میلاد امام محمد باقر (ع) و آغاز ماه رجب گرامیباد

به گزارش خبرنگار پانا شهرستانهای تهران ،در روز جمعه، اول ماه رجب سال ۵۷ هجری،قمری در شهر مدینه، فرزندی متولد شد که او را محمد نامیدند، مادرش فاطمه دختر امام حسن(ع) و پدرش امام سجاد(ع) بودو از این جهت، نخستین امامی بود که هم از نظر پدرو هم از نظر مادر، فاطمی و علوی بود.

امام باقر (ع)چند سال از زندگی خود را همراه جد بزرگوار خویش، امام حسین(ع) سپری کرد و در واقعه کربلا، چهار سال و در هنگام وفات پدر بزرگوارش، ۳۹ سال داشت.

امام پنجم شیعیان، هم­نام رسول خدا و تنها کنیه­اش ابوجعفر است ونویسندگان، هفت لقب معروف برای محمد بن علی(ع) ذکر کرده ­اند، باقرالعلوم، شاکر،­هادی، امین، صابر، اهد وشبیه و از همه معروف­تر باقرالعلم است که این لقب زیبا از سوی خدای سبحان و رسول خدا برای حضرت برگزیده شدو محمد بن علی از نظر دانش به مقامی رسیدکه خدای سبحان، وی را باقرالعلم یعنی شکوفاکننده علم دین و نمایان سازنده دانش نامید .

مدت امامت آن حضرت هجده سال و در ایام امامت خویش، با ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک هم عصر بودو در زمان خلافت هشام، سال ۱۱۴ هجری در ۵۷ سالگی به شهادت رسید و در قبرستان بقیع، در کنار پدر و جد مادری خود امام حسن مجتبی(ع) دفن شد .

با این که آغاز امامت آن حضرت با خلافت ولید بن عبدالملک همراه بود و در شرایط نامساعد اجتماعی قرار داشت، اما توانست نهضتی علمی را پایه گذاری کندکه تا آن زمان، در اسلم بی سابقه بود. معارف پردرج اسلام، به خاطر ممنوعیت نشر احادیث که تا آن زمان نیز ادامه داشت، کم کم به دست فراموشی سپرده می­شدو محصولات وابستگان به خلفای وقت، جایگزین آنها می­شد، ولی امام باقر(ع) با دوراندیشی و تحمل مشکلات بسیار، توانست مقدمات تأسیس یک دانشگاه بزرگ اسلامی را پایه­ریزی کند.

آن حضرت که در تمام صفات والای انسانی، سرآمد روزگار خود بود، توانست شیفتگان علم و فضیلت را سراسر جامعه اسلامی آن روز، دور خود جمع کند و آن­قدر ورایات واحادیث و آثار علمی در زمینه مسائل و احکام و تفسیر و تاریخ اسلم و انواع علوم از ایشان به یادگار مانده که ازهیچ یک از امامان معصوم، جز فرزند بزرگوارش امام صادق(ع) دیده نشده است.

حضرت امام محمد باقر (ع) مبانی عقیدتی و باورهای دینی جامعه اسلامی را استوار کرد وبه نقد و تخطئه اندیشه­های انحرافی و باورهای نادرست راه یافته در قلمرو اسلامی پرداخت فرهنگ فقهی و احکام شریعت را گسترش داد، با رو­شهای غلط در کار اجتهاد و استنباط احکام فقهی مبارزه کرد، جامعه شیعی را به سوی اندیشه­های ناب اسلامی هدایت فرمود، تشکیلات شیعی را از خطر انهدام و نابود شدن در زیر چرخ­های حاکمیت استبدادی امویان حفظ کرد و به جامعه اسلامی در زمینه­های عبادت، زهد، کار و تلاش، علم، اخلاق و حضور مفید و سازنده در اجتماع، الگوهای عملی را شناساند .

/خبرنگار :سمیه محمدی/