استانداردِ کالا و استاندارد سازی اخلاق

جایگاه قانونی سازمانی چنین برای بررسی ساخته ها، باعث اعتماد مخاطب به آن شده است. این اعتماد، بزرگترین سرمایه ای است که این سازمان و تولیدات دارنده این نشان دارند. سرمایه ای که به جد باید مراقبت کنند تا هزینه اقداماتی چون استانداردنمایی نشود.

مردم اعتمادشان باید پاس داشته شود اما نکته ای که در کنار این مهم باید بدان توجه داشت اهمیت اش اگر بیشتر از استاندارد کالا نباشد، قطعا کمتر نخواهد بود. آن هم استاندارد سازی اخلاق و رفتار است. آن وقت استانداد کالا هم در حفاظی نفوذ ناپذیر قرار خواهد گرفت که احتمال خطا در تشخیص و حتی عرضه را به صفر نزدیک می کند.

دین آمده است تا اخلاق را به استاندارد های الهی برساند. انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق فقط ناظر به اخلاق فردی نیست که چون اخم در چهره و گره در ابرو ندارد او را خوش اخلاق بدانیم. ماجرای این روایت هم همین گونه است. این که می گویند،" مردى از روبروى پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ، خدمت آن حضرت آمد و پرسید : اى رسول خدا ! دین چیست ؟ فرمود : خوش خویى . سپس از طرف راست آمد و پرسید: دین چیست؟ فرمود: خوش خویى. آن گاه از طرف چپ آن حضرت آمد و پرسید : دین چیست؟ فرمود: خوش خویى. سپس از پشت سر ایشان آمد و پرسید: دین چیست ؟ حضرت به طرف او برگشت و فرمود : مگر ملتفت نمی شوی؟! دین ، آن است که خشم نگیرى ." خوش خویی، یعنی در همه خوی ها خوبی را به رفتار درآوری. اخلاق استاندارد داشته باشی و حریم ها را حفظ کنی. در هر جایگاه قرار گرفتی، بهترین کارنامه را به جا بگذاری. هرچه در شمار صفات حمیده است در کردارت نمایان باشد و از هرچه رذیله است، از آن اثری در زندگی ات پیدا نشود.

اخلاق نبوی چنین است. این هم استانداری است برای کسانی که می خواهند به آیه قرآن عمل کنند. همان آیه شریفه ای که شرافت انسان را در پیروی از الگوی ارجمندی قرار می دهد که حسنات و نیکی ها را در مدار افزایش قرار می دهد؛ ولکم فی رسول الله اسوه حسنه. زندگی به سیره رسول اعظم است که استاندادرد های خدا خواسته را دارد. به این بایستگی ها، شایستگی زندگی را ارتقا دهیم.