۴ اشتباه رایج در تربیت نوجوانان دهه هشتادی‌ها
تهران (پانا) - برخی خطاهای دردسرساز در ارتباط با فرزند نوجوان، می‌تواند هم رابطه ما را خراب و هم در فرایند رشدی او مسئله ایجاد کند.
به گزارش خراسان، در چند وقت اخیر، انتشار تصاویر و ویدئوهایی از رفتارهای خطرناک و اشتباه نوجوانان، مورد توجه کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته و پربازدید شده است. این مسئله، به طور طبیعی نگرانی‌هایی را برای والدین ایجاد می‌کند. دوره نوجوانی، دوره خاصی در رشد فرزندان ما محسوب می‌شود. بحث هویت یابی در این دوره اهمیت زیادی دارد. در کنار آن تلاش‌های آن‌ها برای کسب استقلال هم در این دوره افزایش می‌یابد. برای ما به عنوان والد هم ورود فرزندان‌مان به دنیای نوجوانی موضوع بسیار مهمی است چرا که در صورت داشتن رابطه‌ای سازنده می‌توانیم به رشد متعادل او کمک کنیم. نوجوانی، دوره‌ای است که به دلایل متعدد، نیاز به کسب آگاهی‌های بیشتر والدین درباره آن، ضروری است و باید برای این مهم، برنامه‌ریزی صورت بگیرد. مطالعه کتاب های مفید، مشورت با روان‌شناسان این حوزه و ...، در این زمینه به شدت توصیه می‌شود. با توجه به تغییرات جسمی و روانی که برای نوجوان در این دوره از زندگی‌اش اتفاق می‌افتد، تشخیص طبیعی بودن آن یا این که نیاز به مداخله توسط والدین یا مشاور دارد، چیزی است که باید درباره آن، آگاهی کسب کرد تا قبل از مشکل زا شدن، به طور اصولی مدیریت شود. در این مطلب سراغ چهار اشتباه رایج والدین دارای فرزند نوجوان رفته‌ایم، به امید این که کمتر مرتکب آن بشویم تا نسل آینده موفق‌تری داشته باشیم.
هویت خودتان را به آن‌ها گره نزنید
برخی والدین بیش از حد درگیر تجربه‌های فرزندان نوجوان خود می‌شوند و طوری برخورد می‌کنند که انگار هر اتفاقی برای فرزندشان می‌افتد، برای آن‌ها افتاده است. به عنوان مثال ممکن است والدی بعد از شنیدن برخورد تند یکی از همکلاسی‌ها با فرزندش، دلخوری زیادی از این همکلاسی پیدا کند و حتی وقتی رابطه فرزندش با این فرد ترمیم می‌شود، نتواند موضوع را فراموش کند. چنین واکنش‌هایی می‌تواند فرصت تجربه کردن را از نوجوانان بگیرد و حتی در فرایند هویت یابی آن‌ها اختلال ایجاد کند.
از آینده فاجعه سازی نکنید
این که نوجوانان کمی از خط قرمزهای خانواده رد بشوند، اتفاقی طبیعی است اما متاسفانه گاهی اوقات برخی از ما، در چنین موقعیت هایی در عوض صحبت با فرزند، شروع به واکنش های اغراق‌آمیز می‌کنیم. به عنوان مثال والد، متاسفانه متوجه تصویر نامناسبی در گوشی فرزند خود می‌شود و با وجود این که شواهد نشان می‌دهد فرزندش به دنبال تماشای مداوم چنین عکس‌هایی نبوده اما گوشی را از او می‌گیرد و بدترین برخورد ممکن را به این اتفاق نامناسب، نشان می‌دهد. چنین والدینی معمولا با کوچک ترین خطایی احساس می‌کنند آینده فرزندشان تباه شده است و در آینده او فردی مشکل‌دار و خلافکار خواهد بود. در عوض چنین واکنش‌های اغراق‌آمیزی، درباره نگرانی‌های خود با فرزندتان صحبت و از دور بر او نظارت کنید و در صورت نیاز از متخصص برای بررسی این که موضوع چقدر جدی است، بهره بگیرید.
به مسائل کوچک وزن زیادی ندهید
یکی دیگر از اشتباهات، اصرار والدین برای داشتن نوجوانانی مانند خودشان است. این گروه از والدین با دیدن لباس متفاوت فرزند، مدل موی جدید او یا فیلم‌هایی که او می‌بیند، واکنش تندی نشان می‌دهند. یادمان باشد فرزندان ما قرار نیست درست مشابه ما زندگی کنند. ما به عنوان والد می‌توانیم برای این که آن‌ها به اصول اخلاقی مشابه ما پایبند باشند، تلاش کنیم اما این که اصرار داشته باشیم تا آن‌ها از هر نظر مطابق سلیقه ما عمل کنند، خطاست. البته که در این زمینه باید برای تربیت اصولی، تلاش کرد. راهکار، واکنش تند و فاصله انداختن عاطفی بین خود و فرزند نوجوان نیست.
در شوخی زیاده‌روی نکنید
داشتن شوخ طبعی در ارتباط با نوجوانان نه تنها بد نیست که اتفاقا در بسیاری از موقعیت ها به کار می‌آید اما اگر قرار باشد به بهانه شوخ طبعی، دایم فرزند نوجوان خانه را دست بیندازیم، کم‌کم رابطه‌مان دچار مشکل خواهد شد چرا که در صورت دست انداختن زیاد، فرزند نوجوان ما احساس خواهد کرد که جدی گرفته نمی‌شود. این هم اشتباهی است که بعضی از والدین به بهانه صمیمی بودن، مرتکب آن می‌شوند و می‌تواند آسیب‌زا شود.
ارسال دیدگاه