فرمان مشروطیت در سال ١٢٨۵ صادر شد

کسانی که خواهان «مجلس شورا» بودند و برای رسیدن به این هدف در سفارتخانه انگلستان در تهران بست‌نشین شده بودند آنجا را ترک کردند.

سفارت روسیه در تهران که مشروطه‌خواهی را زیر سر دولت لندن می‌دانست این‌گونه بست‌نشینی را سند مخالفت قرار داد و به افشاگری و خرده‌گیری دست زد.

با فرمان مشروطیت بست‌نشینی کسانی که خاک ایران را ترک کرده بودند به پایان رسید.
پس از صدور فرمان مشروطیت، در مدت پنج ماه قانون اساسی شامل ۵۱ اصل تدوین، هشتم دی‌ماه به تصویب مجلس و سپس به امضای مظفرالدین‌ شاه رسید و مظفرالدین شاه که به بیماری سِل دچار بود هجدهم دی‌ماه در ۵۴ سالگی درگذشت و پسر او محمدعلی میرزا برجایش نشست.

خطاب فرمان به صدراعظم، یعنی میرزا نصرالله‌خان مشیرالدوله است که خود در تهیه آن و راضی کردن سلطان مظفرالدین به امضای آن کوشش کرده بود. اصل فرمان به خط و انشای احمد قوام است.

این نخستین بار نبود که ایران دارای مجلس شورا می‌شد؛
ایران در دوران چهارصد ساله حکومت اشکانیان ،پارتیان ، خراسانیان هم دارای مهستان و در عمل مشروطه بود و برای بررسی و تصویب قوانین و گماردن مهم حتا تعیین شاه و فرمانده نیروهایی که به جبهه فرستاد می‌شدند، دو مجلس وجود داشت که مجلس عالی‌تر و همچنین نشست مشترک آنها را مِهستان مجمع بزرگان ـ سنا می‌خواندند.

شاهان ساسانی نیز ایران را که چند برابر امروز گستردگی داشت با کمک یک «شورای دولتی» اداره می‌کردند.

دانش آموز خبرنگار : محدثه رمضانی