برای امنیت زنان در فضاهای شهری هیچ اقدامی انجام نشده‌است
تهران (پانا) - سالهاست بحث امنیت زنان در شهر و فضاهای شهری مطرح می‌شود، بدون آنکه امکانات قابل توجهی برای زنان در سطح شهر به خصوص در پایتخت ایجاد شود، به طوری‌که بسیاری از معابر از لحاظ نورپردازی و عبور و مرور برای زنان ناامن هستند.
به گزارش ایسنا، فرید فروزانفر دکترای معماری و عضو هیات علمی دانشگاه، اظهار کرد: فضاهای عمومی شهری مکان‌هایی هستند که به عموم شهروندان تعلق دارند و همه باید فارغ از سن و جنس بتوانند از آنها استفاده کنند.
وی در خصوص مشکلات زنان در استفاده از فضاهای شهری افزود: زنان به دلایل مختلفی نظیر نوع پوشش، فیزیولوژی، ویژگی‌های زنانه و فرهنگ و عرف رایج در جامعه محدودیت بیشتری در استفاده از امکانات و فضاهای شهری دارند و استفاده آنها از شهر محدود به مکان‌ها و زمان‌های خاصی است.
این دکترای معماری در مورد علت این امر عنوان کرد: از آنجا که طراحان، سازندگان و مدیران شهری عمدتاً زن هستند بنابراین در ساخت شهر به مسائل زنان کمتر توجه شده است؛ عواملی نظیر اندازه، فرم فضاها، میزان نمایانی و شفافیت در امنیت فضاهای شهری موثر است؛ بی‌شک فضاهای ال شکل و یو شکل و کوچه‌های پیچ در پیچ که گوشه‌های دنج و دور از معرض دید ایجاد می‌کنند، ناامنی را در فضای شهری افزایش می‌دهند.
فروزانفر ادامه داد: تاریکی و عدم نورپردازی مناسب می‌تواند این مشکل را در شب مضاعف سازد؛ بعضی از تاسیسات شهری و وسایل حمل و نقل عمومی نظیر اتوبوس و تاکسی جهت استفاده زنان، علی الخصوص زنان باردار و مادران، مناسب سازی نشده است؛ ایستگاه‌های اتوبوس و تاکسی در نقاط دور از مرکز شهر در بعضی از ساعات شب، امنیت و نور مناسب را نداشته و غیرقابل استفاده جهت بانوان است.
این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد بیرجند در خصوص راهکارهای حل این مشکل بیان کرد: یکی از تفکرات نوین شهرسازی رایج، که «شهر دوستدار زن» نام دارد، سعی در مناسب سازی فضاهای شهری برای زنان و ایجاد زمینه جهت حضور و مشارکت بیشتر آنان در امور شهری را دارد.
فروزانفر تصریح کرد: این تفکر در شهرهایی مانند مونترال کانادا، سئول کره جنوبی، استانبول ترکیه، کوچی هند و تعدادی از کشورهای دیگر در حال انجام است و تاکنون در شهرهای ایران به صورت جدی به آن پرداخته نشده است.
وی افزود: نظر به جایگاه متعالی زن در تعالیم شرع مقدس اسلام و احترام ویژه مادر به عنوان والد و سازنده نسل جدید، پرداختن به این موضوع در شهرهای ایران اسلامی ضرورت ویژه دارد. در جهت ایجاد شهر دوستدار زن اصلاح کالبد شهری شامل معابر، پیاده روها، خیابان‌ها، مبلمان و فضاهای شهری در کنار مناسب‌سازی سیستم حمل و نقل عمومی و فضاهای فراغتی نظیر پارک‌ها جهت استفاده زنان و کودکان باشد صورت پذیرد.
وی اظهار کرد: سطوح لغزنده و چاله‌های سطح خیابان‌ها و پیاده روها، وجود اختلاف سطح و پله در مسیرها که حرکت کالسکه را مشکل می‌سازد، ارتفاع زیاد جداول وسط بلوارها و نبود بریدگی جهت عبور از خیابان، عرض زیاد جوی‌های آب و نبود پل بر روی آنان، پیش‌بینی فضاهای ورزشی و تفریحی مختص بانوان در پارک‌ها و فضای شهری، پیش بینی اتاق‌های تعویض کودک در فضاهای عمومی شهری از سایر پیشنهاداتی است که می‌باید بدانها توجه شود.
وی در پاسخ به این سوال که چه توصیه‌هایی جهت مناسب سازی فضاهای شهری برای بانوان دارید، افزود: بهبود وضعیت روشنایی و نورپردازی معابر و فضاهای شهری، عدم نصب تابلوهای تبلیغاتی بر روی پل‌های عابر پیاده به شکلی که مانع امکان دیده شدن و نظارت بر مسیر پل عابر پیاده شود، ساماندهی زمین‌های خالی و ساختمان‌های مخروبه، نظارت بر مکان‌های خلوت، ایستگاه‌های اتوبوس و پارک‌ها علی‌الخصوص در شبها و اقداماتی از این دست می‌تواند محیط شهری را جهت استفاده بانوان مناسب‌سازی کند.
فروزانفر تصریح کرد: در کنار این امر توجه به مباحث فرهنگی آموزشی و تقویت ارزش‌های دینی و مذهبی و ارتقای حس تعلق شهروندان می‌تواند با جلب مشارکت مردم و حساسیت آنها محیط شهری را ایمن سازد؛ در بعد مدیریتی، افزایش تعداد زنان شاغل در سمت‌های مدیریت شهری، افزایش تعداد مشاوران زن مدیران شهری و تلاش برای برقراری ارتباط و اخذ نظرات و مشکلات زنان شهروند در استفاده از فضاهای شهری و همت و عزم مدیران در راستای اصلاح و رفع این مسائل می‌تواند زمینه را جهت استفاده عادلانه همه شهروندان از فضاها و امکانات شهر فراهم سازد.
ارسال دیدگاه