چطور بفهمیم پولیپ روده داریم؟

به گزارش نمناک، پولیپ روده یک توده کوچک از تجمع سلول هاست که روی خط روده قرار دارند. بیشتر پولیپ های روده بدون خطر هستند اما بعضی از این پولیپ ها در طول زمان، به سرطان روده تبدیل می شوند که معمولا زمانی متوجه آن می شوند که فرد در مراحل نهایی سرطان قرار دارد.

دو دسته بندی اصلی از پولیپ روده وجود دارد، پولیپ غیر نئوپلاستیک و نئوپلاستیک.

پولیپ های غیر نئوپلاستیک شامل پولیپ های هایپرپلاستیک یا پولیپ های متورم هستند. این نوع از پولیپ ها معمولا سرطانی نمی شوند. پولیپ های نئوپلاستیک، پولیپ های غده ای هستند که عموما بزرگ تر هستند و خطر تبدیل به سرطان روده در آنها بالاتر است.

هرکس می تواند به پولیپ روده مبتلا شود. اگر فرد بیش از ۵۰ سال داشته باشد ، احتمال ابتلای او بالاتر می رود و همچنین افزایش وزن، سیگاری بودن یا سابقه ژنتیکی خطر این بیماری را افزایش می دهد.

پولیپ های روده همیشه نشانه خاصی ندارند و در نتیجه باید مداوم بدن خود را چکاپ کنید زیرا اگر آنها را در مراحل اولیه تشخیص دهید، می توانید در کمال امنیت آنها را به طور کامل خارج کنید. بهترین راه جلوگیری از سرطان روده، انجام چکاپ منظم است.

علائم پولیپ روده

پولیپ های روده هیچ نشانه خاصی ندارند، مگر اینکه پزشک این موضوع را به شما اطلاع دهد. اما ممکن است که بعضی از افراد مبتلا به پولیپ روده، علائم زیر را تجربه کنند:

خونریزی مقعدی: این یک علامت بزرگ برای پولیپ یا سرطان روده است که می تواند در موارد شدیدتر به پارگی پوست مقعد منجر شود.

تغییر رنگ مدفوع: ممکن است که افراد مبتلا به پولیپ روده در مدفوع خود با رگه هایی از خون مواجه شوند که رنگی شبیه به مشکی دارد. تغییر در روده همچنین از طریق غذاها، داروها و مکمل ها اتفاق می افتد.

تغییر در عادات روده ای: اسهال و یا یبوست می تواند بیش از یک هفته طول بکشد که در این شرایط، خبر از پولیپ روده می دهد. تعدادی از وضعیت های دیگر هستند که ممکن است دلیل این اتفاق باشند.

کم خونی و کمبود آهن: خونریزی پولیپ ها می تواند به آرامی در طول زمان رخ دهد، بدون این که اثری از این خون در مدفوع فرد پیدا شود. خونریزی مزمن نیز می تواند میزان آهن موجود در بدن را کاهش دهد و در نتیجه اکسیژن رسانی به سلول ها کم می شود و فرد با این کم خونی و فقر آهن، احساس خستگی و تنگی نفس می کند.

درد: پولیپ بزرگ روده می‌تواند قسمتی از روده را مسدود کند و باعث دل درد شدید شود.

در صورت مشاهده هر کدام از عوامل بالا باید هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.

علت‌های پولیپ روده

سلول های سالم از طریق یک برنامه منظم تولید و تقسیم می شوند. بالغ شدن سلول ها در ژن های خاص می تواند روی تقسیم سلولی آنها تاثیرگذار باشد. رشد نامنظم سلول های روده و مقعد می تواند باعث تشکیل پولیپ ها شود که این پولیپ ها می توانند در هر جای روده پخش شوند.

ژنتیک و نژاد نیز یکی از عوامل اصلی به وجود آورنده پولیپ روده است. مثلا نژاد سیاه پوستان بیش از بقیه در معرض ابتلا به پولیپ روده هستند.

اختلالاتی مثل سندروم لینچ در ابتلا به پولیپ روده موثر است. پولیپ های کوچک این افراد سرعت رشد بالاتری نسبت به بقیه دارند و معمولا منجر به تومورهای سرطانی در شکم، سینه، روده کوچک، مجاری ادرار و تخمدان می شوند.

سندروم گاردنر که یک نوعی از FAP است و باعث رشد پولیپ و تشکیل آن در روده کوچک می شود که البته می تواند منجر به ایجاد تومورهای غیرسرطانی در پوست، استخوان و شکم شود.

وضعیت MAP که شبیه به مورد قبل است و از طریق بالغ شدن ژن MYH اتفاق می افتد. این افراد اغلب به سرطان روده در سن جوانی مبتلا می شوند. آزمایش ژنتیک می تواند خطرناک بودن این ژن را تعیین کند.

سندروم پیوتز، جقر که در این وضعیت، خال هایی روی بدن فرد ایجاد می شود که لب، لثه و پاها را درگیر می کند. سپس پولیپ های غیرسرطانی را در روده رشد می دهد.

سیگار کشیدن

مصرف الکل

مصرف بالای چربی

تحرک بدنی نداشتن

مصرف نکردن فیبر به اندازه کافی

پیشگیری از پولیپ روده

از عادات سالم پیروی کنید: به اندازه کافی میوه ، سبزیجات و غلات کامل را در رژیم غذایی جای دهید و میزان چربی مصرفی را کم کنید. مصرف الکل را کنار بگذارید و از دخانیات دست بکشید. فعالیت بدنی داشته باشید و وزن خود را سالم نگه دارید.

با پزشک خود در مورد ویتامین دی و کلسیم صحبت کنید: مطالعات نشان می دهد که افزایش مصرف کلسیم می تواند از این نوع پولیپ ها جلوگیری کند، اما هیچ تاثیری برای جلوگیری از سرطان روده ندارد اما ویتامین دی می تواند فرد را از پولیپ و سرطان ها حفظ کند.

اگر سابقه ژنتیکی دارید، یک مشاوره پزشکی داشته باشید.

تشخیص پولیپ روده

تشخیص پولیپ ها از طریق عکس برداری انجام می شود که شامل موارد زیر است.

رایج ترین آزمایش آن کلونوسکوپی است که یک آزمایش حساس برای تشخیص پولیپ ها و سرطان ها است.

کلونوگرافی سی.تی که یک آزمایش با گستردگی کم است و از سی.تی اسکن برای مشاهده روده استفاده می کند. فرد قبل از این آزمایش نیاز به آمادگی دارد و اگر پولیپی پیدا شود، آن را خارج می کند.

تست مدفوع نیز یکی از بهترین انواع تست هاست که می تواند وجود خون را در مدفوع نشان دهد و اگر مثبت باشد، فرد را کلونوسکوپی می کنند.

سیگمیدوسکوپی منعطف که در آن یک لوله نوری را وارد مقعد می کنند و داخل روده را بررسی می کنند. بعد از تشخیص وجود پولیپ، کلونوسکوپی را انجام می دهند.

درمان پولیپ روده

پزشک برای خارج کردن این پولیپ ها گزینه های درمانی مختلفی دارد.

خارج کردن با سیم: اگر پولیپ ها بزرگ تر از ۱ سانتیمتر باشند، یک نوع مایع مخصوص به زیر روده تزریق می شود تا کمی پولیپ را بالا بکشد و آن را از محیط اطراف در درون بدن ایزوله و تنها کند و سپس آن را به راحتی بیرون می کشد.

جراحی کوچک: پولیپ های بسیار بزرگ که با تجهیزات الکتریکی قابلیت خروج ندارند، باید لاروسکوپی انجام دهند. در این روش یک وسیله را به نام لاروسکوپ درون روده می کنند.

خروج روده و مقعد: اگر سندروم فرد از نوع غیرژنتیکی و نادر مثل FAP باشد، نیاز به جراحی روده و مقعد است.

بعضی از انواع پولیپ‌ها نیز نسبت به بقیه خطرناک تر هستند که پاتولوژیست در چنین شرایطی بافت نمونه ای را زیر میکروسکوپ آنالیز می کند تا سرطانی بودن یا نبودن آن را تشخیص دهد.