به مناسبت روز جهانی حیات وحش:
یوزهای ایرانی در طبیعت را فراموش کرده‌ایم
تهران (پانا) - یوزهایی ایرانی که در معرض خطر انقراض هستند آخرین بازمانده از یوزپلنگان آسیایی هستند که در حال‌حاضر آمار دقیق و جدیدی از آنها در زیستگاه‌های کشور موجود نیست. سازمان حفاظت محیط زیست نیز مدت‌ها است اعلام کرده که قصد تکثیر در اسارت یوزها را دارد اما هنوز اقدامی در این راستا رخ نداده است. یک کارشناس یوز تاکید می‌کند که حفظ زیستگاه‌ها و یوزهای طبیعت باید در اولویت باشد اما متاسفانه آنها را به فراموشی سپرده‌ایم.
به‌گزارش ایسنا، سه مارس (۱۳ اسفندماه) روز جهانی حیات وحشی است که روزبه‌روز بقایش در میان انسان‌ها بیشتر تهدید می‌شود. در آخرین گزارش "کره حیات" صندوق جهانی حیات وحش در سال ۲۰۱۸، انواع گونه‌ها از نظر فراوانی رصد شده‌اند و در آن کاهش ۶۰ درصدی شاخص کره حیات گزارش شده است. این موضوع نشان می‌دهد که جمعیت گونه‌های گیاهی و جانوری در جهان رو به کاهش است و در قرن ۲۰ بیشترین میزان انقراض گونه‌های گیاهی و جانوری در آب‌های شیرین را داشتیم.
اما اینجا در ایران نیز برخی گونه‌های باقی مانده حیات وحش برای بقا می‌جنگند. هر چند که برنامه‌هایی برای حفاظت از این گونه‌ها - از جمله یوز پلنگ آسیایی که در حال‌حاضر تعدادی از آنها فقط در ایران وجود دارد - تدوین شده است؛ اما تا حفاظت اصولی راه طولانی است.
بر اساس آخرین آمار رسمی منتشر شده در سال ۲۰۱۶ کمتر از ۴۰ قلاده یوز در ایران به‌عنوان تنها زیستگاه باقی مانده یوز آسیایی تخمین زده شده است. کاهش جمعیت یوزها در ایران سبب شد تا برنامه‌های مختلفی برای حفاظت از آنها در دستور کار سازمان محیط زیست و نهادهای دیگر قرار گیرد که در سال‌های اخیر با فراز و نشیب‌های همراه بوده است. در حال‌حاضر بر اساس آخرین اخبار سازمان محیط زیست قرار است که برنامه تکثیر در اسارت یوزها با استفاده از سه یوز پلنگ پردیسان را دنبال و سایتی برای تکثیر آنها در اسارت راه‌اندازی کند.
باقر نظامی - پژوهشگر یوز- که پیش از این سرپرست پروژه بین‌المللی حفاظت از یوز بود ضمن اشاره به اینکه مسئولیت تکثیر در اسارت یوزها طی تمام این سال‌ها با سازمان حفاظت محیط زیست بود و پروژه بین‌المللی یوز در این زمینه اقدامی انجام نداده است، اظهار کرد: حدود دو سال است که جلسات مختلفی برای موضوع تکثیر در اسارت یوزها برگزار می‌شود اما متاسفانه هنوز تصمیم قطعی در این‌باره گرفته نشده است و موافقان و مخالفان آن به جمع‌بندی نرسیده‌اند.
نظامی در ادامه تاکید می‌کند: این مسئله سبب از دست رفتن زمان شده و ممکن است هر لحظه دو قلاده از سه یوز در اسارت را به‌دلیل سن زیاد از دست دهیم.
این استاد دانشکده محیط زیست با انتقاد از اینکه آنقدر موضوع تکثیر در اسارت در سازمان محیط زیست و رسانه‌ها مهم شده که حفاظت از یوزهای طبیعت و زیستگاه‌ها به فراموشی سپرده شده است، می‌گوید: حدود سه سال است که حفاظت از یوز و پروژه بین‌المللی یوز به بهانه‌های مختلف رها شده و در حال‌حاضر بیشترین دغدغه من این است که برای یوزهای در طبیعت قرار است چه اتفاقی رخ دهد؟
نظامی در ادامه با بیان اینکه طی ۱۸ سال تنها حدود یک میلیون و ششصد هزار دلار برای حفاظت از یوزها در طبیعت ایران توسط پروژه بین‌المللی یوز هزینه شده است، تصریح می‌کند: این رقم طی ۱۸ سال و با در نظر گرفتن تمام هزینه‌ها عدد بسیار کمی است اما با وجود این پروژه بین‌المللی یوز توانسته بود اقداماتی انجام دهد.
زیستگاه یوز در کشور ما حدود شش میلیون هکتار برآورد شده است که تمامی این مساحت جزو مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست است.
نظامی با بیان اینکه این وسعت حدود یک سوم اراضی حفاظت شده محیط زیستی است، گفت: حفاظت از زیستگاه یوزها در این مناطق می‌تواند بهانه‌ای برای حفاظت از فقیرترین و خشک‌ترین مناطق کویری کشور باشد.
این پژوهشگر یوز در ادامه اظهار کرد: متاسفانه تنها سه درصد محیط بانان کشور به زیستگاه‌های یوز اختصاص پیدا کرده‌اند و آنقدری که انرژی برای تکثیر در اسارت گذاشته می‌شود برای حفاظت از طبیعت صرف نمی‌شود و می‌توان گفت که یوزهای در طبیعت قربانی سه یوزی می‌شوند که در اسارت هستند.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه وظیفه سازمان محیط زیست حفاظت از یوزها در طبیعت است، ادامه می‌دهد: در کنار حفاظت از یوزهای در طبیعت می‌توان اقداماتی برای یوزهای در اسارت انجام داد ولی نباید تمام بودجه و فکر ما صرف یوزهای در اسارت شود. گلایه من از سازمان محیط زیست این است که چرا تمام وقت و انرژی سازمان و متخصصان این حوزه صرف موضوع تکثیر در اسارت می‌شود. ما در طبیعت نیز چندین قلاده یوز داریم و متاسفانه آنها را فراموش کرده‌ایم.
او مدعی شد: متاسفانه موضوع تکثیر در اسارت یوزها تاکنون موفق نبوده است و چوب ناموفقی آن را زیستگاه‌ها و حفاظت از طبیعت می‌خورد.
تکثیر در اسارت یوزها همواره مخالفانی دارد. عده‌ای بر این باورند که برای تکثیر در اسارت نیرو و امکانات کافی نداریم و از سوی دیگر ممکن است که زیستگاه‌ها با تکثیر در اسارت رها شوند. نظامی در این‌باره معتقد است که تکثیر در اسارت به هیچ عنوان اتفاق بدی نیست اما به‌شرط آنکه اولویت حفظ یوزهای طبیعت و زیستگاه‌ها باشد اما در حال‌حاضر تمرکز بر پروژه تکثیر در اسارت سبب شده است فرصت‌ها و بودجه‌ها از دست رود و این بی‌انگیزگی کارشناسان و حتی محیط بانان را به‌دنبال دارد.
این کارشناس یوز در پایان با تاکید بر اینکه باید نیروها در زیستگاه‌های یوز افزایش پیدا کنند و محیط بانان جدیدی استخدام شوند، گفت: پنج زیستگاه اصلی یوز از جمله توران، میاندشت، نایبندان طبس وجود دارد که باید با اولویت بیشتری نسبت به سایر مناطق، حفاظت شوند و بررسی کنیم که وضعیت یوز در این مناطق به چه صورت است؟
ارسال دیدگاه