صنعت سفالگری در آستانه اشرفیه احیاء شد

رییس اداره میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری آستانه اشرفیه اظهار داشت: برای راه اندازی این کارگاه سفالگری در زمینی به مساحت حدود ۴۰۰ مترمربع ، ۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال هزینه شده که از این میزان یک میلیارد و ۱۵۰ میلیون ریال از محل تسهیلات روستایی و ۲ میلیارد و ۳۵۰ میلیون نیز توسط بخش خصوصی تامین شده است.
محمد علی عابدی ، سفالگری را یکی از هنرهای دستی ارزشمند عنوان و تصریح کرد: هنرمندان سفالگر با استفاده از گل خاک رس آثار هنری زیبایی را خلق می کنند که ساخت انواع ظروف سفالی از آن جمله است.
وی با اشاره به اینکه با راه اندازی این کارگاه سفالگری ، ساخت گمج ( دیگی سفالین و یکی از معروفترین ظروف گلی شهرستان آستانه اشرفیه ) دوباره احیاء شده افزود: طی سال های دور ( حدود ۴۰ سال پیش ) گمج توسط برخی از هنرمندان این شهرستان ( به ویژه در روستای امشل) ساخته و در مغازه های اطراف حرم مطهر آستانه اشرفیه به فروش می رسید.
وی گفت: گمج ظرفی سفالی است که از آن برای پخت انواع خورشت های محلی چون باقالی قاتوق ، فسنجان ، ترشه تره استفاده می شود و همواره مصارف آشپزی و تزیینی آن مورد توجه مردم گیلان به ویژه اهالی شهرستان قرار داشته است.
وی افزود: نبود یک کارگاه سفالگری در منطقه در سال های اخیر موجب شد تا آثار سفالگری از شهرستان های مجاور و دیگر استان های کشور به بازار این شهرستان وارد و به مصرف کنندگان عرضه شود.
عابدی ضمن تاکید بر اهمیت راه اندازی این کارگاه سفالگری در رونق افتصادی منطقه خاطر نشان کرد: راه اندازی این کارگاه سفالگری موجب خواهد شد تا آثار سفالگری مورد نیاز بازار این منطقه با هزینه های بسیار کمتر در اختیار مصرف کنندگان و علاقه مندان به آثار هنری قرار بگیرد.
وی حمایت از هنرمندان صنایع دستی را از اهداف میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری عنوان و ابراز امیدواری کردشاهد افزایش تعداد کارگاه های سفالگری در این شهرستان باشیم.
محمد فاضلی فر هنرمند احیا کننده سفالگری در شهرستان آستانه اشرفیه نیز اظهار داشت: این کارگاه سفالگری با داشتن ۱۵۴ مترمربع زیربنا از امکانات و تجهیزاتی چون انبار ، حوضچه های گل، خشک کن ، کوره ، ۴ دستگاه سفالگری ، یک دستگاه لعاب برخوردار است.
وی احیای هنر سفالگری و ایجاد اشتغال را از اهداف راه اندازی این کارگاه عنوان و خاطرنشان کرد: این کارگاه برای ۴ نفر بطور مستقیم اشتغال ایجاد کرده است.
این هنرمند ۳۶ ساله آستانه ای در ادامه با بیان اینکه کارگاه سفالگری اش می تواند نیاز شهرستان را در زمینه تهیه آثار سفالی برطرف کند اظهار داشت: هنرمندان این کارگاه توانایی آن را دارند که روزانه بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ ظرف سفالی ( بسته به نوع و بزرگی ظروف) تولید و به بازار مصرف عرضه کنند.
فاضلی فر که بیش از ۱۵ سال در زمینه صنعت سفالگری فعالیت دارد ، از گمج، گلدان، انواع ظروف آشپزخانه ای سفالین ، پارچ و لیوان ، قلک ، نمکیار ، نیه ( کوزه ای برای درست کردن دوغ محلی ) به عنوان مهمترین تولیدات این کارگاه سفالی نام برد و گفت: فعالیت این کارگاه می تواند در احیا برخی آداب و رسوم محلی این منطقه نیز موثر باشد.
وی همچنین توسعه این کارگاه سفالگری را از اهداف خود عنوان و اضافه کرد: با توسعه این کارگاه سفالگری که کلیه مراحل تولید سفال ، فرآوری گل ، لعاب کاری در آن انجام می شود ، این شهرستان می تواند در زمینه صادرات آثار سفالی نیز گام بردارد.
وی حمایت مسئولان را در رفع مشکل نوسانات برق و همچنین توسعه این کارگاه سفالگری ضروری دانست و گفت: امیدوارم متولیان امر با حمایت های خود زمینه توسعه فعالیت های این کارگاه سفالگری را هرچه بیشتر فراهم سازند.
به گزارش خبرنگار پانا ،سفالگری از نخستین صنایع بشری بوده و خاستگاه آن گرچه به درستی آشکار نیست ولی از روی یافته های کهن ،سرزمین باستانی سومر می دانند .در کشور ما نیز سفالگری سابقه بسیار طولانی دارد و به احتمال قوی ، فلات ایران زادگاه اولیه ظروف سفالین به شمار می رود و قدمت آثار بدست آمده از حفاریها نیز گواه این مدعاست.
پیش از رواج شیشه سفالینه ها رایج ترین مظروفات بشر بودند.
مرغوبترین خاک در صنعت سفالگری خاک رس است که به دلیل وجود مقادیر بالای آهن در آن به رنگ سرخ است .
در گذشته سفال در گیلان به علت فراهم بودن بستر مناسب تولید آن مصارف فراوانی داشته است.گمج و نوخون ( ظرف مخصوص طبخ غذا به همراه درب) ، خم سفالین ،کوزه سفالین ، کاسه سفالین ، نمکیار ( سینی سفالین که مخصوص ساییدن مغز گردو ،سبزی و انار ترش است) ، گیلی تابه ( ظرف مخصوص برشته کردن تخمه ) ، تنگ آب ، تنور نان پزی ، ظروف نگهداری مواد از جمله آثار سفالگری به شمار می رود.