چگونه از نوجوانان در دوران بلوغ حمایت کنیم؟

به گزارش ایرنا، کارهای زیادی می توان برای کمک به فرزند خود در دوران بلوغ انجام داد. یکی از بهترین روش ها این است که به جوان خود اطمینان دهید که در صورت نیاز می‌تواند با شما صحبت کند.

بلوغ صرفاً مجموعه ای از تغییرات طبیعی است که هر کودکی با آن روبرو می شود. برخی از جوانان و خانواده‌هایشان با این تغییرات دست و پنجه نرم می‌کنند، در حالی که برخی دیگر بدون نگرانی از بلوغ عبور می‌کنند. تنها درصد کمی از کودکان در این مرحله از رشد خود آشفتگی شدیدی را تجربه می کنند.

بلوغ و سال های نوجوانی همچنین می تواند هیجان انگیز و خاص باشد. شما به عنوان والدین یا مراقب، در بهترین موقعیت برای کمک به جوان خود در دوران بلوغ هستید، زیرا دانش و تجربه تخصصی از هویت او را در اختیار دارید.

در دوران بلوغ چه انتظاری باید داشت

تغییرات دوران بلوغ جسمی، جنسی، اجتماعی و عاطفی هستند. بلوغ زمانی شروع می شود که تغییرات در مغز کودک شما باعث ترشح هورمون های جنسی می شود.

شما نمی توانید پیش بینی کنید که بلوغ جوان شما چقدر طول می کشد. این دوران ممکن است از ۱۸ ماه تا ۵ سال باشد. عوامل ژنتیکی، تغذیه ای و اجتماعی تعیین کننده زمان شروع بلوغ و مدت زمان آن هستند.

در دوران بلوغ، اکثر کودکان موارد زیر را تجربه خواهند کرد:

پوست چرب (آکنه ممکن است)

موهای چرب، احتمالاً نیاز به شستشوی مکرر دارند

افزایش تعریق و بوی بدن (دوش گرفتن مکرر و دئودورانت کمک می کند)

جهش رشد (حدود ۱۱ سانتی متر در سال در دختران و تا ۱۳ سانتی متر در سال در پسران). نوجوانان پس از این جهش اصلی رشد سالانه حدود یک تا ۲ سانتی متر به رشد خود ادامه می دهند. برخی از اعضای بدن (مانند سر و دست) ممکن است سریعتر از اندام ها و تنه رشد کنند. بدن در نهایت یکنواخت می شود.

از نظر اجتماعی و عاطفی چه انتظاری باید داشت

تغییرات خلقی و تغییرات سطح انرژی بخش‌های طبیعی بلوغ هستند، مانند نوسانات بین احساس استقلال و نیاز به حمایت والدین. فرزند شما می خواهد هویت خود را بسازد. این موضوع می تواند به این معنی باشد که کاوش در روابط و دنیایی که خارج از خانواده نزدیک آنها وجود دارد ، افزایش می یابد.

این کار ممکن است شامل دوستی‌ها و تجربیات جدید و یادگیری نحوه غلبه بر چالش‌های اجتناب‌ناپذیری باشد که ممکن است زمانی رخ دهد که یک جوان درک خود را از دنیای اجتماعی خود گسترش می دهد.

آنها همچنین ممکن است از طریق آشنایی و روابط عاشقانه شروع به کشف هویت جنسی خود کنند. اینها همه یادگیری‌های حیاتی برای جوانان هستند، زیرا این تجربیات پایه‌ای برای درک درستی برای نوجوان در مورد چگونگی شناسایی روابط ناسالم و نحوه مشارکت در روابط سالم ایجاد می‌کند که در طول زندگی بزرگسالی او ایجاد می‌شود.

بلوغ و نوجوانی زمانی است که کودکان مستقل تر شوند (مانند رفتن و برگشتن تنهایی به مدرسه).آنها همچنین ممکن است به دنبال مسئولیت بیشتری باشند، مانند گرفتن یک موقعیت رهبری در مدرسه، یا یافتن شغل پاره وقت.

یک فرد جوان ممکن است در مورد ظاهر و تغییرات بدن جدید خود نیز حساس باشد. رعایت حریم خصوصی و فضای شخصی نیز ممکن است برای آنها بسیار مهم شود. نوسانات خلقی ممکن است در مرحله نوجوانی مورد انتظار باشد زیرا جوانان هنوز در حال یادگیری نحوه کنترل احساسات خود هستند در حالی که تغییرات فیزیکی و هورمونی زیادی در بدن آنها رخ می دهد.

یک جوان در حین آغاز فراگیری نحوه جداسازی هویت خود از والدینش و تشکیل هویت مستقل خود، ممکن است خطرات بیشتری را بپذیرد، مرزها را زیر پا بگذارد و قوانین والدین خود را زیر سوال ببرد.

این تغییرات اجتماعی و عاطفی به همراه با رشد مهارت های تصمیم گیری و فراگیری تشخیص و درک پیامدهای اعمالشان، یک نقطه عطف استاندارد در رشد یک فرد جوان به شمار می رود.

چگونه می توان از فرزند خود در دوران بلوغ حمایت کرد

یکی از بهترین راهبردها در دوران بلوغ فرزندتان، اطمینان خاطر از این است که او بداند شما بزرگسالی امن هستید و می‌تواند بدون ترس از قضاوت و یا خجالت برای به اشتراک گذاشتن مکالمات دشوار به شما اعتماد کند.

برای فرزند خود توضیح دهید که بلوغ دوران هیجان انگیزی است که به معنای نزدیک شدن به بزرگسالی است ؛ این توضیح می تواند راه مثبتی برای معرفی این دوران از تغییرات باشد. سعی کنید نسبت به تغییراتی که تجربه می کنند دلسوزی نشان دهید و به وی اطمینان دهید که این تغییرات طبیعی و بسیاری از آنها موقتی هستند.

بلوغ زمانی است که پذیرش الگوی بدن بسیار مهم است. فرزند شما بدن خود را با دوستان خود مقایسه می کند و ممکن است در مورد رشد، شکل بدن و اندازه خود احساس نگرانی کند.

بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که بدون قضاوت گوش دهید، به وی نشان دهید که درک می کنید و توضیح دهید و عادی سازی کنید که بدن افراد مختلف در اشکال و اندازه های مختلف هستند. الگوبرداری از یک سبک زندگی سالم نیز می تواند به فرزند شما کمک کند.

نیاز فرزندتان به حریم خصوصی را بپذیرید و ممکن است فرزندتان از طریق خودارضایی بدنش را کشف کند. همیشه قبل از ورود به اتاق وی در بزنید. احترام گذاشتن به نیاز جوان خود برای برخورداری از یک حریم خصوصی،رابطه شما را با او بطور مستقیم تقویت می کند.

اگر فرزند شما زود یا دیر به بلوغ رسیده است، می تواند با ارائه اطمینان و حمایت زیاد به عادی سازی این تجربه به او کمک کنید. ممکن است او از زود یا دیر شدن دوران بلوغ خود خجالت بکشد اما باید بدانید که این احساس تجربه ای رایج برای جوانان در دوران بلوغ است. می توانید به او بگویید که هرکسی با سرعت خودش رشد می کند.

همچنین ممکن است رعایت نکات زیر مفید باشد:

- نوجوان خود را به خاطر تلاش ها، دستاوردها و رفتار مثبتشان تحسین کنید.

- خود را به جای فرزندتان بگذارید. اگر متوجه شدید که وی مرزها را به عقب می کشد، سعی کنید رفتار وی را به همان شکلی که اغلب است، ببینید: فرزند شما در تلاش برای تبدیل شدن به یک فرد است.

-سعی کنید در هنگام طغیان عصبانیت فرزندتان آرام بمانید. قبل از صحبت کردن در مورد مشکل، صبر کنید تا فرزند شما آرام شود. آنها از روی واکنش شما در هنگام بروز درگیری در خانه، یاد می گیرند که چگونه احساسات خود را تنظیم کنند.

- نسبت به زندگی فرزندتان علاقه مند و درگیر باشید و اگر می خواهند صحبت کنند همیشه به او بگویید که در دسترس هستید.

-با شریک زندگی خود یا والدین سایر نوجوانان گفت و گو کنید. به اشتراک گذاشتن نگرانی‌ها و تجربیات می‌تواند به عادی‌سازی این روند کمک کند و به شما نیز کمک کند که حمایت بیشتری احساس کنید و در نتیجه می‌توانید از جوان خود حمایت کنید.

-سعی کنید از فرزندتان در برابر نحوه ابراز خود حمایت کنید، حتی اگر برخی از آن ها برای شما عجیب به نظر می رسد، مانند کوتاه کردن بیش از اندازه مو یا انتخاب لباس های عجیب و غریب یا متفاوت.

-سعی کنید مدت زمان طولانی را که فرزند شما صرف مراقبت های شخصی می کند مانند ساعات ماندن در حمام را تحمل کنید، اما با فرزندتان در مورد محدودیت های زمانی معقول خانواده صحبت کنید.

-در مورد هر تغییر دائمی که او می خواهد در بدنش ایجاد کند، مانند خالکوبی و سوراخ کردن ، با فرزندتان صحبت کنید و در مورد جایگزین های موقت مانند خالکوبی حنا با او صحبت کنید.

اگر فرزند شما آکنه دارد، با او در مورد احساسش در مورد آن صحبت کنید. اگر آکنه او را آزار می دهد، بپرسید که آیا می خواهد به پزشک مراجعه کنند یا خیر.