رشد آرام نرخ مشارکت اقتصادی

به ‌گزارش ایرنا، جمعیت فعال که تحت عنوان نرخ مشارکت اقتصادی مورد سنجش قرار می‌گیرد، مجموع جمعیت شاغل و بیکار کشور را در برمی‌گیرد، در مقابل جمعیت غیرفعال اقتصادی، شامل افرادی می‌شود که در هیچیک از گروه جمعیت شاغل یا گروه افراد در جستجوی شغل قرار ندارد.

به عبارتی این افراد به دلایلی همچون طی دوران تحصیل یا کسب درآمد از محل‌های غیرکاری (خرید و فروش ملک، دریافت سود سپرده بانکی) در گروه جمعیت شاغلان محسوب نمی‌شوند و تمایلی نیز برای ورود به بازار کار ندارند.

نرخ مشارکت اقتصادی یک متغیر مهم و تاثیر گذار در شاخص‌های اصلی بازار کار است و تغییر آن تاثیر مستقیم در دو متغیر نرخ بیکاری و نرخ اشتغال دارد.

افزایش جمعیت فعال یا همان نرخ مشارکت اقتصادی نشان دهنده افزایش جمعیت شاغل و جمعیت در جستجوی شغل است. به همین دلیل در بسیاری از موارد با افزایش نرخ مشارکت، نرخ بیکاری نیز رشد پیدا می‌کند که به تبع آن به جمعیت شاغل کشور نیز اضافه می‌شود.

آنچه که با افزایش نرخ بیکاری باید به آن توجه کرد این است که آیا افزایش نرخ بیکاری معلول رشد نرخ مشارکت است؟ اگر نرخ بیکاری در این شرایط افزایش یابد در صورت اجرای سیاست‌های هدفمند بازار کار جای نگرانی نیست.

افزایش نرخ بیکاری زمانی برای بازار کار و اقتصاد کشور جای نگرانی دارد که نرخ مشارکت کاهش پیدا کرده باشد.

بررسی نرخ مشارکت در بیش از دو دهه گذشته (فاصله زمانی ۷۸ تا ۹۸) نشان می‌دهد، این نرخ در سال ۷۸ برابر ۳۷ درصد بود و ۶ سال بعد به بالاترین نرخ یعنی ۴۱ درصد رسید و از سال ۸۶ تا ۹۶ هیچ گاه نرخ ۴۰ درصدی را تجربه نکرد.

بررسی آمار منتشر شده مرکز آمار نشان می‌دهد سرانجام پس از ۱۲ سال نرخ مشارکت اقتصادی در سال ۹۶ دوباره وارد کانال ۴۰ درصدی، معادل ۴۰.۳ درصد شد و در این سال‌ها همواره نرخ صعودی ادامه داشت و در سال ۹۸ نرخ مشارکت اقتصادی به ۴۴.۱ درصد رسید.

نرخ مشارکت در دوره فعالیت دولت نهم و دهم (در سال‌های ۸۴ تا ۹۲) نرخ نزولی داشت از رقم ۴۱ درصد به ۳۷.۶ درصد رسید. سپس در بازه سال‌های ۸۹ تا ۹۳ در نوسان جزئی بود تا اینکه از سال ۹۴ روند صعودی به خود گرفت و در سال ۹۸ به بالاترین رقم ۴۴.۱ درصد رسید.

طبق آمار منتشر شده همواره نرخ مشارکت اقتصادی مردان بیش از زنان بوده است. نرخ مشارکت اقتصادی زنان در دو دهه گذشته همواره کمتر از ۱۲ درصد بود و در سال ۸۱ به کمترین میزان خود (۱۰.۸ درصد) رسید و در شروع به کار دولت نهم (سال ۸۴) به رقم ۱۷ درصد رسید.

نرخ مشارکت اقتصادی زنان پس از سال ۸۴ و تا سال ۹۲ همواره سیر نزولی داشت و در آخرین سال دولت دهم به رقم ۱۲.۴ درصد را ثبت کرد. البته نرخ مشارکت اقتصادی در پنج سال گذشته سیر صعودی داشت و سال گذشته دوباره به نرخ ۱۷ درصد رسید.

مشارکت اقتصادی روستائیان همواره بیش از جمعیت بوده است، به این صورت که در سال ۷۸ میزان مشارکت روستائیان ۳۹.۳ و جمعیت شهری ۳۵.۳ درصد بود. مشارکت اقتصادی در مناطق روستایی روند صعودی داشت و در سال ۸۵ معادل ۴۳.۹ درصد رسید. پس از آن روند نزولی خود را شروع کرد و سال ۹۳ رقم ۳۹.۱ درصد را ثبت کرد.

سال گذشته مشارکت اقتصادی مناطق روستایی ۴۷.۳ درصد و مناطق شهری ۴۳ درصد بود.