دانشآموز خبرنگار ورزشکار بهارستانی:
حمایت آموزش و پرورش از دانشآموزان نخبه و مقامآور موجب انگیزه مضاعف میشود
بهارستان دو (پانا) - دانشآموز خبرنگار ورزشکار بهارستانی حمایت آموزش و پرورش از دانشآموزان نخبه و مقامآور را موجب انگیزه مضاعف دانست.
نیوشا حاتمینژاد، دانشآموز ورزشکار و خبرنگار پانا از مقطع متوسطه اول از دبیرستان شهید مهدوی منطقه بهارستان دو که چندی پیش موفق به کسب مقام اول و مدال طلا در مسابقات کاراته سطح کشوری شده بود و همچنین سابقه حضور در لیگ برتر آیندهسازان کاراته ایران را دارد، در گفتوگو با پانا، از سختیها و موانع موجود در مسیرش، احساساتش در این راه، چگونگی موفق شدن و توقعاتش از آموزش و پرورش و مسئولین به علاوه مشکلات گریبانگیر ورزشکاران در جامعه سخن گفت.
وی با تاکید بر اهمیت تحصیلات برای یک ورزشکار و تاثیر ورزش بر روی تحصیلش اظهار کرد: «از نظر من لازم است هر ورزشکاری از تحصیلات حداقلی برخوردار باشد و تحصیلات لازم را داشته باشد؛ از آنجایی که پیشنیاز هرکاری برنامهریزی است، یک ورزشکار موفق تحصیلکرده هم فردی است که برنامهریزی درستی را دنبال کرده و من هم تا به امروز با عنایت پروردگار و با برنامهریزی تداخلی میان درس و ورزش نداشتهام و ورزش هیچ تاثیر منفی روی تحصیل و مدرسهام نداشته است، از این رو میتوانم بگویم که درس و مدرسه مانعی برای ورزشکار موفق شدن نیست و در این دوران با احساس مسئولیتی که دارم سعی میکنم هم درس و هم ورزش را به خوبی انجام دهم.»
حاتمینژاد، با بیان تجارب و دانستههای خویش در مسیر موفقیت، خطاب به هم سن و سالهایش، عنوان کرد: «در انجام هرکاری از شاخهای به شاخه دیگر پریدن پرهیز کنید و به سمت یک هدف بروید چراکه به سوی یک هدف رفتن بسیار بهتر از شاخه به شاخه شدن است؛ فرض کنید یک شخص همزمان چند کار یا رشته ورزشی را برای انجام دادن انتخاب کرده و شخص دوم تمام تمرکز و انرژی خود را برای یک هدف خرج میکند، بدون شک همزمان انجام چند کار و یا رشته ورزشی آن هم در سطوح حرفهای ذهن و جسم ورزشکار را خسته میکند و زمینه اثرات منفی بر روی عملکردش را فراهم میآورد حتی ممکن است هیچگاه به نتیجه دلخواه نرسد.»
این ورزشکار دانشآموز و قهرمان بهارستانی ادامه داد: «شخصی که تمام تمرکز و انرژی خود را بر روی یک رشته گذاشته باشد را در نظر بگیرید؛ آن شخص با دنبال کردن حرفهای یک رشته قاعدتا زمان بیشتری برای استراحت در دسترس دارد و از طرفی دارای زمانهای خالی بیشتری هم است که در آن میتواند فعالیتهای ورزشی دیگری را به صورت تفریحی انجام دهد؛ به عنوان مثال من علاوه بر دنبال کردن رشته کاراته، رشته دوچرخه سواری و شنا را در زمانهای آزاد به عنوان تفریح انجام میدهم.»
حاتمینژاد، یکی از چالشها و موانعی که میتواند بر سر راه موفقیت هر ورزشکاری قرار بگیرد را نگرانی و مخالفتهای خانواده برشمرد و گفت: «یکی از چالشها و موانع موجود در مسیر موفقیت که بر هیچ ورزشکاری پوشیده نیست، مخالفت خانواده با فرزند یا فرزندانشان برای ادامه دادن رشته رزمی به صورت حرفهای تلقی میشود که عاری از منطق نبوده و دلیل آن کمرنگتر شدن شخص در جمع و میهمانیها تلقی میشود و علت آن هم حضور مداوم در سالن و پیست برای تمرین است؛ اما اگر تمرین سخت و شبانهروزی نباشد چگونه میتوان در سطوح بالا و حرفهای موفق شد؟ البته این مورد به دلیل علاقه شدید و انگیزه من به کاراته و سالن ورزشی، باعث شد که خانواده مخالفت زیادی نداشته باشند و در بسیاری از مواقع هم من را همراهی کنند و میتوانم دلیل آن را لجاجت، سمج بودن و پشتکار خود در ورزش مورد علاقهام عنوان کنم.»
این دانشآموز کاراتهکار در ادامه بیان کرد: «توصیه من این است که هیچگاه دانش آموزان از محدودیتی عقبنشینی نکنند و با قدرت و انگیزه به اهداف خود فکر کرده و ادامه دهند و از تفکرات کلیشهای که غرب و برخی افراد از روی ناآگاهی میکوشند تا آن را برای بانوان و دختران سرزمینم جا بیاندازند بپرهیزند و به هیچ عنوان تفکر رزمی برای بانوان و دختران خوب نیست و یا بانوان نباید ورزش حرفهای داشته باشند را دنبال نکنند چراکه امروز در مدارج بالا و مطرح دنیا بانوان، به ویژه بانوان ایرانی هستند که خوش میدرخشند.»
وی با درخواستی از خانوادهها افزود: «از خانوادهها درخواست دارم که زمینه مناسب برای شکوفایی استعداد فرزندشان را فراهم بیاورند و اجازه دهند که برای انتخاب نوع فعالیت که میتواند ورزشی، فرهنگی، رسانهای و یا قرآنی باشد، خودش تصمیم بگیرد و بگوید که میخواهد آن را ادامه دهد یا خیر. همچین هم خانوادهها و هم فرزندانشان افکار خود را درگیر و محدود به رقابتهای ناسالم و حواشی ورزش یا هر فعالیت دیگری نکنند، در مسیر درست، فعالیتشان را ادامه دهند و در جای درست مطابق قوانین اگر مشکلی پیش آمد از حق خود به شکل لازم و محترمانه دفاع کنند.»
وی که از خبرنگاران دانشآموز خبرگزاری پانا نیز به شمار میرود، با بیان چند توصیه رسانهای و اجتماعی برای خود ورزشکاران عنوان کرد: «من کاراته را از ۸ سالگی زیر نظر زهره باقری شروع کردم و با ۷ سال حضوری که در این رشته داشتهام توصیههایی برای ورزشکاران به ویژه ورزشکاران دانشآموز و هم سن و سالهای خود دارم؛ آنچه باید از جایگاه ورزشکار بودن دانست این است که ورزشکاران در جامعه در دید بیشتری قرار دارند و همچون بازیگران و افراد مشهور دارای جایگاه خاصی هستند و مردم به آنها به صورت ویژهتری نگاه میکنند، از این رو میبایست مسائل اخلاقی را بیشتر مدنظر داشته باشند و بدانند که علاقه و پشتکار داشتن باعث موفقیت میشود و با رفتار خود در رسانه و فضای مجازی ویژگیهای خوب را به مخاطبان و طرفدارانشان آموزش دهند.»
این ورزشکار باسابقه که در کارنامه خود در هفت سال گذشته تا به امروز سوابق درخشانی دارد، با انتقاد از مسئولین مربوطه خاطرنشان کرد: «ورزشکاران آنگونه که باید حمایت نمیشوند؛ برخی از مسئولین ورزش دوست هستند و برخی دیگر خیلی هم راغب نیستند، این رفتار در حالی رخ میدهد که یک ورزشکار کسی است که عمرش را در ورزش میگذارد؛ ورزشکاران مستلزم حمایت از طرف مسئولین هستند و همچنین خواسته اکثر ورزشکاران ایجاد بستری مناسب برای حضور تمام ردههای سنی و تشویق آنان جهت ورود به عرصه ورزشی تلقی میشود؛ ما انتظار تشویق و حمایت داریم نه انتظار دخالت های اداری نابجا در ورزش و مانع شدن، ما انتظار فراهم آمدن بستری برای فعالیت به دور از هر معضلی که در اجتماع وجود دارد هستیم تا به هدف اصلی ورزش که آرامش ذهن و روح و سلامت جسم است دست پیدا کنیم، نه استرس و دلسردی از ورزش به دلیل برخی موارد ناعادلانه و غیرمنطقی زیرا ما ورزشکاران تمام مشکلات خود را پشت در سالن گذاشته و با عشق تمرین میکنیم تا افتخارآفرین باشیم و در مقابل انتظار حمایت داریم.»
دانشآموز پایه نهم مدرسه شهید مهدوی منطقه بهارستان دو اذعان کرد: «بر هیچکس پوشیده نیست که ورزشکاران دانشآموز توقع حمایت و تشویق از سوی آموزش و پرورش را دارند و من به هیچ عنوان منکر مسابقات استعدادیابی و المپیادهای ورزشی آموزش و پرورش و درخواستشان برای شرکت و کسب تجربه در مسابقات نمیشوم و بسیار قدردان این زحمات هستم، اما نیازمند حمایت بیشتر آموزش و پرورش هستم، زیرا من یک دانشآموز هستم و خود را فرزند آموزش و پرورش میدانم و بخش عظیمی از تلاشهای من به کسب افتخار برای عرصه دانشآموزی و آموزش و پرورش بازمیگردد.»
حاتمینژاد بیان کرد: «حمایتهای بیشتر آموزش و پرورش میتواند نشان دادن ارزشگذاری و تقدیر از نخبگان ورزشی حتی با یک لوح تقدیر باشد، در برخی موارد حتی حمایت مالی از کسانی که نخبه هستند اما توانایی مالی ندارند باشد و در برخی موارد هم میتواند این حمایت خود را با معرفی نخبگان به مراتب بالاتر نشان دهد؛ حمایتهایی از این دست توقع ورزشکاران دانشآموز به شمار میرود و همین تشویقهای کوچک و بزرگ باعث ایجاد احساس انگیزه و امید و بیتوجهی برخی مسئولین موجب دلسری و کنارهگیری ما ورزشکاران دانشآموز میشود.»
خبرنگار دانشآموز: فائزه حسینپور
ارسال دیدگاه