دانشمند را به علمش و سالمند را به سنش‌‌ باید احترام گذاشت

انسان به هر میزان که سالخورده تر می شود، تصور روشن تری از زندگی به دست می آورد راه و روش زندگی را بهتر فرا گرفته و متوجه لغزش ها و اشتباه های گذشته می شود.

سالمندی، نشان دهنده کمال آدمی است. آدمی پس از عمری تلاش و بندگی خداوند، قدم در مرحله ای می نهد که می تواند از فرصت و موقعیت جدیدش در راه تکمیل و تکامل و درست اندیشیدن استفاده کند و موقعیت خود را در جامعه و خانواده محکم تر سازد.

احترام گذاشتن به انسان‌های سالمند احترام به خداست چرا که آن‌ها نیز مخلوق خداهستند و از خدا نعمتی مانند طول عمر گرفته‌اند و عمر گرانقدر را برای فرزندان جامعه و … صرف کرده‌اند پیامبر صلی الله علیه و آله در این رابطه فرمودند: احترام گذاشتن به مسلمان پیر تجلیل از خداست‌‌.سالمندی، موهبتی الهی است و سالمند اگر چه خسته ی راه است، ولی تجربه ی گرانبهایش، از بزرگ ترین گنجینه هاست .

آنها فکر و اندیشه ای خاص دارند که ناشی از دیده ها، شنیده ها و تجربه هایی است که در طول مدت زندگی به دست آورده اند. برخی این اندیشه را در خود می پرورانند که به پختگی و کمال رسیده اند، اندیشمند و صاحب رأی اند و می توانند الگوی دیگران باشند.در کهنسالی، انسان عاقل و فرزانه می شود و تجربه های خود را به نسل های بعد انتقال می‌دهد.

به همین دلایل در تقویم روز ۹ مهر برای تشکر از سالمندان به نام روز سالمند نام گذاری کردند.

دانش آموزخبرنگار *