عشق به امام حسین(ع) راز سر به مُهری است که گویا هنوز زمان افشای آن نرسیده است

ساعاتی به ظهر مانده و خیابان منتهی به اداره آموزش ناحیه ۳ جای سوزن انداختن از خودرو و انسان نیست؛ در این هیاهوی خودرو و روزمرگی به درب اداره می‌رسم و گویا وارد سرزمین دیگری می‌شوم. ناگهان نسیم ملایمی، صورت جان و دل را نوازش می‌دهد، بوی اسفند و صدای گوش‌نواز هیئات، تَن و جان آدمی را جلا می‌دهد. عشق و ارادت به امام حسین(ع) راز سر به مُهری است که گویا هنوز زمان افشای آن نرسیده است.

درب ورودی و حیاط آموزش و پرورش ناحیه ۳ نسبتا بزرگ است و معمولا هر روز، پر از رفت و آمد فرهنگیان و دانش‌آموزان و مسئولان است اما روزهایی از سال نیز این حیاط از روزمرگی همیشه خارج می‌شود. امروز یکی از آن روزهای خاص برای این ناحیه است. از آن روزها که مدت‌ها منتظرش بودی تا فرا برسد و دل را جلا دهد؛ چند روزی است که موکبی در حیاط برپا شده و محوطه مملو از دانش‌آموزان کودک و نوجوان با دل‌های بزرگ است، قیامتی است.

صدای دلنشین گروه‌های مختلف هیات‌های عزاداری از گوشه و کنار این ناحیه به گوش می‌رسد، دسته‌جات عزاداری، گروه‌گروه و با نظم خاص از درب بزرگ ورودی وارد می‌شدند، گویا رودی از ارادت و خضوع و شور و اشتیاق در حال خروش است. چهره‌های معصوم، چشم‌های اشکبار، پرچم‌ها و عَلم‌های برافراشته هر رهگذری را به سمت خود می‌کشاند و بانویی سالخورده با نوه کوچک خود به ستون درب تکیه زده و سینه‌زنان زیر لب چیزهایی را زمزمه می‌کند‌.

بوی خوش اسفند، فضا را پر کرده، کنار موکب، پسری نوجوان پرچم لطیف «یا حسین» در دست دارد و آهسته به چپ و راست می‌گرداند. گویا تار و پود و نخ‌به‌نخ این پرچم با عشق امام حسین(ع) بافته شده است و انگار جنس آن از ابرهای آسمان است و فرشتگان آن را در دست گرفته‌اند.

ساعت حدود یازده‌ونیم شده و همه دسته‌جات آماده سر جای خود ایستاده‌اند. حالا وقت ورود مسئولان وظیفه‌شناس است که تا لحظات آخر به کار ارباب‌رجوعان رسیدگی می‌کردند.

مدیر ناحیه با چهره آرام و پدرانه و با صلابت همیشگی پس از روزی شلوغ، وارد محوطه شد. از در که خارج شد، تمام خستگی خود را پشت در گذاشت و آمد تا تنی به دریای خروشان عشق و ارادت به امام حسین(ع) بزند. معاون پرورشی ناحیه با مهربانی و وقار همیشگی، معاون ابتدایی با معصومیت و صلابت، معاون متوسطه با آرامش و متانت همیشگی و معاون توسعه با چهره خاکی و پر از معلومات و دیگر کارمندان، یکی‌یکی به جمع عزاداران پیوستند. ناگفته نماند که معاون پرورشی بارها در رفت و آمد برای برگزاری هر چه بهتر مراسم بود و این چند روز آموزش و پرورش ناحیه ۳ به برکت موکبی که در اداره برپا شده بود،  روز و شب نداشت.

ساعتی از ظهر گذشته و خیابان منتهی به اداره آموزش و پرورش ناحیه ۳ جای سوزن انداختن از خودرو و انسان نیست و عزاداران، خود را پیدا کرده‌اند و پراکنده می‌شوند.