علی ربیعی*
گفت‌وگوی بزرگ اجتماعی برای فرصت امروز
در ســال نو میلادی و در آســتانه ورود به ۱۴۰۰، ملت ایران وارد دوران نوینی از حیات ســـیاسی و اجتماعی خود می‌شود و می‌توان مروری بر مسیرهای دســتاوردهــای ملت ایران در این شرایط دشوار تاریخی داشت.
ما در سال‌های گذشته فشاری وصف‌ناشدنی در مقابل جنگ‌افروزی بی‌سابقه توسط دولت ترامپ را متحمل شدیم. از سویی دیگر این روزها گفته‌ها و بیان‌هایی در فضای بسیار متفاوت می‌شنوم. متأسفانه با گذر زمان به جای اینکه به سمت مباحث عمیق‌تر و راهگشاتر و کارشناسی‌تر برویم، این روزها بیشتر با جدال‌های کلامی نفی‌انگارانه، توهین و استفاده از واژگان و محتوای کلامی خشن مواجهیم و حتی این نوع گفت‌وگوها را در لایه‌های سیاسی - اجتماعی پایین‌تر هم مشاهده می‌کنیم. به تعبیری سطح اخلاقی کنش سیاسی در این روزها نازل شده و سقوط زیادی کرده است.
اما با‌وجود فشارهای خارجی و تخریب‌ها و موانع داخلی در آستانه ۱۴۰۰ شاهد آشکار شدن شکست سیاست فشار حداکثری هستیم که آخرین مصداق و نمونه آن در روزهای اخیر، شکست امریکا در تلاش برای احیای کمیته پیگیری تحریم در سازمان ملل بود. همزمان ما سال سختی را با همه‌گیری ویروس کرونا پشت سر گذاشتیم. سالی که بر اثر فضاسازی‌های خبری و پنهان‌کاری بسیاری از دولت‌های جهان از اعلام آمار واقعی کرونا، وضعیت ایران را در همه‌گیری کرونا نامناسب جلوه می‌دادند ولی امروز در ماه‌های پایانی سال، نه تنها با همت مردم و زحمات کادر درمانی، موفق به مهار این ویروس شدیم بلکه جزو معدود کشورهای پیشتاز در تولید واکسن نیز هستیم.
در مواجهه با این دستاوردهای انکارناپذیر، با تلاش‌های پررنگ‌تری در جهت ناامید کردن مردم از سوی خارج و داخل به‌صورت ناآگاهانه روبه‌رو هستیم که در مجموع آرامش ذهنی مردم را هدف قرار داده‌اند. دوقطبی‌سازی میان واکسن وارداتی و واکسن ساخت داخل و اشاعه بی‌اعتمادی به واکسن داخلی، نمی‌تواند هدفی جز پراکندن بذر ناامیدی و ابهام در میان مردم داشته باشد. ما همواره تکرار کرده‌‌ایم که واردات واکسن و تولید آن همزمان و در موازات هم پیش می‌روند و هیچکدام، اخلالی در روند انجام دیگری ایجاد نمی‌کند. در خلال این دوقطبی سازی، خودتحقیری و یأس پراکنی، نباید این افتخار ملی را از یاد برد که ما تا امروز با‌وجود محدودیت‌های مالی تحریم، گام‌هایی را در راه تولید و آزمایش واکسن ویروس کرونا برداشته‌‌ایم که تنها ملت‌های انگشت شماری قادر به انجام آن بوده‌اند. البته این فضاسازی‌های تبلیغاتی برای بزرگنمایی نقاط منفی و کوچک‌نمایی نقاط مثبت جدید نیست. روزهای اولیه گسترش ویروس کرونا را به یاد آوریم! شوکی که به دنیا و ایران وارد شد و اینکه چگونه در آغاز بحران، جریان‌های خبری، وضعیت کرونا در ایران را به‌عنوان یک نقطه ضعف دولت و ملت اعلام می‌کردند.دیدیم برخلاف برخی کشورها هیچ فروشگاهی در ایران غارت نشد و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی توسط مردم توانستیم از شوک اولیه خارج شویم. در این مسیر با‌وجود تحریم واردات تجهیزات بهداشتی، ماسک، دارو و عدم انتقال دستاوردهای علمی به ایران با اتکا به نیروهای داخلی حتی توانستیم به صادرات کیت‌های تشخیصی و ونتیلاتور و مواردی از این قبیل دست‌یابیم؛ و در نهایت در تولید واکسن به مرحله تست فاز انسانی رسیدیم.
برنامه اولیه ما از ابتدا این بوده که پیش از اطمینان از واکسن‌های تولید شده خارجی خرید نکنیم. موضوع دوم در جهت پراکندن یأس در این جنگ روانی، شکست فشار حداکثری و آشکار شدن ناتوانی تحریم‌ها در متوقف کردن پیشرفت‌های ملی ماست. فارغ از این جنجال‌ها که البته شرارت‌هایی را هم گوشزد می‌کند، این واقعیت تغییر نخواهد کرد که اولاً زبان تهدید، تحریم و باج‌گیری از ایران ناکام مانده و شانسی برای موفقیت ندارد. ما به جای توجه به این جنگ روانی، همچنان به از هم گسیختن آخرین حلقه به جا مانده از فشار حداکثری بر ایران یعنی رفع تحریم‌ها تمرکز داریم. همان‌طور که در جلسه سخنگویی دولت در روز سه‌شنبه گذشته نیز بیان کردم «اگر اصرار ما بر رفع تحریم است، نشانه استیصال ما نیست. ما حتی در شرایط تحریم نه تنها باقی خواهیم ماند بلکه به رشد و توسعه نیز خواهیم رسید. رشد اقتصادی سال آینده گواهی بر این مدعاست. ما رفع تحریم را حق مردم ایران می‌دانیم چه امریکا بخواهد به برجام برگردد و چه نخواهد. رفع تحریم حق مردم ایران است و این در وجدان جمعی بین‌المللی به‌عنوان حق مسلم پذیرفته شده است.»
دولت همچنان که به خنثی کردن تحریم‌ها ادامه می‌دهد، از پیگیری حق ملت ذره‌‌ای کوتاه نخواهد آمد. این مطالبه رفع تحریم از حقوق شهروندی است و از مطالباتِ بجایی است که مردم از دولت دارند. ما اجازه ندادیم و نخواهیم داد که امریکا این نقض حقوق ملت ایران را عادی‌سازی کند. مسیر ما هم در این هدف روشن است و بار دیگر تکرار می‌کنیم که به همان ترتیبی که امریکا ابتدا از برجام خارج شد و ما گام‌های ۵ گانه را در کاهش متناسب تعهدات برداشتیم، مسیر بازگشت نیز به همان تأخر و تقدم باید انجام بگیرد.
در شرایط تاریخی امروز که به آن می‌توان عنوان دوران پر از فرصت و تهدید داد. راهکار را در گفت‌وگوی بزرگ اجتماعی در فضای آرام می‌بینم. همگان می‌توانند با حفظ مواضع خود در این گفت‌وگو مشارکت کنند. این گفت‌وگو ابتدا باید در ساخت قدرت و به تعبیری در میان «بالانشینان» صورت گیرد. آنگاه در میان لایه‌های اجتماعی و مردم قابل تصور خواهد بود. دولت به‌عنوان محور کنش برای کسب منافع ملی در این دوره تاریخی است. نباید دست و پای دولت را با کنش‌های مختلف بست. باید اجازه داد همه این توانایی‌ها برای کسب منافع ملی و استفاده از فرصت‌های ملی پیش‌رو به کار گرفته شود نه اینکه مصروف به خنثی کردن اختلافات باشد.
*دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس‌‌جمهوری و سخنگوی دولت
منبع: ایران
ارسال دیدگاه