شهید رضائی بر رعایت حجاب بانوان تأکید فراوانی داشت

 شهید محمد رضائی در خانه‌ای محقر و معنوی در روستای حصار ساتی شهریار در اسفند سال ۱۳۴۴ به دنیا آمد که او را همنام رسول اکرم(ص)، محمد نام نهادند. دوران طفولیت را در دامن پدر و مادری مهربان و زحمتکش سپری کرد و در سن ۷ سالگی، والدین مهربانش او را به شهیده فرستادند تا با جهل و نادانی به مبارزه برخیزد و مشعل علم در قلبش روشنایی بخشد. پس از اتمام مقطع ابتدایی در شهیده راهنمایی مشغول به تحصیل شد و تا سال دوم راهنمایی را با موفقیت به پایان رساند و از ادامه تحصیل، صَرف نظر کرد و در سنگر بسیج، فعالیت شبانه‌روزی خود را آغاز کرد و همزمان با فعالیت در بسیج با انجمن اسلامی روستا همکاری می‌کرد. شهید محمد رضایی، نوجوانی متدین و شیفته انقلاب اسلامی و روحانیت بود و در شهیده و محل به عنوان فردی انقلابی و متدین شناخته می‌شد. با کسانی که ناآگاهانه به اسلام، انقلاب اسلامی و روحانیت توهین می‌کردند، برخوردی صحیح و اسلامی داشت و آنان را امر به معروف و نهی از منکر می‌کرد. در اسفند ۱۳۶۰ به همراه تعدادی از برادران جهاد سازندگی شهریار به مناطق جنگی رفت و مدتی در کمک‌رسانی به خط مقدم جبهه فعالیت می‌کرد. پس از بازگشت، فعالیت خود را در بسیج از سر گرفت. در بهار سال ۱۳۶۲ پس از گذراندن دوره آموزشی در پادگان امام حسین(ع) راهی خونین‌شهر شد و پس از روزها نبرد بی‌امان با متجاوزان بعثی در اردیبهشت همان سال بر اثر اصابت ترکش به فیض شهات نائل شد.

خواهر شهید محمد رضائی در گفت‌وگو با پانا در پاسخ به این سوال که «چه شد که ایشان به فکر رفتن به جبهه افتادند؟» گفت: «شهید داشت درس می‌خواند که تصمیم گرفت به جبهه برود و ۱۰ سال از من بزرگتر بودند.»

وی تاکید کرد: «شهید بر حجاب خیلی حساس بود و بیان می‌کرد که روسری خود را با حجاب بر سر کنید. آن زمان خودش داوطلبانه به جبهه رفت و پدرم به دنبالش رفت تا برگردد اما او رفت و شهید شد.»