رایحه خوش پیکر شهید گمنام، آموزش و پرورش شهر تهران را عطرآگین کرد

در روزی آکنده از اشک و اندوه، مراسم باشکوه تشییع و تدفین پیکر پاک یک شهید گمنام ۱۶ ساله در حیاط اداره‌کل آموزش و پرورش شهر تهران برگزار شد. این مراسم در فضایی سرشار از احساسات میهن‌دوستی و احترام به مقام والای شهیدان به اجرا درآمد و فرهنگیان بسیاری با حضور قلبی و جانانه خود، بار دیگر پایبندی به ارزش‌های والای انقلاب اسلامی و گرامی‌داشت ایثار و فداکاری شهدا را به نمایش گذاشتند. از نخستین ساعات بامداد، جمعیت عظیمی از فرهنگیان، معلمان، کارکنان و مدیران آموزش و پرورش در محل مراسم حضور پیدا کردند. صدای نوای قرآن و سرودهای انقلابی در حیاط طنین‌انداز بود؛ و صحنه‌هایی از اشتیاق و احساسی وصف‌ناپذیر را خلق می‌کرد.

مراسم تشییع و وداع با این آلاله‌ فاطمی از درب شرقی دانشگاه تهران آغاز شد و فرهنگیان معزز شهر تهران پیکر پاک شهید را تا حیاط اداره‌کل آموزش و پرورش شهر تهران همراهی کردند. آری! امروز اداره‌کل آموزش و پرورش شهر تهران میزبان قهرمانی بود که رفته تا ایران و ایرانی در امنیت باشد و اقتدار خود را روزانه بیشتر کند‌. موکب‌های خدمت‌رسان اهل بیت (ع) نیز در طول مسیر همانند ایام اربعین حسینی به سوگواران خدمت رسانی کردند و بار دیگر در یکی از بزرگترین رویداد‌های فرهنگی و دینی تاریخ اسلام، نقش آفرین بودند. بخش قابل توجهی از مردم نیز از روی پشت‌بام منازل و معابر نظاره‌گر این تشییع باشکوه بودند و برای شهید گمنام دوران دفاع مقدس، اشک ریختند.

فرهنگیان آمده‌‌ بودند به جای مادر این شهید خوشنام برایش مادری کنند، آمده‌‌ بودند تا برای این رعنا جوان ایران عزاداری کنند‌. آنان بی‌محابا اشک می‌ریختند، نگاه‌شان به جلو بود، آه و حسرت می‌کشیدند و چشم‌هایشان می‌بارید؛ یکی محو سن و سال شهید، دیگری میخکوب عنوان گردان و عملیات‌هایش و متعجب از آن منطقه‌ای که بر روی آن کاغذ کاهی نوشته شده بود؛ محل شهادت ستاره‌ گمنام!

امروز جامعه فرهنگی پایتخت آغوش باز کرده بود تا فرزندنش را پس از سال‌ها چشم انتظاری، به سینه‌اش بفشارد. فرزندی که در عین گمنامی، نامش در تاریخ جاودان و زنده است. امروز همه به عشق کسی آمده‌‌ بودند که با تأسی از مادرش حضرت زهرا (س) گمنامی را ترجیح داده‌ بود. شهدای گمنام درست زمانی می‌آیند که زرق و برق روزگار مادی ما را سرگرم خود کرده است، آنان می‌آیند تا قلب‌هایمان را جلا دهند و به ما یادآور کنند که درست است با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنیم اما آرمان‌هایمان را نباید فراموش کنیم.

نوای دلنشین «شهید گمنام سلام» از سوی نوحه خوانان و مداحان در طول مسیر نیز، فضای را معنوی و روحانی کرده بود. همچنین مادران داغدار با چشمانی اشک آلود از خانواده‌های معزز شهدا با در دست داشتن تصاویری از فرزندان شهید و همرزمان این کبوتر خونین بال آمده بودند تا بلکه مرهمی بر زخم های کهنه خود و یادی از آن دوران طلایی هشت سال دفاع مقدس را به نظاره بنشینند.

با رسیدن کاروان عشق به محل تشییع؛ مراسم با نوای دل‌انگیز مداحی و همخوانی سرودهای حماسی آغاز شد. جمعیتی از فرهنگیان و دانش‌آموزان با در دست داشتن گل‌های رنگارنگ، به استقبال پیکر مطهر شهید رفتند. چشمان اشک‌آلود و دل‌های پر از حسرت حاضران، عواطفی عمیق را به نمایش گذاشت و نشان داد که یاد شهدای عزیز، همواره در دل مردم زنده است.

پس از  تلاوت آیاتی چند از کلام‌الله مجید، مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران ضمن خیرمقدم به حاضران، به بیان ویژگی‌های بارز شهیدان گمنام پرداخت و گفت: «ما تا ابد مدیون قهرمانانی هستیم که در سخت‌ترین شرایط برای امنیت و استقلال کشور ایثار کردند. افتخار میزبانی از پیکر مطهر این شهید عزیز، فرصتی است تا ما معلمان و فرهنگیان بیش از پیش ارزش‌های ایثار و شهادت را در فعالیت‌های آموزشی و تربیتی خود نهادینه کنیم. شهدا شفیعان ما در دنیا و آخرت هستند و وظیفه ما این است که با الهام از راه آنان، در خدمت به جامعه و کشور کوتاهی نکنیم.»

در ادامه، مراسم با سرودخوانی دختران زهرا  ادامه یافت؛ پس از پایان، گروه دمامه زنی دمیدند و زائران شهید گمنام چونان لشکری متحد زیر تابوت جوان وطن را گرفتند و به سوی آرامگاه ابدی‌اش در ورودی اداره آموزش و پرورش شهر تهران حرکت کردند. پیکر شهید گمنام با احترام خاصی به سمت محل تدفین منتقل شد. حاضران به آرامی و با دقت، گل‌های سرخ را بر روی تابوت شهید قرار دادند و اشک‌هایشان را در آغوش گل‌ها پنهان کردند. این لحظه، لحظه‌ای پر از احساسات متناقض بود؛ شادی برای پیوستن این جوان به دنیای جاویدان و اندوه برای فقدان او.

در نهایت، پیکر پاک شهید در مکان تعیین‌شده در حیاط اداره‌کل آموزش و پرورش شهر تهران به خاک سپرده شد. لحظه‌ای که خاک بر پیکر او ریخته می‌شد، همه حاضران با صدای بلند فریاد زدند: «سلام بر شهید!». این فریاد، تجلی ارادت و عشق مردم به شهدایی بود که برای آزادی و استقلال کشور جان خود را فدای ملت کردند.

پس از پایان مراسم، حاضران به یاد شهدای دیگر نیز فاتحه‌ای خواندند و با دل‌هایی پر از امید و ایمان، به خانه‌ها بازگشتند. این مراسم نه تنها یادآور فداکاری‌های گذشته بود بلکه الهام‌بخش نسل‌های آینده برای ادامه راه شهدای عزیز خواهد بود.

در پایان، باید گفت که یاد این شهید گمنام همواره در دل‌های ما زنده خواهد ماند و ما را در انجام وظایف‌مان یاری خواهد کرد. او نماد ایثار و فداکاری است و یادش همیشه در کنار ما خواهد ماند.