بحران آب و اهمیت حفاظت از یخچالهای طبیعی
همدان (پانا) - امروز، ۲۲ مارس، جهان بار دیگر به بحران آب به عنوان یکی از مهمترین چالشهای قرن حاضر توجه میکند. سازمان ملل متحد امسال با شعار «حفاظت از یخچالهای طبیعی» بر اهمیت این منابع ارزشمند در تأمین آب شیرین جهان تأکید کرده است.

یخچالهای طبیعی یکی از اصلیترین ذخایر آب شیرین زمین هستند اما تغییرات اقلیمی، افزایش دمای کره زمین و فعالیتهای انسانی، این منابع حیاتی را با خطر نابودی مواجه کردهاند. اگر روند ذوب یخچالها متوقف نشود، تأثیرات آن نهتنها بر منابع آبی بلکه بر کل اکوسیستم و زندگی میلیاردها نفر در سراسر جهان مخرب خواهد بود.
بر اساس گزارش سازمان ملل متحد (UN-Water)، بیش از ۷۰ درصد از آب شیرین جهان به شکل یخ و برف در یخچالهای طبیعی و قطبی ذخیره شده است. این یخچالها در فصول گرم سال بهتدریج ذوب شده و رودخانهها و سفرههای آب زیرزمینی را تغذیه میکنند. با این حال، افزایش دمای جهانی باعث تسریع ذوب یخچالها شده و تعادل این منابع آبی را برهم زده است.
طبق گزارش سازمان جهانی هواشناسی از سال ۱۹۹۰ تاکنون سرعت ذوب یخچالهای طبیعی تا ۲ برابر افزایش یافته است. بیش از یکسوم یخچالهای کوهستانی جهان تا سال ۲۰۵۰ از بین خواهند رفت، حتی اگر اهداف توافقنامه پاریس برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای محقق شود. کاهش ذخایر یخی، تأمین آب بیش از ۱. ۹ میلیارد نفر را به خطر انداخته است، بهویژه در مناطقی مانند آسیای مرکزی، هیمالیا، و آند در آمریکای جنوبی.
ایران به عنوان کشوری با اقلیم خشک و نیمهخشک، وابستگی زیادی به منابع آب حاصل از برف و یخچالهای طبیعی دارد. اما روند گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی باعث کاهش شدید ذخایر برفی و یخچالهای کوهستانی در رشتهکوههای البرز و زاگرس شده است.
بر اساس مطالعات مرکز تحقیقات اقلیم ایران، حدود ۵۰ درصد از حجم یخچالهای طبیعی کشور طی ۵۰ سال گذشته از بین رفته است. یخچال علمکوه در البرز و یخچالهای زردکوه در زاگرس بهشدت کوچک شدهاند، که این امر منابع آبی رودخانههایی مانند هیرمند، زایندهرود و کارون را تهدید میکند. کاهش جریان آب ناشی از ذوب یخچالها، منجر به خشکسالی شدیدتر، کاهش ذخایر سدها و افزایش بحران آب در مناطق شهری و روستایی شده است.
دلایل اصلی بحران آب در ایران عبارتاند از:
۱. گرمایش جهانی و کاهش ذخایر برفی: با افزایش دمای زمین، میزان بارش برف کاهش یافته و ذوب سریع یخچالها باعث کاهش آبهای سطحی میشود.
۲. برداشت بیرویه از منابع آب زیرزمینی: کمبود آب سطحی منجر به افزایش استفاده از آبهای زیرزمینی شده که باعث فرونشست زمین و کاهش منابع آب تجدیدپذیر شده است.
۳. مدیریت ناکارآمد منابع آب: استفاده نادرست از منابع آبی در بخشهای مختلف، بحران را تشدید کرده است.
۴. کاهش پوشش گیاهی و جنگلها: از بین رفتن جنگلها و مراتع، باعث کاهش توان اکوسیستم در حفظ و ذخیره آب شده است.
ذوب یخچالهای طبیعی، تنها یک مسأله محیطزیستی نیست بلکه تبعات گستردهای بر امنیت غذایی، اقتصاد، مهاجرت و حتی درگیریهای منطقهای دارد. با کاهش منابع آبی ناشی از یخچالها، کشاورزی با بحران مواجه شده و تولید مواد غذایی کاهش مییابد. این موضوع باعث افزایش قیمت مواد غذایی و ایجاد نابرابریهای اجتماعی خواهد شد. همچنین کاهش منابع آب شرب باعث مهاجرت روستاییان به شهرها شده که به افزایش بیرویه جمعیت شهری و بحرانهای اجتماعی دامن میزند. علاوه بر این در برخی مناطق جهان، کمبود آب باعث درگیریهای داخلی و بینالمللی بر سر منابع آبی شده که احتمال تنشهای منطقهای را افزایش میدهد.
راهکارهای جلوگیری از بحران آب و حفاظت از یخچالهای طبیعی عبارتند از:
۱. کاهش انتشار گازهای گلخانهای: اجرای سیاستهای کاهش کربن و توسعه انرژیهای تجدیدپذیر برای جلوگیری از افزایش دمای زمین ضروری است.
۲. مدیریت پایدار منابع آب: کاهش برداشت بیرویه از منابع آب زیرزمینی و بهینهسازی مصرف آب در بخش کشاورزی و صنعت باید در اولویت قرار گیرد.
۳. استفاده از فناوریهای نوین: توسعه سیستمهای آبیاری هوشمند، بازیافت آب، و شیرینسازی آب دریا میتواند بخشی از مشکلات کمآبی را کاهش دهد.
۴. حفاظت از پوشش گیاهی و جنگلها: افزایش سطح جنگلها و مراتع به تثبیت خاک، حفظ رطوبت، و کاهش تبخیر آب کمک میکند.
۵. سرمایهگذاری در تحقیقات و آموزش عمومی: آگاهیبخشی به مردم درباره اهمیت حفاظت از یخچالهای طبیعی و مدیریت منابع آب نقش مهمی در تغییر الگوی مصرف دارد.
در پاسخ به سؤال «آیا میتوان روند نابودی یخچالهای طبیعی را متوقف کرد؟» میتوان به پروژههای موفق جهانی در حفاظت از یخچالها اشاره کرد. در برخی کشورها، اقدامات ویژهای برای کاهش سرعت ذوب یخچالها انجام شده است. برای مثال در سوئیس، با استفاده از پوششهای مخصوص، از ذوب یخچالهای کوهستانی جلوگیری میشود. همچنینایدههای آیندهنگرانه مانند مهندسی اقلیمی تأثیرات بهسزایی در متوقف کردن روند نابودی یخچالهای طبیعی دارند. برخی دانشمندان پیشنهاد دادهاند که با استفاده از روشهای مهندسی اقلیمی مانند پاشیدن آئروسلهای بازتابکننده نور خورشید در جو، میتوان روند گرمایش زمین را کاهش داد.
بحران آب و ذوب یخچالهای طبیعی، یکی از بزرگترین تهدیدهای قرن حاضر است. حفاظت از این منابع ارزشمند نیازمند اقدام فوری و هماهنگی بینالمللی است. کاهش انتشار گازهای گلخانهای، مدیریت پایدار منابع آب، و توسعه فناوریهای جدید، تنها راه نجات این ذخایر حیاتی است. آینده جهان در گرو تصمیمهایی است که امروز گرفته میشود. آیا ما آماده تغییر هستیم؟
ارسال دیدگاه