مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش:
ارتقای عزت نفس دانش‌آموزان در مدارس، راهکار اصلی کاهش آسیب‌های اجتماعی است
تهران (پانا) - مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزش و پرورش با تأکید بر اینکه دغدغه‌مندی مدیران مدارس، کلید حل معضل آسیب‌های اجتماعی است، گفت: ارتقای احساس ارزشمندی و عزت نفس در مدارس، راهکار اصلی کاهش آسیب‌های اجتماعی به شمار می‌آید.
سمیه‌سادات ابراهیمی در دومین جلسه توانمندسازی مدیران منطقه ۱۵ شهر تهران با ابلاغ مراتب سلام و تبریکات مقام عالی وزارت، بر اهمیت موضوع آسیب‌های اجتماعی در جامعه تأکید کرد و گفت: همان‌گونه که مستحضرید، آسیب‌های اجتماعی امروز تنها دغدغه آموزش و پرورش نیست، بلکه به یک نگرانی اصلی برای کل نظام و رهبر معظم انقلاب (مدظله‌العالی) تبدیل شده است. در دیدار اخیر ایشان با فرهنگیان، این موضوع به عنوان اولویت اصلی آموزش و پرورش مورد تأکید قرار گرفت.
وی ادامه داد: اما من امروز در محضر شما بزرگواران حضور نیافته‌ام تا صرفاً وظایف و تکالیف شما را یادآور شوم؛ زیرا می‌دانم که شما بهتر از هر کسی از مسائل و چالش‌های موجود در مدارس آگاه هستید و به اقدامات لازم جهت پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی اشراف کامل دارید. هدف من از این حضور، ایجاد فضایی برای تبادل نظر و همفکری در خصوص چالش‌های موجود و بررسی راهکارهای مؤثر برای بهبود شرایط آموزشی و تربیتی است. بی‌شک، همکاری و همدلی شما می‌تواند نقش بسزایی در ارتقای کیفیت آموزش و کاهش آسیب‌های اجتماعی ایفا کند.
ابراهیمی با اذعان به این نکته که کلید حل معضل آسیب‌های اجتماعی، دغدغه‌مندی مدیران مدارس است، خاطرنشان کرد: تا زمانی که نسبت به حوزه آسیب‌های اجتماعی دغدغه نداشته باشیم، نمی‌توانیم برای حل آن گامی مؤثر برداریم. آسیب‌های اجتماعی موضوعی نیست که با بخشنامه و دستورالعمل بتوان آن را حل کرد یا با ارائه نمودارها و گزارش‌های صوری از آن سخن گفت؛ چراکه دانش‌آموزی که در حال ورود به گودال آسیب‌های اجتماعی است، فرزند من و شماست. این مسائل با دستورالعمل و بخشنامه قابل حل نیستند و بی‌شک مسئله اصلی، دغدغه‌مندی مدیران مدارس، مدیران‌کل و سایر مسئولان است. تا زمانی که این دغدغه وجود نداشته باشد، هیچ اتفاق مثبتی در این حوزه رخ نخواهد داد.
وی افزود: با وجود تمامی چالش‌ها و مشکلاتی که مدیران مدارس با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، نمی‌توانیم نسبت به آسیب‌های اجتماعی بی‌توجه باشیم؛ اقدامات ما در حوزه آسیب‌های اجتماعی نیازمند نگرش بلندمدت است. تربیت و فرهنگ‌سازی فرآیندهایی تدریجی و مستمر هستند و نمی‌توان انتظار داشت که با یک اقدام فوری نتایج آنی حاصل شود. در این مسیر نوع نگرش ما به دانش‌آموزان بسیار مهم است. اگر ما آن‌ها را تنها به عنوان افرادی با مشکلات ببینیم، نمی‌توانیم گامی برداریم. اما اگر باور کنیم که دانش‌آموزان می‌توانند کنشگران مؤثری در حوزه آسیب‌های اجتماعی باشند، قطعاً اقدامات ما تأثیرگذار خواهد بود.
این مقام مسئول با اشاره به نقش مهم مدیران در حل معضل آسیب‌های اجتماعی گفت: در دنیای پیچیده و پرسرعت امروز، نقش مدیران مدارس به عنوان راهنمایان و مشاوران نوجوانان بیش از پیش اهمیت یافته است. سرفصل‌هایی که باید مورد توجه قرار گیرند، نه تنها به چالش‌های آموزشی بلکه به آسیب‌های اجتماعی و روانی دانش‌آموزان نیز مرتبط می‌شوند.
وی ادامه داد: نوجوانان در این دوران حساس زندگی خود به دنبال هویت‌یابی و شکل‌گیری شخصیت هستند. متأسفانه، بسیاری از ما به جای درک و پذیرش آن‌ها، به قضاوت و سرزنش می‌پردازیم. این فاصله‌ای که میان ما و نوجوانان ایجاد می‌شود، نه تنها مانع از برقراری ارتباط مؤثر، بلکه می‌تواند به گسترش آسیب‌های اجتماعی نیز منجر گردد. اگر ما به عنوان مدیران مدارس نتوانیم نوجوانان را درک کنیم و نقش آن‌ها را در جامعه بپذیریم، هرگز نمی‌توانیم گام‌های مؤثری در جهت بهبود وضعیت آن‌ها برداریم. باید تأکید کنم که گزارش‌های آماری و نمودارهای رنگارنگ نمی‌توانند جایگزین ارتباط انسانی و همدلی شوند. هدف ما باید نجات یک دانش‌آموز باشد؛ زیرا نجات یک دانش‌آموز به معنای نجات تمام جامعه است.
این مقام مسئول با تأکید بر اینکه مبحث آسیب‌های اجتماعی باید اولویت اصلی کار مدیران مدارس باشد، بیان کرد: مدیران مدارس باید تلاش کنند تا با شناخت عمیق‌تر از نیازها و چالش‌های نوجوانان، برنامه‌ریزی‌های مؤثری انجام دهند. آنان باید به این باور برسند که نقش آن‌ها در سرنوشت دانش‌آموزان بسیار حیاتی است. زمانی که ما به عنوان مدیر احساس کنیم که می‌توانیم تأثیرگذار باشیم، قطعاً گام‌های محکم‌تری برخواهیم داشت. رفتار احترام‌آمیز و همدلانه ما با دانش‌آموزان می‌تواند الگویی برای دیگر معلمان و کارکنان مدرسه باشد و فضایی مثبت و سازنده را در مدرسه ایجاد کند.
وی افزود: علاوه بر این، باید به این نکته توجه داشته باشیم که فاصله‌های میان معلم و دانش‌آموز، مدیر و دانش‌آموز، و حتی خانواده و دانش‌آموز می‌تواند منجر به بروز آسیب‌های اجتماعی شود. تلاش برای کاهش این فاصله‌ها از طریق شناخت بهتر و نزدیک‌تر شدن به نوجوانان، تأثیر بسزایی در بهبود وضعیت آن‌ها خواهد داشت. در این مسیر، لازم است که به سلامت روانی مدیران نیز توجه ویژه‌ای شود. مدیرانی که خود احساس ارزشمندی می‌کنند و عزت نفس دارند، می‌توانند این احساسات مثبت را به دانش‌آموزان منتقل کنند. بنابراین، مراقبت از خود مدیران و ایجاد فضایی حمایتی برای آن‌ها امری ضروری است.
مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی با تأکید بر ارتباط همدلانه مدیران با دانش‌آموزان، بیان کرد: مدیران مدارس باید همواره آماده شنیدن نظرات و پیشنهادات دانش‌آموزان باشند تا بتوانند با همفکری و همدلی، گام‌های مؤثری در جهت کاهش آسیب‌های اجتماعی بردارند و آینده‌ای روشن‌تر برای دانش‌آموزان رقم بزنند.
ابراهیمی با اشاره به اینکه ارتقاء احساس ارزشمندی و عزت نفس در مدارس، کلید کاهش آسیب‌های اجتماعی است، افزود: امروزه نقش مدیران مدارس در شکل‌دهی به آینده نسل جوان و کاهش آسیب‌های اجتماعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. کارشناسان و مسئولان آموزشی بر این باورند که تا زمانی که مدیران خود در حوزه مهارت‌های اجتماعی و احساس ارزشمندی پیشوایی نکنند، نمی‌توانند تأثیر مثبتی بر دانش‌آموزان بگذارند.
وی ادامه داد: به عقیده بسیاری از متخصصان، اگر در مدارس احساس ارزشمندی و عزت نفس به‌طور جدی ارتقا یابد، می‌توان بخش زیادی از آسیب‌های اجتماعی را کاهش داد. این حس ارزشمندی و هویت بخشی به دانش‌آموزان نه تنها به سلامت روانی آن‌ها کمک می‌کند، بلکه زمینه‌ساز ایجاد جامعه‌ای سالم و پویا خواهد بود. در سفرهای اخیر به استان‌های مختلف کشور، از جمله ناحیه ۲ زاهدان و دشتستان بوشهر، با مدیرانی مواجه شدم که علی‌رغم توانمندی‌های بالای مدیریتی خود، دچار ناامیدی و بی‌انگیزگی شده بودند. یکی از این مدیران با اشاره به مشکلات فراوانی که مدرسه با آن مواجه است، گفت: «من در مدرسه با مشکلات زیادی از جمله آسیب‌های اجتماعی خانواده‌ها و مسائل آموزشی روبه‌رو هستیم و دیگر نمی‌دانم چه باید بکنم.» این سخنان نشان‌دهنده آن است که حتی مدیران توانمند نیز می‌توانند تحت تأثیر چالش‌های موجود قرار گیرند.
ابراهیمی افزود: این وضعیت مرا بر آن داشت که به عنوان یک مشاور و خادم به جامعه آموزشی، وظیفه‌ام را در ایجاد انگیزه و امید برای مدیران مدارس بدانم. در این مسیر برنامه‌ریزی‌هایی در حال انجام است که از مناطق هدف آغاز خواهد شد و هدف آن ارتقاء مهارت‌های اجتماعی و احساس ارزشمندی در دانش‌آموزان است.
این مقام مسئول درخصوص گلایه یک مدیر درباره خرابی نیمکت‌های مدرسه‌اش گفت: به عنوان مثال، در سفر به زاهدان، با مدیری مواجه شدم که از خرابی نیمکت‌های مدرسه‌اش گلایه می‌کرد. او بیان داشت: «ما هنوز با نیمکت‌های خراب کار می‌کنیم.» اما من به او گفتم: «اگر امروز تمام مشکلات فیزیکی مدرسه شما را حل کنن، آیا آسیب اجتماعی کاهش خواهد یافت؟» پاسخ منفی او نشان‌دهنده این واقعیت است که مشکلات عمیق‌تر از آنچه به چشم می‌آید هستند و نیازمند توجه ویژه به مسائل روانی و اجتماعی دانش‌آموزان هستند.
وی با اشاره به کمبودهای جدی در حوزه نیروی انسانی و مشاوره خاطرنشان کرد: مدیر توانمند مدیری است که فراتر از امکانات موجود کار کند. در حال حاضر، به ازای هر ده مدرسه تنها یک مشاور داریم و این کمبود به شدت بر کیفیت آموزش تأثیر می‌گذارد. ما نمی‌توانیم به بهانه‌ی کمبود امکانات از مسئولیت‌های خود شانه خالی کنیم. مدیران باید با انگیزه و امید به کار خود ادامه دهند و از توانمندی‌های خود بهره‌برداری کنند. این در حالی است که بسیاری از مدیران با وجود مشکلات موجود، فراتر از ساعات کاری خود در خدمت آموزش و پرورش فرزندان این سرزمین هستند.
مدیرکل امور تربیتی، مشاوره و مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی ضمن قدردانی از زحمات مدیران و معلمان در مدارس، به‌ویژه در بحث آسیب‌های اجتماعی، افزود: مدیران باید بتوانند آسیب‌ها را شناسایی کرده و برای حل آن‌ها اقدام کنند. اگر در مدرسه‌ای افسردگی یا مشکلات اجتماعی وجود دارد، مدیران باید با همکاران خود نشسته و راه‌حل‌هایی برای حا آن پیدا کنند. ما نیز آماده‌ایم تا در این زمینه کمک کنیم و تجربیات خود را در اختیار آنان قرار دهیم. بی‌شک نیت‌های خالص ما می‌تواند توانایی‌های ما را چند برابر کند و اثرگذاری‌مان را افزایش دهد.
ارسال دیدگاه