پرده‌خوانی یک هنر است

قاسم مهرنیا نقال و پرده‌خوان در گفتگو با خبرنگاران پانا گفت:« امروز در این برنامه پرده خوانی بود که به آن مقتل خوانی هم اضافه شد، بنده با توجه به شرایط سنی که دارم یکی از کارهای من کار تقریریه است که در مورد فرهنگ عامیانه مطالعه می‌کنم و حاصلش چند تا کتاب است یکی از آنها نقالی و پرده خوانی است، که نقالی از زمان ‌های دور در این مرز و بوم رایج بوده و بیشتر داستان‌های شاهنامه را نقل می‌کردند.»

وی ادامه داد: «پرده خوانی از دوره صفویه در این کشور رایج شده است. روی پرده، جریان‌های مخصوص روز عاشورا و حوادث دیگر را نقاشی می‌کردند و پرده خوانان از روی پرده داستان‌هایی که به آنها رسیده روایت می‌کردند. پرده ها در زمان های قدیم که در حال حاضر خیلی کم هستند این پرده ها کلا از پارچه های وطنی ضخیم و رنگ های طبیعی بودند استفاده می‌کردند و آن پرده ها را خلق می‌کردند. »

مهرنیا ادامه داد: « معروف ترین پرده هایی که در موزه‌ها هستند و قیمت های بالایی دارند پرده های معروف به قللر آقاسی، پرده ای حسین همدانی و پرده های عباس گنجی که امروزه معمولا در موزه ها نگهداری می‌شوند.»

نقال و پرده خوان عنوان کرد : « اجرای بچه ها با توجه به اینکه استادی نداشتند به نظر بنده با توجه به تجربیاتی که دارم کاری فوق‌العاده بود، اما همه ی بچه ها که این کار را انجام می‌دهند، باید به بچه ها جهت داده شود، چون پرده خوانی یک هنر است. خیلی از چیز ها را باید گفت و حذف کرد. به طور مثال؛ بسیاری از دوستان ما که پرده خوانی می‌کردند وقتی می‌خواهند به چهره یک ائمه اشاره کنند باید با دست اشاره کنند چون به آن ائمه بی احترامی نشود و اشقیا را با چوبی که در دست دارند اشاره کنند. این چهره هایی که می‌بینید چهره های خیالی هستند، هیچکدام از چهره های امامان واقعی نیستند چون در آن زمان نقاش نبوده و اینکه چقدر چهره های امامان را مظلومانه، باتشعشع و بانور و چهره های کسانی که ظلم کردند  با قیافه های عبوس و ظالمانه نشان داده اند که اینها از مراحلی است که در پرده خوانی رایج است.»

قاسم مهرنیا با اشاره به نقالی خوب بچه ها گفت: « امیدوارم در آینده شاهد کارهای خیلی خوبی باشیم و نکته ای که لازم است خدمت مسولین عرض شود، این است که ۲ یا ۳ روز مانده به محرم کار را شروع نکنند، الان این فرصتی که به این عزیزان داده شد، خیلی کم بود یک هفته برای همچین برنامه ای خیلی فرصت کمی است و آنها باید به منابع مختلف، کتاب های مختلف و به دیوان های مختلف مراجعه کنند تا از سخنان و مطالب استفاده کنند و کاری ارائه بدهند که یک هفته یا پنج روز خیلی کم است و دوستانی که وارد این هنر می‌شوند از همین الان اوقات فراغت خودشان را در همین هنری که است، بپردازند.»

مهر نیا اظهار کرد: «ان شاءالله ما بتوانیم با کمک مسئولین و همت دوستان کاری انجام دهیم که در سطح کشور اسم و رسمی داشته باشیم که این شهر سابقه پرده خوانی خیلی طولانی دارد و پرده خوانان زیادی داشتیم که متاسفانه همه آنها به رحمت ایزدی رفتند و امیدوارم جای خالی آنها را دوستان پر کنند.»