«ترانه‌های سرزمین مادری» شناسنامه‌ای فرهنگی برای کرمانشاهیان است

رضا موزونی با دقتی خاص به ثبت، ضبط و تحلیل ترانه‌های کُردی پرداخته و با عینکی متفاوت به دسته‌بندی ترانه توجهی ویژه دارد. این ترانه ها را می‌توان در دسته‌های این چنینی تقسیم کرد: ترانه‌های کار، ترانه‌های بازی، ترانه‌های کشت و دام، ترانه‌های دلداری، ترانه‌های نوازش (لالایی ها)، ترانه‌های سوگ (مور)، ترانه‌های مناسبت، ترانه‌های آرزو، ترانه‌های طنز، ترانه‌های چیستان و متل، ترانه‌های فال و ترانه‌های آزاد.

نویسنده در بخش‌هایی از مقدمه این کتاب آورده است: فرهنگ شفاهی هر ملت بخشی از شناسنامه فرهنگی مردمان آن قوم است که نسل‌به‌نسل و سینه‌به‌سینه به روزگار ما رسیده است. فرهنگ بومی و ادبیات شفاهی سند دیرسالی فرهنگی ماست و اینکه پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های فرهنگی ایرانیان و کردها به‌عنوان ایرانی‌تبارترین نژاد، بسیار بالاتر از آن است که ما می‌اندیشیم. هدف ما در این مجموعه گردآوری ترانه‌های عامیانه و یک طبقه‌بندی اولیه از آنان است که با توجه به محتوای ترانه‌ها آن‌ها را پیشنهاد داده‌ام.

این کتاب به اهتمام «نشر دیباچه» چاپ و روانه بازار نشر شده و با استقبال مخاطبان به چاپ سوم رسیده است. گفتنی است این نویسنده‌ی فرهنگی تا کنون بیش از ده کتاب را در کارنامه‌ی مکتوبات خود دارد.