشاورزی بسیار حاصلخیز و مناسب است. جاوا بهتنهایی ۱۴۱ میلیون سکنه دارد و یکی از پرجمعیتترین جزایر زمین محسوب میشود.
"سونارتو" یکی از معدنچیان کوه ایجن است که به همراه خانوادهاش در روستای "پلامبانگ" در نزدیکی کوه زندگی میکند. او روزی ده دلار از این کار درآمد دارد
کار در زمینهای برنج؛ خاک آتشفشانی برای کشاورزی مفید است
شدیدترین فوران آتشفشانی ثبتشده از کوه ایجن در سال ۱۸۱۷ رخ داد که فوران گدازهها چندین هفته ادامه داشت. به گفته شاهدان عینی خاکستر آنقدر زیاد بود که کاملاً جلوی نور خورشید را میگرفت.
یک معدنچی ۴۳ ساله با تکه های گوگرد گل درست می کند و آنها را به معدنچیان می فروشد
در مارس ۲۰۱۸ صدها نفر مجبور شدند خانههای خود در حوالی کوه را تخلیه کنند و ۳۰ نفر براثر تنفس گازهای سمی در بیمارستان بستری شدند. به این دلیل تا اطلاع ثانوی گردشگران و معدنچیان اجازه نزدیک شدن به دهانه آتشفشان را ندارند.
کوه ایجن به شعله های آبی شهرت دارد که از طریق احتراق گازهای سولفور ایجاد می شوند. این شعله ها تنها در شب دیده می شوند.
ارسال دیدگاه