شهادت پاداش عمل به حکم جهاد

شهید محرم ترک اول دی ماه سال ۱۳۵۷ درتهران به دنیاآمد. از پاسداران دلسوزی بود که در عرصه آموزشی و رزمی فعالیت داشت و مربی تخریب بود. با نزدیک‌ شدن به سالروزشهادت محرم ترک اولین شهیدمدافع حرم باخانواده شهید محرم ترک پای صحبت نشستیم.

فهیمه اکبری همسر شهید محرم ترک در گفت‌و‌گو با پانا گفت: «دوران کودکی و نوجوانی محرم در محله خزانه منطقه ۱۶ تهران گذشت. از همان دوران کودکی علاقه‌ی زیادی به مناطق جنگی و بسیج داشت و دوست داشت یک پاسدارباشد، هم به دنبال تحصیل بود و هم به عنوان یک بسیجی فعال در مسجدفاطمیه خدمت می‌کرد و همچنین درهیئت فاطمیون نیزفعالیت داشت.»

 همسرشهیدمحرم ترک ادامه داد: «خردادماه سال ۱۳۸۲ با محرم سرسفره عقد نشستیم. از همان ابتدا حجاب، ایمان، احترام به پدر و مادر درصحبت‌های محرم بود. مهربانی و خوش‌‌رویی او زبان‌زد بود. همیشه به انجام فرائض دینی، نماز اول وقت، روزه و داشتن وضو اهمیت می‌داد و صله‌ رحم را بجا می‌آورد.»

همسرشهیدمحرم ترک افزود: «اغلب اوقات درماموریت‌های طولانی به‌ سر می‌برد و روزها و ماه‌ها دور از خانواده بود.

هر وقت حکم جهاد صادر می‌شد باید دین خود را به کشور ادا می‌کرد. در غیاب ایشان تلاش می‌کردم اطمینان دهم که تمام کارهای مرتبط با منزل و بچه‌ها به درستی انجام خواهدشد تا بتوانند به وظایف شغلی خود بپردازند و نگرانی نداشته باشند. محرم همیشه با انرژی، صبر و آرامش عجیبی که داشت باعث آرامش ما می‌شد.

همسراولین شهیدمدافع حرم افزود: «به یاد دارم روزی که عازم سوریه بودند و فاطمه فرزند اول ما بی‌تابی می‌کرد با آرامشی که در وجودشان حس می‌شد در کنار فاطمه نشست و داستان حضرت رقیه (س) را تعریف کرد و از کودکان هم‌ سن‌ و سال فاطمه می‌گفت که به کمک احتیاج دارند و باید برای دفاع از حرم برود و به فاطمه قول داد تا زمان گرفتن اولین کارنامه برگردد.

فهیمه اکبری ادامه داد: «رضایت قلبی ما همیشه برایش اهمیت داشت و من عشق به اهل‌بیت پیامبر(ص) را در وجود ایشان می‌دیدم و دوست داشتند از علم خود به مردمان مظلومی که مورد حمله دشمنان قرار گرفتند بیاموزد و سال‌ها به عنوان مربی در کشورهایی که نیاز به مربی داشتند خدمت کرد و سعی کردم با رضایت قلبی همواره همراه و در کنارش باشم. همیشه محرم می‌گفت هر‌کجا ظلمی باشد وظیفه مااست که حضور داشته‌ باشیم. در دعاهایش طلب شهادت می‌کرد و شهادت را معشوق خود می‌دانست و عاشق شغلش بود. او برای دفاع از اهل بیت پیامبر(ص) و پایبندی به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران رفت و به آرزوی خود رسید. ما حضور فیزیکی محرم را نداریم اما حضور معنوی‌اش را درک می‌کنیم و همیشه به وجودشان افتخارمی‌کنم.»

وی درپایان گفت: «برای همه‌ی جوانان و نوجوانان آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم با تحصیل علم و اقتدا به مقام عظمی ولایت و رهبر عزیز ادامه دهنده خون شهدا باشند.»

فاطمه ترک فرزند اول شهیدمحرم ترک این گونه ادامه داد: «دوران کودکی‌ شیرین و دلپذیری با پدرگذشت، او همیشه با من بازی می‌کرد، در بین بازی به حجاب تاکید داشت و یکی از دغدغه‌هایش حفظ قرآن و یادگیری محرمات و توکل برخدا بود. رابطه‌ی ما بسیارصمیمی بود. با وجود اینکه خیلی به خانواده وابسته و اهل محبت بود ولی زمانی که براو تکلیف می‌شد در برابر بی‌تابی‌هایم در کنارم می‌نشست و برایم توضیح می‌داد که مبادا غصه بخورم و من را قانع می‌کرد که بچه‌های هم‌سن و سال من در سوریه وضعیت خیلی بدی دارند و درخطر هستند و باید به آن‌ها کمک کند. هم حس دلتنگی دارم و هم همیشه به ایشان افتخار می‌کنم، پدرم زیباترین و بهترین جایگاه در قلب و ذهنم را دارد‌. به نوجوانان توصیه می‌کنم خوب درس بخوانند تا آینده‌ی خوبی برای کشوررقم بزنند و مراقب دسیسه‌های دشمن باشند.»

محمدحسین ترک فرزنددوم اولین شهید مدافع حرم نیزافزود: زمان شهادت پدر یک سال بیشتر نداشتم اما می‌دانم پدر همان دوران کوتاه شب‌ها همراه من بیدار می‌ماند و من را نوازش می‌کرد و با من حرف می‌زد. پدرم یک قهرمان است و حس دلتنگی از نداشتن حضور فیزیکی ایشان و حس غرور به داشتن چنین پدر دلیری دارم و با افتخار می‌دانم که شهدا مانند چراغی در تاریکی‌ها می‌درخشند و هدایت‌گر هستند. پدرم علاقه‌ی زیادی به خانواده داشت اما مسئولیت سنگین‌تر دفاع ازحرمین را برعهده داشت. دغدغه پدرم دنیایی بدون جنگ، اقتدار اسلام و آرامش همه‌ی کودکان بود و قطعا اگر الان هم بود همین راه را انتخاب می‌کرد و من هم همراهش می‌شدم. اگر دلاوری‌های شهیدان نبود ممکن بود دشمنان به حرم حضرت رقیه‌(س) و حضرت زینب(س) جسارت کنند و از طریق کشور سوریه وارد خاک ایران شوند. تلاش می‌کنم گوش به فرمان رهبرعزیزم باشم و نوجوانان و جوانان بدانند جای جای ایران ما، ردپای شهدایی است که برای حفظ کشور از همه‌ی دارایی‌ها و جان خود گذشتند.»

شهیدمحرم ترک در ۲۹ دی ماه سال ۱۳۹۰ باکوله باری سرشارازخدمت در شهردمشق کشورسوریه به دیدارحق شتافت و دربهشت‌زهرای تهران آرام گرفت.