۴ دلیلی که نباید در خانه کفش پوشید

به گزارش ایرنا، کفش‌ها می‌توانند انواع پاتوژن ها از جمله «ایی. کولی» (E. coli) را که روی ذرات پنهان مدفوع منتقل می شود، حمل کنند. کفش‌ها همچنین موجب انتشار مواد شیمیایی می شوند که برخی از آنها در بدن و خانه شما باقی می مانند و می توانند باعث ابتلا به سرطان شوند. به گفته محققان محیط زیستی که برای نشریه The Conversation می نویسند، پوشیدن کفش های بیرون در داخل خانه می تواند به طور تصادفی برخی خطرات سلامتی را وارد خانه کند.

آنها نوشتند، میکروب‌ها و همچنین مواد شیمیایی که می‌توانند سال‌ها در بدن یا خانه باقی بمانند، می‌توانند از طریق زیره‌ی کفش‌ به داخل خانه نفوذ کنند، بنابراین گذاشتن کفش در درب منزل از سلامت شما محافظت می‌کند. کارشناسان می‌گویند برای کمک به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض آفت کش ها، خاک های آلوده به سرب و باکتری های بیماری زا مانند «ایی.کولی» E. coli، هنگامی که به خانه می رسید کفش های خود را در بیاورید.

عوامل بیماری‌زای مدفوع در کفش‌های کتانی پنهان می‌شوند

بر اساس داده ها، کف کفش می تواند وسیله ای برای انتقال انواع بیماری های عفونی باشد. براساس مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶، پاتوژن‌های روی کفش‌ از سالمونلا و لیستریا که هر دو با مسمومیت غذایی مرتبط هستند، تا استافیلوکوک، باکتری‌های پشت عفونت استاف و بسیاری موارد دیگر متفاوت است.

این مطالعه نشان داد که بسته به نوع باکتری و حرفه استفاده کننده از کفش (با توجه به اینکه پزشکان و کارکنان مراقبت از حیوانات به ویژه در معرض آلودگی های مختلف هستند)، تا ۸۰ درصد کفش ها می توانند حامل عوامل بیماری زا باشند. مطالعه دیگری نشان می دهد که تا ۹۶ درصد از زیره کفش ها حامل «ایی.کولی» (E. coli) هستند، به این معنی که کفش های شما به نحوی با مدفوع تماس پیدا کرده است، بطوریکه حتی ممکن است قادر به مشاهده آن نباشید زیرا ایی. کولی به این ترتیب پخش می شود.

شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه گرد و غبار و سایر کثیفی‌ها می‌توانند به باکتری‌ها اجازه دهند ژن‌هایی را که به آنها در ایجاد مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها کمک می‌کند، مبادله کنند و در ایجاد به اصطلاح «ابر میکروب‌ها» که درمان آن‌ها دشوار است، کمک کنند.

کفش‌ها، آفت کش‌ها یا سرب را از چمن، زمین بازی یا باغ به داخل خانه می‌آورند

تحقیقات نشان می‌دهد که حتی یک چمن زیبا یا زمین بازی شیک ممکن است کفش‌های شما را در برابر کثیفی محافظت نکند، زیرا محیط‌های بیرونی می‌توانند کفش‌های شما را در معرض مواد مختلف سمی- شیمیایی قرار دهند. یک مطالعه در سال ۱۹۹۹ نشان داد که علف‌ کش ها و آفت‌کش‌ها را می‌توان حتی یک هفته پس از استفاده از مواد شیمیایی در خانه ردیابی کرد؛ این موضوع خطراتی را برای سلامتی مانند ایجاد بثورات پوستی و درماتیت (التهاب پوست) ایجاد کند.

خاک همچنین می تواند ذرات سرب را در خود جای دهد که یکی از شناخته شده ترین خطرات بهداشت محیطی است که با اختلالات شناختی و آسیب های عصبی مرتبط است. سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا توصیه می‌کند که کفش‌های خود را در درب منزل دربیاورید تا از ورود کثیفی سرب به داخل خانه جلوگیری شود. از طرف دیگر تحقیقات نشان می‌دهد قرار گرفتن در معرض بقایای آسفالت چه از طریق پوست یا از طریق استنشاق می‌تواند سرطان‌زا باشد.

کفش‌ها منبع میکروپلاستیک‌ها هستند

میکروپلاستیک ها تکه های پلاستیکی فوق العاده کوچکی هستند که در محیط اطراف شناور هستند.تحقیقات جدید نشان می‌دهد که میکروپلاستیک‌ها می توانند وارد ریه های انسان شوند با این حال به طور کامل مشخص نیست که میکروپلاستیک ها چه خطراتی می توانند برای سلامتی داشته باشد. و بالاخره اینکه کفش‌ها منبع کاملاً ثابتی از میکروپلاستیک‌ها هستند که می‌توانند ذرات را نه تنها در خانه شما بلکه در محیط طبیعی نیز برجای گذارند.

مواد شیمیایی ابدی به کفش‌های بیرون می‌چسبند

یکی دیگر از آلاینده های زیست محیطی که کفش های شما می توانند حامل آنها باشند مواد PFA است که مخفف مواد «پر- و پلی فلوئوروآلکیل» است. PFA به عنوان «مواد شیمیایی ابدی» نیز شناخته می شود، زیرا می توانند در محیط و بدن شما باقی بمانند؛ قرار گرفتن در معرض این مواد با افزایش خطر ابتلا به برخی از سرطان ها مرتبط است.

PFA در برخی از محصولات مصرفی و همچنین در هوا، آب و خاک یافت می شوند.PFA ها حتی ممکن است در خود کفش یا چکمه های شما وجود داشته باشند زیرا دنده های ضد لک یا ضد آب یکی از منابع رایج PFA ها هستند. با این حال مشخص نیست قرار گرفتن در معرض PFA از طریق لباس تا چه حد می تواند خطرناک باشد، اما کارشناسان می گویند که تا حد امکان باید از قرار گرفتن در معرض آن اجتناب کرد.